Srpski dobrovoljački korpus je bila srpska vojna jedinica iz Prvog svetskog rata, koju su činili bivši pripadnici austrougarske vojske srpske, hrvatske i slovenačke nacionalnosti koji su ratovali na Istočnom frontu, a koji su prešli da se bore na stranu Srbije. Na ove gotovo zaboravljene vojnike danas u Rumuniji podsjeća spomenik podignut za vrijeme kraljevine Jugoslavije, u obliku Bijele piramide, na uzvišenju pravoslavnog groblja u Medžidiji. Otkrio ga je 7. septembra 1926. kralj Aleksandar I Karađorđević zajedno sa svojim tastom kraljem Ferdinandom I od Rumunije. Do spomenika vodi „Aleja srpskih junaka“, a napravnjen je u obliku piramide od bijelog venčačkog mermera koji je donesen iz Srbije. Junacima Prve srpske dobrovoljačke divizije

Vojskovođu iz Balkanskog i Prvog svetskog rata Božidara P. Terzića od zaborava spasava serija izložbi širom Srbije. Bio je ađutant kralja Petra Prvog, a i načelnik Štaba Prve armije… GALERIJAMA Srbije „stupa“ đeneral Božidar P. Terzić, zaslužnik, iz nacionalnog sećanja nezasluženo skrajnut u zaborav. Serijom izložbi po gradovima Srbije odužuje mu se Muzej rudničko-takovskog kraja, Terzićevog zavičaja. Njeni autori su kustosi tog muzeja, istoričari Irena Mandić i Aleksandar Marušić. – Tražili smo svaki podatak iz istoriografski bogatog života vojskovođe Terzića u fondu Vojnog muzeja, Istorijskog muzeja Srbije, Narodnog muzeja u Čačku, Arhiva Srbije, Arhiva SANU, Vojnog arhiva, Centra za bibliotekarstvo i Vojne akademije – objašnjava Marušić. Sada celovit i detaljan,

Noć je. Stojim pred svojom kućom. Drhtim… Strepim: da li su živi? Na meni francuska uniforma, šlem, karabin, dve bombe. Sve više drhtim… Ipak kucam na vrata i čujem majčin glas: „Ko je?“. Vojnik, kažem, otvori… Vrata se otvoriše i ja na kućnom pragu ugledah majku, tri sestre i najmlađeg brata … … Sestra Zorka mi polete u zagrljaj. Viče: „Živojine, brate…“. Poljubih majku u ruku i obraz. Ona plače. Poljubih ostale… Znam: dvadeset treći je oktobar 1918. Iz ovog doma sam otišao pre više od četiri godine… A došao sam na dan, samo da ih vidim, jer rat traje… … A nešto ranije, uoči onog sudbonosnog juriša, ja, redov

Istoričar Željko Vujadinović večeras je na javnoj tribini „Dobojski logor – zatajeni genocid“ istakao da se stradalništvo Srba u Austro-Ugarskoj monarhiji naziva i skrivenim genocidom, te da je austrougarski logor u Doboju jedan od najtežih i najvećih i da je primjer klasičnog koncentracionog logora na balkanskom prostoru. Vujadinović je da je srpski narod jedan od prvih koji se suočio sa strahotama koncentracionih logora, koji je proizvod 20. vijeka. Stradalništvo srpskog naroda je toliko veliko da je pitanje da li je suština naroda ostala ista nakon 1914. godine. „Kako po teškoćama kojima su zatočenici bili izloženi, tako i po samoj njegovoj namjeni i suštini postajanja, dobojski logor bio je dio sistema

Naši planinari na putu kroz Albaniju naišli na ostatke starih bunkera i kamenih mostova od pre jednog veka, ali nema drugih tragova koji svedoče o stradanju našeg naroda u zimu 1915/1916. Posle paklenog uspona od sela Tamare ka udolini Skadra, srpski planinari nastavljaju ekspediciju kroz Albaniju pojačanim tempom. Sa velikim iskustvom i dobrom opremom, naviknuti na ekstremne uslove, bez problema su prošli najteže gudure, za razliku od srpske vojske pre 100 godina. – Niko ne zna šta su muke teške, ko ne prođe Albaniju peške – ponavljali su decenijama preživeli Solunci. – Od 40.000 vojnika koji su išli pravcem kojim mi idemo, samo 8.000 je stiglo u Skadar, najviše zato

U Umjetničkoj galeriji dobojskog Centra za kulturu i obrazovanje večeras je otvorena izložba „Nemojte nas zaboraviti“ autora Riste Marjanovića, na kojoj 59 fotografija prikazuje srpske dobrovoljce u Prvom svjetskom ratu. Kustos i istoričar Narodnog muzeja u Šapcu Branislav Stanković, koji je koautor izložbe, kaže da je riječ o fotografijama prvog ratnog fotoreportera Šapčanina Riste Marjanovića posvećenim srpskim dobrovoljcima u Velikom ratu. Stanković je rekao da su ovi radovi bili izloženi 1916. godine na zajedničkoj savezničkoj izložbi u Paviljonu „Marsan“ u Parizu kao najbolja moguća propaganda na dešavanja u tadašnjoj ratnoj Srbiji, dodajući da izložba može da se gleda i kao „slikovnica Velikog rata“. On navodi da naziv izložbe „Nemojte nas

U Srpskoj akademiji nauka i umetnosti (SANU) predstavljeno je trotomno izdanje akademika Dragoljuba Živojinovića „Vatikan i Prvi svetski rat: 1914-1918“, u kojem je putem dokumenata iz brojnih svjetskih arhiva pokazano da je Vatikan rat protiv Srbije smatrao neophodnim i bio na strani Austrougarske. Na promociji, kojoj je prisustvovao i Njegova svetost patrijarh srpski Irinej, ukazano je da je Vatikan istupao u odbranu starog poretka, a da su metode koje je koristio pri ostvarivanju svojih namjera bile veoma raznovrsne i nisu se razlikovale od metoda kojima su se služile svjetovne vlasti. Dopisni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske Nikola Popović rekao je da su knjige okupljene u trotomno izdanje rezultat

Rođeni Kraljevčanin, novinar, poliglota, potomak solunskog ratnika, naslednik je Đorđa Mihailovića, koji je duže od pola veka čuvar srpskog vojničkog groblja Zejtinlik Od našeg specijalnog izveštača Solun – Prvi put nas na Zejtinliku, srpskom vojničkom groblju, nije dočekala starina hitrog hoda, koja zna svaki kamen, svaki grob i svaku priču vezanu za sene više od 7.000 srpskih vojnika palih na Solunskom frontu. Umesto čika Đorđa, koji je ušao u 88. godinu i poslednjih meseci ima velikih problema sa plućima, pa silazi na groblje samo u toku prepodneva, u susret nam ide Predrag Nedeljković (47), Kraljevčanin, poliglota, nekadašnji novinar… Čekamo da se završi zvanični deo posete, da Predrag ispriča ono što

U Beranama održan okrugli sto povodom stogodišnjice Mojkovačke bitke. Predsednik opštine Goran Kiković: Važno je prozboriti o ogromnim žrtvama BERANE – Ceo jedan vek od mojkovačke bitke, a u slavu njenih heroja, SO Berane i Eparhija budimljansko-nikšićka organizovali su okrugli sto u kući vojvode Gavra Vukovića, gde su ugledni istoričari, generali, publicisti, političari, književni kritičari dali doprinos obeležavanju slavne epopeje. Tema skupa je bila „Operacije Crnogorske sandžačke vojske krajem 1915. i početkom 1916. godine, njihov značaj i odjek“. Poslednjih dana 1915. oko pola miliona austrougarskih, nemačkih i bugarskih vojnika napalo je Srbiju, pa se njena vojska, uz teške gubitke, povlačila preko Kosova i Metohije, Crne Gore, Albanije sve do Krfa.

Na današnji dan 1918. godine proglašena je Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, prva zajednička država Južnih Slovena. Stvaranje nove države u palati Krsmanović na Terazijama u Beogradu proglasio je regent Aleksandar Karađorđević, koji je 1921. godine postao kralj. Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca zauzimala je teritoriju današnje Srbije, BiH, Makedonije i Crne Gore, te najveći dio današnje Hrvatske i Slovenije. Na čelu monarhije bila je dinastija Karađorđevića. Kraljevina Srbija je još početkom Prvog svjetskog rata zvanično objavila da su njeni ratni ciljevi ujedinjenje Srba, Hrvata i Slovenaca, što je potvrđeno Niškom deklaracijom Skupštine Kraljevine Srbije 7. decembra 1914. godine. Formiranje Jugoslovenskog odbora uslijedilo je 1915. godine, a sačinjavali su ga