Bežeći od siromaštva Srbi iz Dalmacije, Crne Gore i Vojvodine  iseljavali su se u Ameriku. Nacionalni pregaoci težili su da ih okupe u srpska društva. U Americi su postojali: Savez Sjedinjenih Srba „Sloga“, Srpski Kulturni i Dobrotvorni Fond, Crkveno Prosvetni Fond u Njujorku i Srpski Narodni Fond u San Francisku (1). Savez Sjedinjenih Srba „Sloga“ kao najveća srpska organizacija u Americi, okupljao je 1913. više od 9.000 Srba iz Sjedinjenih Država Amerike i Kanade (2). Prvo srpsko gimnastičko društvo bilo je viteško društvo „Dušan Silni“ u Pitsburgu. Društvo je osnovano inicijativom Rad. A. Porubovića, urednika „Srbina”. Članovi društva nosili su kao dušanovačko odelo uniformu srpskog konjičkog oficira. Priredili su paradu 23.oktobra 1906. sa dušanovom

Krajem marta i početkom aprila  1942. godine, ustaše, pod komandom Jura Francetića, krenule su od Sarajeva u namjeri da unište srpsko stanovništvo  do rijeke Drine. Bila je to jedna od najkrvavijih ustaških ofanziva u Drugom svjetskom ratu, u kojoj je na zvjerski način umoreno hiljade  nevinih  ljudi – žena, djece i staraca. Ovim krvavim pohodom ustaše su  imale cilj da, prije svega, pobiju što više  Srba i da učvrste vlast  NDH na istočnoj granici.  Ofanziva je počela u martu i kretala se prema Drini, potiskujući  ispred sebe desetine hiljada izbjeglica i opština Pale, Sokolac, Han Pijesak, Rogatica i Višegrad, koje su krenule  da spas nađu u Srbiji. Italijanska vojska nije

Upotrebu fašističkih pozdrava i pozive na gaženje prava manjina u Hrvatskoj kritikuje tek skromna manjina medijskih poslenika TUMAČENjE USTAŠKOG POZDRAVA ZA “USTAŠKE JUNAKE”     I sad kad su se toliki političari, sportisti i priličan deo intelektualne elite podigli na noge ne samo zato da bi poništili mnjenja poput ovog koje je objavio politički portal Objektiv, nego da prvenstveno ubede javnost u nepravdu počinjenu Šimuniću i Hrvatskoj, isprečilo se pitanje – kako to najefikasnije postići? Onda su se dosetili objašnjenja “starodavnih” korena pozdrava koji je skandiran usred hrvatske prestonice, ali je uprkos tome nad Maksimirom ostalo da visi pitanje: ko je u pravu? Šta je tu istina, a šta obmana? Nema tu naročite tajne,

U pitanju je crni dan u (h)istoriji. Tačka bez povratka, u projektu nastavka viševijekovnog zločina genocida nad srpskim narodom zapadno od Drine. (Prva objava ovog teksta sa fotografijom nacističkih vojnika SS Handžar divizije pod Staljingradom, koji su sa svojim crvenim fesovima dobrovoljno potegnuli iz tadašnje NDH, preko Ukrajine, da zajedno sa Hitlerom pokore Sovjetski savez; desila se 02.03.2010. Kako se od tada ništa ozbiljnije nije promijenilo, osim ovogodišnjeg potpunog kraha Efbiha u četiri kantona sa muslimanskom većinom, najlogičnije je obaviti prigodnu reprizu četiri godine kasnije. Nakon neuspješnog napada na Frontal u januaru 2011. godine, napadači su ipak uspjeli da iz naše baze  izbrišu tadašnje komentare posjetilaca. Možda je tako i