Izvor: Lijevno   Vezane vijesti: Budo Simonović: „Ognjena Marija Livanjska“ Stranica „Livansko polje“ na našem sajtu  

Dragi Lijevljani, ma gde bili u dobru bili  i neka vas blagoslov Božiji svuda prati Prije 20 godina (1991.) pokrenuli ste veliki i istorijski projekat – ekshumaciju žrtava ustaškog genocida 1941.godine, koji je obuhvatao vađenje posmrtnih ostataka mučenički postradalih Srba grada Lijevna i Opštine Lijevna iz jama, bezdana i masovnih grobnica u koje su ih nakon stravičnog mučenja hrvatsko-muslimanske ustaše bacile, odnosno zakopale. U sklopu tog  projekta podignuta je, ali ne i dovršena, spomen kapela nevinopostradalim žrtvama sa kosturnicom. 11. avgusta 1991. godine blažene uspomene Patrijarh srpski Pavle sa mnogobrojnim vladikama, sveštenicima i đakonima nakon svete liturgije izvršio je opjelo nad moštima naših mučenika i oni biše sahranjeni u kosturnicu.

Pozivamo sve zainteresovane da prisustvuju promociji knjige Čedomira Vujanovića, „Čelebić-gnijezdo i prokletstvo“   Vrijeme održavanja: 18.05.2012. godine u 19:00 časova   Mjesto održavanja: Prostorije Svetosavske omladinske zajednice Banja Luka, Bana Milosavljevića 8   Izvor: lijevno.com   Vezane vijesti: Promocija knjige „ČELEBIĆ gnijezdo i prokletstvo“  

Pedeset godina nakon što su Srbi Livanjskog polja, pobijeni od strane hrvatskih ustaša potomci žrtava su eshumirali njihove kosti i pohranili u novoizgrađenu kriptu. Parastos livanjskim novomučenicima služio je njegova svetost Patrijarh srpski gospodin Pavle. Na komemorativnom skupu, potomcima i poštovaocima žrtava između ostalih su se obratili: – Biljana Plavšić – Matija Bećković, akademik SANU – Dr Jovan Rašković, predsjednik SDS-a – Stanko Cvijan, ministar za veze sa Srbima van Srbije – Velibor Ostojić, srpski ministar u Vladi BiH Pogledajte ovaj jedinstveni video zapis. Do sada najkompletniji prikaz o stradanju Srba Livanjskog polja 1941. godine, uradio je gospodin Budo Simonović sa svojom knjigom „Ognjena Marija Livanjska“.  

Njegovo preosveštenstvo episkop bihaćko-petrovački Hrizostom apelovao je na sve livanjske Srbe, ma gdje bili, da pomognu završetak izgradnje Spomen-kapele u Livnu u kojoj su počivale mošti mučenika koje su pobile ustaše. „Treba da završimo Spomen kapelu kako to i dolikuje onima kojima ste je podigli, da oštećenja u kosturnici saniramo, da uznemirene i oskrnavljene mošti mučenika ponovo položimo u Spomen-kapelu i da je osveštamo“, poručio je vladika Hrizostom. On ističe da se radovi na Spomen-kapeli i rekonstrukciji kosturnice moraju dovršiti do Ognjene Marije iduće godine, odnosno do 11. avgusta, kada ćemo posebno na liturgijski način obilježiti 20-godišnjicu stradanja – pogroma nad Srbima Livna 1992.godine, saopšteno je Srni iz Eparhije bihaćko-petrovačke.

Odlazeći iz Livna 12. avgusta 1991. godine, dan poslije sahrane posmrtnih ostataka oko 1.600 Srba stradalih u ovom kraju u ustaškim pokoljima 1941. godine i promocije moje knjige „Ognjena Marija livanjska“, posvećene tim zločinima, nijesam ni slutio da će proći više od šesnaest godina dok se ponovo vratim u ovaj prokleti, okrvavljeni, opjevani i oplakani grad. Iako su noć uoči sahrane, u Livnu sijevnuli noževi ustaške mržnje ( na parkingu ispred hotela „Dinara“ su, doduše, isječene samo gume na petoro-šestoro vozila beogradske i novosadske registracije), i dalje sam naivno vjerovao da se zlo ne može ponoviti, da je to samo pojedinačni eksces, a ne  znak vaskrslog, povampirenog ustaškog  ludila i

Dragi Lijevljani, ma gde bili u dobru bili  i neka vas blagoslov Božiji svuda prati Prije 20 godina (1991.) pokrenuli ste veliki i istorijski projekat – ekshumaciju žrtava ustaškog genocida 1941.godine, koji je obuhvatao vađenje posmrtnih ostataka mučenički postradalih Srba grada Lijevna i Opštine Lijevna iz jama, bezdana i masovnih grobnica u koje su ih nakon stravičnog mučenja hrvatsko-muslimanske ustaše bacile, odnosno zakopale. U sklopu tog  projekta podignuta je, ali ne i dovršena, spomen kapela nevinopostradalim žrtvama sa kosturnicom. 11. avgusta 1991. godine blažene uspomene Patrijarh srpski Pavle sa mnogobrojnim vladikama, sveštenicima i đakonima nakon svete liturgije izvršio je opjelo nad moštima naših mučenika i oni biše sahranjeni u kosturnicu. Bio je to prvorazredni istorijski

Episkop ohridski Nikolaj u svom „Ohridskom prologu“ o svetoj mučenici Marini (u narodu poznatija kao Ognjena Marija) zapisao je 1928. godine pored ostalog i ovo: „Namesnik carski, Olimvrije, saznavši od Marine da je ona hrišćanka, poželi od nje najpre da mu bude žena. A kada Marina to odbi, on joj naredi da se pokloni idolima, našto sv. Marina odgovori: ‘Neću se pokloniti ni prineti žrtve bezdihanim i mrtvim idolima, koji niti sami sebe poznaju, niti pak znaju, da li ih mi čestvujemo ili beščestvujemo; ne dam njima one časti koja pripada samo Tvorcu mojemu.’ Tada je Olimvrije stavi na ljute muke pa je svu ranjenu i krvavu baci u tamnicu.

Dana 12.11.2011. godine, u Bosanskom Grahovu, služena je zaupokojena Sveta Liturgija i parastos, svim postradalim vojnicima i civilima opština Bosansko Grahovo i Livno koji su postradali u proteklom ali i u ostalim ratovima koji su se vodili na ovim terenima. Svetu Liturgiju, u hramu Svetih apostola Petra i Pavla služili su protojerej-stavrofor Željko Đurica paroh lijevljanski i protonamjesnik Aleksandar Reljić paroh grahovski. Prošle godine, po blagoslovu Njegovog Preosveštenstva Episkopa bihaćko-petrovačkog gospodina Hrizostoma, danom poginulih vojnika i civila opština Bosanko Grahovo i Livno određena je druga subota u mjesecu novembru. Takođe po blagoslovu našeg Vladike odlučeno je da se u porti hrama Svetih apostola Petra i Pavla u Bosanskom Grahovu podigne

U stravičnu jamu Ravni Dolac duboku 55 metara iznad sela Rujana bačeno je 218 živih Srba, pretežno žena i djece, od kojih se četrnaestoro uspjelo spasiti. Bačeni su u jamu na Ognjenu Mariju, 30. jula 1941. godine, a spaseni nakon šest nedjelja i tri dana. Još su žive tri žene koje su bile bačene u tu jamu. Jedna od njih, Boja Radeta, rođena Lalić, živi u selu Guber kod Livna. Još je živa i Milica Maljković, rođena Bošković, koja živi u Surčinu, te Mara Jurić, rođena Lalić, koja živi u Banatskom Despotovcu. U crkvi u Rujanima samo jednom godišnje služi se liturgija jer nema Srba u tom mjestu.

U ime Oca i Sina i Svetoga Duha! Draga braćo i sestre, danas služimo svetu Liturgiju u ovoj svetoj crkvi koju su naši preci posvetili prazniku Pokrova Presvete Bogorodice. Proslavljajući ovaj praznik sjećamo se događaja kada je 911. godine bila služba u Bogorodičinoj crkvi u Carigradu: Među mnoštvom naroda, stajao je sveti Andrej Jurodivi sa svojim učenikom. U toku službe on je vidio, iznad naroda, Presvetu Bogorodicu okruženu apostolima i svetiteljima, sa omoforom na rukama; kao da tom odjećom pokriva sav narod u crkvi. Ukazao je rukom svom učeniku na ovo viđenje i upitao ga: „vidiš li, brate, Caricu i gospođu nad svim, kako se moli za sav svet?“ A

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice u Rujanima, Fotografija: Rajko Krčmar SRPSKA PRAVOSLAVNA EPARHIJA BIHAĆKO-PETROVAČKA PAROHIJA GUBINSKA Poziva sve blagočestive parohijane, da svojim prisustvom i učešćem uveličaju molitveno i liturgijsko slavlje, koje će se održati u subotu 15. oktobra 2011. godine s početkom u 10:00 časova, u crkvi Pokrova Presvete Bogorodice u Rujanima. DOBRO NAM DOŠLI! S Božijim blagoslovom, paroh-administrator gubinski Protojerej -stavrofor Željko Đurica Izvor: www.lijevno.com U Rujanima više nema Srba U subotu 15. Oktobra 2011. godine, u 10.00 časova, povodom Pokrova presvete Bogorodice u selu Rujani između Livna i Grahova ispod Dinare, održaće se liturgija i parastos mučenicima Ognjene Marije Livanjske gdje su stradali za vrijeme Drugog svjetskog rata Srbi