Pomen stradalim u novosadskoj raciji U Novom Sadu danas je održana komemoracija povodom 73 godine od „Novosadske racije“, zloglasne akcije mađarske okupatorske vojske u Drugom svjetskom ratu u kojoj je pobijeno i pod led Dunava bačeno nekoliko hiljada ljudi, uglavnom Srba, Jevreja i Roma. Komemoracija je održana na platou Sunčanog keja pored Dunava, kod spomenika „Porodica“. Novosadski gradonačelnik Miloš Vučević rekao je da Novi Sad danas polaže ispit o životu i praštanju. „Ako ga položimo, zauvek ćemo živeti u suživotu, miru i sreći, jer ludilo fašizma, nacizma i ostalih ideologija usmerenih protiv čoveka i slobode donosi samo smrt i nesreću“, rekao je Vučević u obraćanju građanima na Keju. On je

U Kulturnom centru Novog Sada danas počinje sedmodnevni program „Ledena tišina govori“, koji je posvećen sjećanju na više hiljada žrtava „Novosadske racije“, uglavnom Srba, Jevreja i Roma. Riječ je o vojnoj akciji mađarske okupatorske vojske izvedene u januaru 1942. godine u Novom Sadu u kojoj je surovo i brutalno ubijeno i bačeno u ledeni Dunav više hiljada nedužnih ljudi. Program počinje danas u 12.00 časova otvaranjem izložbe „Pravednici među narodima“ u novosadskom Malom likovnom salonu. U 17.00 časova biće održana radionica „Mapiranje grada“, autora Gordane Todorić, na kojoj će biti riječi o mjestima stradanja nedužnih žrtava tokom „Racije“. Poslije radionice, u Velikoj sali Kulturnog centra Novog Sada u 19.00 časova

S obzirom na pritisak da Srbija uvede sankcije Rusiji, treba povući paralelu sa još težim vremenom, sa pritiscima nacista 1941/2 godine da se srpski vojnici pošalju pod Staljingrad, na ruski front. – Tada je predsednik okupacione vlade u Srbiji bio general Milan Nedić. Da zaštiti narod, prihvatio je da bude saradnik okupatora. Ali, u toj ključnoj stvari – slanja srpske vojske na Istočni front, pod Staljingrad – nije odstupio od svog stava: nijedan srpski vojnik neće pucati na rusku braću – Vršili su se pritisci na njega, ali nije popuštao, ni po cenu svog smenjivanja ili smenjivanja vlade. Zadnji pokušaj okupatora bio je simboličan: da srpska vlada pošalje na ruski front tri

U toku operacije, koja je trajala od 14. do 22. jula, uhvaćeno je oko 440 muškaraca, uglavnom seljaka, 13 njih je ubijeno, a spaljena je 21 kuća Godina 1943,  jul,mesec žetve i svitaca. Okupator garantuje srbskim seljacima bezbednost pod uslovom da obrađuju zemlju i ne učestvuju u pokretu otpora.  Kao i uvek kad su Srbi u pitanju, ovo obećanje ne mora da važi. Nemačka obaveštajna služba javlja da se đeneral Draža Mihailović prebacio iz Bosne na teritoriju ispod Suvobora, Maljena, Povlena i Medvednika. U sredu, 14. jula, dva dana po velikom crvenom slovu, Petrovdanu, u sela Koštunići, Leušići, Pranjani, Gojna Gora, Družetići, Kamenica, Bogdanica, Duškovci, Ljutice, Mršelji, Mušići,Mionica, Rosići, Skakavci,

Istorija beleži da je pukovnik Dragoljub Draža Mihailović 11. maja 1941. godine na Ravnoj gori osnovao Komandu četničkih odreda Jugoslovenske vojske, prvi gerilski pokret protiv nacista u okupiranoj Evropi. Zametak nove vojske u otadžbini bila je grupa od sedam oficira i 24 podoficira koja je sa svojim komandantom Brzog odreda (Draža ga posle nazvao Gorski) iz Bosne prešla u Srbiju. Međutim, malo je poznato da su za Dražino imenovanje za komandanta Jugoslovenske vojske u otadžbini. U vreme kada se u Srbiji 1941. godine palila iskra otpora prema okupatoru, u šumama Srbije bilo je više visokih jugoslovenskih oficira koji su odbili da se predaju 17. aprila. Na primer, veteran iz Prvog

Danas se navršavaju 73 godine od izbijanja Drugog svjetskog rata na tlu nekadašnje Jugoslavije, koji je Njemačka otpočela iznenadnim bombardovanjem gradova 6. aprila 1941. godine. Tokom takozvanog Aprilskog rata, koji je okončan potpisivanjem kapitulacije Vojske Kraljevine Jugoslavije 17. aprila iste godine, stradalo je više hiljada civila. U masovnim i višednevnim bombardovanjima uništeno je više hiljada stambenih i drugih objekata. Bombardovanje Beograda, koji je nekoliko dana ranije vlada proglasila nebranjenim gradom, obuhvatilo je i uništavanje bolnica, gusto naseljenih gradskih četvrti, ali i potpuno razaranje zdanja Narodne biblioteke Srbije na Kosančićevom vencu. Narodna biblioteka Srbije bila je jedina nacionalna biblioteka koju su nacisti svjesno napali i uništili u Drugom svjetskom ratu. Tokom bombardovanja Beograda ubijeno je

Posle četiri decenije, u SAD dato zeleno svetlo za objavljivanje knjige pukovnika Roberta Mekdauela „Streljanje istorije“. Mihailović se, za razliku od Tita, borio protiv nacista od prvog do poslednjeg dana rata… KADA je američki istoričar i bivši vojni obaveštajac Robert Mekdauel početkom 1970. godine u SAD pripremao objavljivanje svoje knjige „Streljanje istorije“ o generalu Draži Mihailoviću, maršalu Titu i borbi četnika i partizana protiv nacista u Drugom svetskom radu, CIA je zabranila štampanje i distribuciju ovog dela. U strahu za život i sudbinu rukopisa, profesor Mekdauel je knjigu tada dao prijatelju Blagoju Radenkoviću, iz Los Anđelosa, sa preporukom: „Uradi šta možeš da istina izađe na videlo!“ Tek 42 godine kasnije,

Beograd obeležava 72. godišnjicu bombardovanja 6. aprila 1941. godine. Centralna komemorativna svečanost biće održana kod spomenika stradalim pilotima u Aprilskom ratu na Zemunskom keju. Polaganje venaca na više lokacija. Navršava se 72. godišnjica od nemačkog bombardovanja Beograda, 6. aprila 1941. godine. Napad, koji je označio početak Drugog svetskog rata u Kraljevini Jugoslaviji, počeo je u 6.30 časova bez prethodne objave rata Centralna komemorativna svečanost održaće se u 12 časova kod spomenika stradalim pilotima u Aprilskom ratu na Zemunskom keju. Uz državne i vojne počasti, svečanost će predvoditi načelnik Generalštaba Vojske Srbije general Ljubiša Diković. Cveće i venaci položeni su kod fontane “Vrelo života”, ispred Palate “Beograd”, kod granitnog krsta u porti Vaznesenjske

ČURUG – Parastosom žrtvama racije, u Čurugu je u petak, 4. januara obeležena 71. godišnjica početka velikog stradanja civilnog stanovništva Šajkaške oblasti i Novog Sada, u akciji koju su organizovale i sprovele mađarske okupacione snage u januaru 1942. godine. Posle bogosluženja koje su, u Topalovom magacinu – budućem Muzeju žrtava racije, održaili lokalni sveštenici Petar Trivunović i Slobodan Lazić, prisutnima su se obratili ambašador Mađarske u Beogradu Oskar Nikovic i savetnica predsednika Republike Srbije Jasmina Mitrović Marić, saopštilo je Memorijalno društvo “Racija 1942”. Ambasador Nikovic je pozvao na praštanje i izmirenje, poželevši da se to dogodi u budućem muzeju žrtava racije u Čurugu. Nikovic je, kako se navodi u saopštenju, obećao

Prosuđivanje o vlastitoj istoriji u srpskom narodu je prepuno predrasuda. Svi se smatraju pozvani da komentarišu, hvale ili osuđuju a da pri tom nisu uložili ni najmanji napor da se upoznaju sa činjenicama o događajima ili ličnostima o kojima donose zaključke. Moj deda-stric Milan Nedić jedna je od ovih ličnosti. Voljen i osporavan, odlikovan i osuđivan, skončao je najzad svoj život samoubistvom uz pomoć UDB-e februara 1946. godine. U kvalifikovanju generala Nedića kao izdajnika važno mesto zauzima i referat koji je on podneo novembra 1940. godine a nakon čega je smenjen sa dužnosti ministra vojske i mornarice i penzionisan. Ovim referatom se decenijama mahalo kao krunskim dokazom njegovog germanofilstva i

Kraj oktobra 2006. godine. U Hagu svedočom o zločinima nad srpskim narodom u Hrvatskoj, o izbacivanju iz Ustava, o ustašoidnoj simbolici i izjavama hrvatskih čelnika, što je dovelo do rata. Uveravam, da smo se bojali reprize ustaškog zločinstva. Ne sviđa se to predsjedniku Veća, sucu Molotu iz Južnoafričke Unije. On zna sve i ne zna ništa. Iz njegovih očiju sikće neka čudesna mržnja i prezir prema Srbima. Preuzeo je ulogu tužioca, Amerikanca Vajtinga i napada: zašto pišem samo o zločinima nad srpskim narodom. Govorim, da u tome nema usporedbi, da je samo u tri pravoslavne crkve na Kordunu i Baniji ubijeno 2129 Srba, među kojima je bilo i 153 dece. Tvrdim, da u Hrvatskoj nije zabeležen