Dejan Mikavica: Besprizorno istoriopisanje neodgovornih pojedinaca u krugu oko Muzeja žrtava genocida u Beogradu

Genocidna politika hrvatske države i pogrom Srba u Endehaziji dobija u poslednje vreme najgoru moguću interpretaciju u kvazi naučnom, zlonamernom i besprizornom istoriopisanju nesavesnih i krajnje neodgovornih pojedinaca u krugu oko Muzeja genocida u Beogradu, u sred Srbije!

Forenzička istraživanja srpskih žrtava izvršena posle Drugog svetskog rata i rezultati do kojih su došli istraživači okupljeni u komisiji oko Srboljuba Živanovića preko Terzićevih rezultata saopštenih u Vojnoj enciklopediji, prebrojanih humki i sabranih žrtava hrvatskih zličina do najnovijih naučno obrazloženih dokaza izloženih u delu Gideona Grajfa nisu bili smetnja Dušanu Nikodijeviću da stane svojom knjigom (Jasenovac – između broja i žrtvi, Muzej žrtava genocida, Beograd 2019) u odbranu hrvatske istoriografije koja uporno nastoji da broj ubijenih Srba u hrvatskim logorima smrti umanji i marginalizuje.

Po svemu sudeći, više nije dovoljno samo ono što pišu hrvatski istoričari (i što je prilično sažeto opisano u delu Bespuća Franje Tuđmana) da bi se razmere genocida koji su počinili hrvati umanjile, ublažile i samim tim oprostile i obesmislile, već na tom gnusnom poslu moraju biti angažovani srpski istoričari poput Nikodijevića.

Da sve bude još gore i opasnije, politiku revidiranja istorijskih činjenica i razmera hrvatskih monstruoznih zločina opravdavaju i uzdižu srpski intelektualci za koje smo do juče bili sigurni da im je srpski nacionalni interes pa i istorijska istina o broju ubijenih Srba u hrvatskim ustaškim logorima iznad svega.

Došlo je po svemu sudeći neko zlo vreme u kojem upravo Srbi i njihova intelektualna elita nacionalno-patriotske provenijencije treba da obavi najprljaviji posao i pod izgovorom da se bori za istinu – svede broj srpskih žrtava u NDH sa milion na nekih 100 ili 200. 000?!

I sve to pokrije i opravda potrebom da se tako najbolje brani naučna istina, da nije važno koliko je Srba ubijeno već samo – kako je to učinjeno itd. U ovakvoj ludosti ide se i korak dalje i unapred se kvalifikuju svi protivnici nove srpske pseudo nauke kao ,,veliko Srbi“!?

Sumanutom logikom da je pomirenje Srba sa Hrvatima izvesnije ako se ,,istini“ priđe iz hrvatskog ugla i broj ubijenih Srba u hrvatskim logorima smanji na što manju meru, srpski intelektualci svesno ili nesvesno (sasvim je svejedno) staju u odbranu hrvatske zločinačke ideologije, marginalizuju njene stravične razmere, ruše predstavu o hrvatima kao najvećim srpskim neprijateljima i njihove zločine svode na brojeve koji se mogu i sa hrvatske strane prihvatiti.

Od prihvatanja ovakvih brojeva do razumevanja genocida počinjenog nad Srbima samo je korak!

Srpski istoriografi koji se približavaju na ovakav način hrvatskoj istoriografiji (a ona je u direktnoj službi hrvatske ustaške ideje) čine nemerljivu štetu i srpskoj nacionalnoj i državnoj politici i srpskim interesima i istorijskoj nauci.

Ovakvo istoriopisanje podseća nas na sve ono što rade u poslednje vreme srpski režiseri, producenti i scenaristi stvarajući serije i filmove u kojima se nacionalna istorija interpretira na srpsku štetu: podsetimo se samo Nemanjića ili Ravne Gore ili filmova poput Svetog Georgija …

Srpski istoričari, kao i srpski režiseri nalaze se uvek pred istim izborom: ili neće uraditi ništa u interesu svoje nacije i svoje struke ili će uraditi nešto šte će biti na štetu i nacionalne stvari i istorijske nauke. Predrag Marković, Dušan Nikodijević, Veljko Đurić Mišina … pokušavaju nas uveriti da je bolje ovo drugo.

U revizionističkoj školi hrvatske istoriografije oni će nesumnjivo zaslužiti značajno mesto.

Izvor: Fejsbuk stranica Dejan Mikavica

O autoru:

Prof. Dr Dejan Mikavica (1964) zaposlen je kao redovni profesor Filozofskog fakulteta Univerziteta u Novom Sadu. Dužnost šefa Odseka za istoriju obavljao je od 2004. do 2015. godine. Oblast užeg naučnog i profesionalnog interesovanja je politička i društvena istorija srpskog naroda od 16. do 20. veka. Autor je brojnih istoriografskih studija koje se odnose na političku istoriju Srba, priredio je i objavio istorijske izvore koji se tiču međunarodnih ugovora, državno-pravnih akata, sabranih i izabranih spisa najistaknutijih predstavnika srpske političke elite u Austrougarskoj.

Vezane vijesti:

Umanjivanjem broja srpskih žrtava Jasenovca negira se Pokolj

Profesore Mišina u kakvu to raskolničku kaljužu gurate …

Jovan šumom a Ivica drumom ili: O činjenju, nečinjenju i zločinjenju

Gideon Grajf: Jasenovac je daleko brutalniji od Aušvica

Apel SPC za odbranu Svetih Srpskih Novomučenika Jasenovačkih

EPISKOP SLAVONSKI JOVAN ĆULIBRK: Srbi, dobro vagajte …

Gideon Grajf: Očigledno da moj prijatelj Zurof nije imao vremena da se detaljnije pozabavi pitanjima broja postradalih u Jasenovcu

Bastašić: Profesore, zašto osporavate Pokolj?

Danijel Simić: Latinović, stara varalica ili Zašto su Srbi niža rasa u odnosu na Jevreje, Jermene i Rome

POGLED: Bastašić – Da se utvrdi Dan sećanja na srpske žrtve (VIDEO)