Opravdan je zaključak da rizičnost državništva nije zanemarljiva, pogotovo u zemljama gde politička strast lako plane u fanatizam. Ha smeni 19. i 20. stoleća na desetine znamenitih ličnosti pale su kao žrtve atentata, od toga više od polovine u Evropi. Osim već spomenutih Karlosa I i Umberta I, ne možemo a da ne spomenemo srpski kraljevski par Obrenović, zatim grčkog kralja Đorđa, austrijsku caricu Elizabetu, francuskog predsednika Karnoa… Što bi rekao holandski novinar i istoričar Hom Vedman: „Vladarski je život ponekad riskantan.” U svom članku u „Niusblad van het Norden” od 4. jula 1989. on nabraja razna politička ubistva, od Vilema Oranskog do Alda Mora i Ulofa Palmea: „Većina

Preovlađuje stereotip: Srbija jednako rat. Od generacije ispitanika samo zavisi na koji rat misle Izgleda da je holandski novinar Stan van Hauke gledao na istoriju kroz neke drukčije naočare od mene. Ili je jednostavno bio selektivan u svom zgražavanju? Možda je smatrao da počinioci imaju manje prava na slavu od podstrekača i nalogodavaca? Od njihovih imena vrvi u svim gradovima sveta. Ko se danas još uzbuđuje što su ulice i trgovi nazvani po Robespjeru, Benitu Huarezu, Ataturku ili Staljinu. Možda oni nisu nikoga ubili lično, ali je bogami svašta rađeno u njihovo ime, makar i načas zanemarili pitanje da li su njihovi ciljevi opravdavali sredstva. Ili da uzmemo nama prisnije

U Beogradu je danas polaganjem vijenaca i nizom prigodnih događaja obilježeno stotinu godina od herojske odbrane srpske prijestonice. Član gradskog vijeća Stevo Tatalović izjavio je da se obilježavanjem ovog datuma Beograd ne prisjeća samo slavne prošlosti, već trasira put u budućnost, prenose beogradski mediji. U okviru obilježavanja Dana odbrane Beograda, u crkvi Ružica služen je parastos majoru Dragutinu Gavriloviću, čije je djelo i poruka upućena srpskim vojnicima na današnji dan prije 100 godina ušla u anale svjetskog vojevanja, čineći od njega neprolaznu i ličnost dostojnu divljenja. On je, izdajući srpskim vojnicima zapovijest uoči borbe, poručio da naprijatelj mora biti raznesen i obraz Beograda mora ostati svijetao. „Vojnici! Junaci! Vrhovna komanda

Od Gavrila, koji je u „Zlatnoj moruni” saznao vest da Franc Ferdinand upravo na Vidovdan sprema posetu Sarajevu, nema ni traga ni glasa. Jelica Novaković je redovni profesor i osnivač srpske nederlandistike u Beogradu. Kao publicista i pisac dobila je 2001. nagradu filamanskog ogranka PEN-a, kao prevodilac Huga Klausa, Vilema Elshota, Jana Volkersa i mnoth drugih. Primila je 2014. prevodilačku nagradu Nizozemske literarne fondacije. Godine 1999. u Amsterdamu je objavljen njen dnevnik bombardovanja pod nazivom „Blago onom ko rano poludi“, a 2006. je zajedno sa Svenom Petersom napisala svojevrsni vodič kroz Beograd „Kafanski tribunal“. Sven Peters je profesor nizozemskog kao stranog jezika u Antverpenu, član je flamanskog PEN-a, odgovoran za