Posle preseljenja zatočenika Hrvata rimokatolika i muslimana iz logora Jasenovac III u Gradišku i preseljenja zatočenika Srba i Jevreja iz Gradiške u Jasenovac, očekivali su grupisani Srbi i Jevreji u Jasenovcu nova stradanja i teži režim. Sa druge strane iz slobode su stizale sjajne vesti: o kapitulaciji Italije, o napredovanju saveznika na svim frontovima i o sve većim uspesima narodnooslobodilačkog pokreta u našoj zemlji. Slom Hitlerove Nemačke i njenih saveznika bio je pitanje dana, pa su se zatočenici bojali da će ustaše kod zatiranja tragova svojih zločina sve stare zatočenike poubijati. Zato su zatočenici počeli da pripremaju pobunu, da se tako dočepaju slobode. Zatočenik dr Mile Bošković, docent medicinskog fakulteta

Način ubijanja Masovna ubistva počinju od prvog dana osnivanja logora broj III pa se sa manjim i kraćim pauzama dešavaju sve dotle, dokle je postojao i logor broj III, tj. do 22. aprila 1945. godine, do oslobođenja Jasenovca. Masovni zločini ubijanja činjeni su kako je već rečeno po sistemu mučenja glađu i bacanja zatočeničkih masa u čeljust strašnih zaraznih bolesti. Tako su mase zatočenika poumirale od zaraznih bolesti, izmučene od gladi i žeđi, a pretovareni teškim i preteškim fizičkim radovima. Prljavština, zima, paraziti i golotinja doprineli su ovome pravom pomoru. No, to nije bilo sve. Ustaše su svakodnevno i ubijale zatočenike u pojedinačno ili u većim i manjim grupama. Ta

Kako je već navedeno, u logoru Jasenovac III bilo je posebno odeljenje za pritvorenike, koje je bilo izvan logorskih zidina. To je bio prostor ograđen bodljikavom žicom u više redova bez jedne jedine zgrade ili šupe, bez nastrešnice ili naslona: logor u kome su pritvorenici u svako doba godine bili pod vedrim nebom. Najstrašnije mećave i vejavice strašne zime 1941/42. godine i najniže temperature od –30 stepeni izdržavali su pritvorenici pod vedrim nebom na ledenom vetru i mrazu, pregladneli, a obuveni i odeveni u dronjke. Pritvorenici su u ovaj logor zatvarani da se smrznu i pomru. Svako jutro grupe grobara su bile prezaposlene iznošenjem gomila leševa posmrzavanih mučenika. Ništa bolje

Kada se kaže logor Jasenovac, kada se kaže logor smrti, onda to ime pripada logoru Jasenovac broj III, jer po dužini svoga delovalja, po organizaciji ustaške i logorske službe, to je bio centralni logor, podrazumevan pod pojmom logor Jasenovac. Ustaše su u svome administrativnom ophođenju logorom Jasenovac broj III nazivale onaj deo logora koji je formiran na industrijskom kompleksu Prometne zadruge z. s. o. j. kraj Jasenovca, i koji je nastao krajem novembra 1941. godine i trajao sve do 22. aprila 1945. godine, dok ustaše nisu logor, kao i selo Jasenovac, minama razorile i povukle se pred Jugoslovenskom armijom. Prema ustaškoj organizaciji logor Jasenovac obuhvata već opisani logor Jasenovac broj

BIOGRAFIJA PRIREĐIVAČA Jovan D. Babić Dr Jovan BABIĆ, lekar-radiolog, profesor univerziteta; političar, pesnik (Šid, 1. II 1940). Otac mu je bio pravnik, a majka učiteljica. U rodnom gradu završio je osnovnu školu i gimnaziju (1958), a studije medicine u Beogradu (1965). U Domu zdravlja u Šidu radio je kao lekar opšte i sportske medicine. Specijalista za onkologiju. Od 1972. specijalizovao je radiologiju u Kliničkoj bolnici u Novom Sadu i posle položenog ispita zaposlio se u Institutu za radiologiju (1975). Po završetku subspecijalizacije iz onkologije 1983, prešao je u Institut za onkologiju u Kamenici, gde se opredelio za rad na radioterapiji i brahiterapiji tumora. Stekao je zvanje primarijusa i postao upravnik