BEOGRAD – Bivši kanadski ambasador u Beogradu Džejms Biset izjavio je da bi Hrvatska, prije ulaska u EU, osim formalnih uslova, morala da ispuni i još jedan moralni zahtjev – da se u potpunosti i javno izvini za svoju ulogu u Drugom svjetskom ratu. On je u autorskom tekstu u bostonskom listu „Kriščen sajens monitor“, konstatovao da je Hrvatska ispunila većinu formalnih zahtjeva za ulazak u EU, i da njen prijem podržavaju Njemačka, kao tradicionalni saveznik, i SAD, koje ohrabruju širenje Unije na jugoistok. „Ipak, postoji još jedan, moralni zahtev, koji Hrvatska, zbog sebe, treba da ispuni prije nego što bude primljena, a to je da bez ograda i javno

Čitava Hrvatska više od pola stoljeća očekivala je posjet prvog čovjeka »Crkve u Hrvata« balkanskom Auschwitzu – hrvatskom Jasenovcu. Konačno, on se u četvrtak 24. rujna 2009. godine i dogodio, no umjesto isprike, dubokog naklona žrtvama i tihe molitve, kardinal se retorikom rigidnog hrvatskog desničara obrušio na Tita, hrvatski antifašistički partizanski pokret i komuniste od kojih je velika većina ostavila svoje kosti upravo na jasenovačkom tlu; naposlijetku izjednačio je komunizam s fašizmom i nacizmom. Između ostaloga kazao je, spominjući hrabrim svjedokom najuzornijeg blaženog Alojzija Stepinca i ovo: »Žrtve u jasenovačkom logoru vape za istinom, one vape za istinom i o našemu Blaženiku«. Zato istine radi, spomenimo i neke historiografske činjenice

Glas u Rami ču se, naricanje i plač veliki; Rahilja plače za djecom svojom, neće da se utješi za djecom svojom, jer ih nema. (Knjiga Proroka Jeremije, 31:15, Jevanđelje po Mateju 2:18) Ovim riječima velikog jevrejskog proroka u kojima su se prepleli Stari i Novi Zavjet kao što su se u Jasenovcu preplele kosti srpskog i jevrejskog naroda, počinjemo ovdje u gradu proroka i gradu Hristovom naše svjedočenje o ovom gradu pod zemljom i odnosu Srpske Pravoslavne Crkve prema njemu. Prvobitno je Sveti Arhijerejski Sinod za ovo svjedočenje bio naznačio Episkopa bivšeg Zahumsko-hercegovačkog Atanasija, dobro poznatog svima koji se bave Jasenovcem, ali on zbog svoga zdravstvenog stanja i obaveza u

Parastos i pomen povodom obilježavanja 65 godina od proboja preživjele grupe logoraša iz koncentracionog logora Jasenovac biće upriličen 11. aprila u Donjoj Gradini, zaključeno je danas na prvom sastanku Organizacionog odbora za obilježavanje parastosa i pomena žrtavama ustaškog genocida u jasenovačkom logoru Donja Gradina. Odlučeno je da svečana akademija u pomen nevino stradalima žrtvama bude održana 22. aprila u Kozarskoj Dubici. „Ove godine pomen se obilježava 65. put što daje obavezu organizatorima da bude upriličen na dostojanstvenom nivou“, izjavio je načelnik opštine Kozarska Dubica Nino Jauz i dodao da pripreme teku po planu. On je potvrdio da će ove godine organizatori prvi put sarađivati sa studentskim organizacijama oba univerziteta u

Pravda,Beograd,13-14.mart 2010. Pukovnik u penziji, Dr Milan Bastašić, sa Bilogore jedini živi mučenik i svedok iz ustaškog logora Jasenovac, uoči rasprave o skupštinskoj deklaraciji o Srebrenici, za Pravdu tvrdi da bi, pre svega, Hrvatsku trebalo teretiti za genocid. Bastašića je od sigurne smrti, kao 12-godišnjeg dečaka, spasila učiteljica. Pre rata u Hrvatskoj je živeo u Zagrebu, gde je bio ugledni epidemiolog. U knjizi „Bilogora i Grubišno polje 1941.-1991.“ opisao je i kako je broj Srba u tom kraju sa više od 8.000 sveden na 700. U Banjaluci je 12. januara ove godine promovisana njegova knjiga i osnovano Udruženje potomaka i poštovalaca žrtava kompleksa ustaških logora Jadovno. Bastašić kaže da je

Beograd -B92 – Savez jevrejskih opština Srbije zatražio je od Tužilaštva da privremeno zabrani distrubuciju knjige Jirgena Grafa „Mit o Holokaustu“. U ovoj knjizi se negira postojanje gasnih komora u u nacističkom koncentracionom logoru Aušvic iz vremena Drugog svetskog rata. Savez jevrejskih opština je zatražio privremenu zabranu distribuciju knjige do okončanja postupka. Predsednik Saveza jevrejskih opština Aleksandar Nećak objašnjava za B 92 da taj savez ne insistira da ljudi koji pišu knjige sa antisemitskim sadržajem budu hapšeni i zatvarani. “Samo tražimo da se te knjige ne mogu kupovati u knjižarama, da se zaplene i onemogući materijalno dobijanje koristi od njih, jer sam siguran da, onog momenta kada ti, navodno, pisci

Poštovani poslanici Skupštine Republike Srbije! Centar za izučavanje savremene balkanske krize Instituta za Slavistiku Ruske Akademije Nauka Vam se obraća u vezi sa pitanjem osude zločina u Srebrenici. Danas je problem Srebrenice postao predmet političke spekulacije, u koju uvlače Srbe, iako se pojavljuje sve više podataka da je Srebrenica isplanirana i dobro izvedena operacija zapadnih specijalnih službi. Laž o Srebrenici se širi po svetu ogromnom brzinom i boriti se sa njom postaje sve teže. Muslimansku verziju žrtava niko i ne pokušava da proveri, svi je prihvataju kao aksiom. Ipak, podaci o broju žrtava nisu potvrđeni činjenicama, slika događaja u julu 1995. godine ostaje nejasna, podaci protivrečni, a mnoge optužbe –

05.3.2010. Piše Srećko Pulig – „Novosti 533“ Suživot hrvatskog i srpskog življa trajao je od ukidanja Vojne krajine naovamo – uz prekid za vrijeme genocidne ustaške strahovlade – uglavnom mirno a često i vrlo srdačno. Izgon Srba devedesetih veliko je osiromašenje i za jedne i za druge, u svim mogućim psihičkim i fizičkim vidovima, kaže Darko Suvin, profesor engleske književnosti i stručnjak za Brechta. Kako ste vidjeli i doživjeli politiku tzv. etničkog čišćenja devedesetih? – O ovoj temi mogu ovdje dati samo impresije zasnovane na pristupačnoj površini događaja. Po podacima Human Rights Watcha (članak „Prekršena obećanja: Prepreke povratku izbjeglica u Hrvatsku“ iz 2006. godine), od 1991. do 1995. godine između 300

26.12.2009 KARLOVAC – Episkopi gornjokarlovački Gerasim i dalmatinski Fotije u pismu premijeru Hrvatske Jadranki Kosor ističu da su iznenađeni i uznemireni viješću o osnivanju udruženja građana pod nazivom „Hrvatska pravoslavna zajednica“ u Ogulinu, čije se istorijsko porijeklo dovodi u vezu sa fašističkom i ustaškom tvorevinom NDH. „U NDH je 1942. godine zloglasni Ante Pavelić formirao tzv. `Hrvatsku pravoslavnu crkvu` s ciljem konačnog uništenja Srba u Hrvatskoj, kao i Srpske pravoslavne crkve. Ova činjenica i pozivanje ovog udruženja na taj najmračniji period novije istorije Hrvatske izaziva veliku uznemirenost među vernicima i pripadnicima srpske zajednice u Hrvatskoj“, navodi se u pismu. Vladike naglašavaju da duboko u sjećanju srpskog naroda u Hrvatskoj još

„Ne“ rezoluciji o Srebrenici. Apel stranih intelektualaca          subota, 20. februar 2010. Apel predsedniku Tadiću i Skupštini Srbije: Nemojte se kockati sa budućnošću svoje zemlje! „Ne“ rezoluciji o Srebrenici. Uvaženi gospodine Predsedniče i članovi Skupštine, Kao zabrinuti američki i evropski intelektualci i građani, mi vam se obraćamo sa pozivom da preispitate svoju nameru da usvojite skupštinsku rezoluciju kojom bi se srebrenički masakr u julu 1995. godine tretirao kao paradigmatičan događaj za rat u Bosni i Hercegovini, i to korišćenjem izraza koji bi se mogli protumačiti kao da Srbija prihvata odgovornost za „genocid.“ Pogubljenje muslimanskih zarobljenika u julu 1995. godine, nakon što su srpske snage zauzele Srebrenicu, bilo je ratni zločin, ali

15.02.2010 Mnogo sam srećan da ste napokon osnovali UDRUŽENjE JADOVNO. Kao profesor bogoslovije u manastiru Krki jedanput sam posjetio Jadovno i Gospić. Poklanjam se novomučenicima Jadovna. Oni su uistinu mučenici. Ono što me posebno šokiralo prilikom posjete Jadovnu jeste činjenica da je prije tagično-istorijskog Jadovna postojalo Jadovno u zloj i  zločinačkoj svijesti programera Jadova kao istorijskog događaja i mjesta. Pozivamo Vas da pomognete da se i žrtve na Garavicama kod Bihaća jednako kao i žrtve Jadovna i Jasenovca istraže i da im se oda dužno i pripadajuće poštovanje. Vi možda znate, a možda i ne znate, da je na Garavicama staradlo između 12-15.000 Srba i Jevreja. Većinom Srba. Čestitam osnivanje

Zagreb | 21.1.2010. Hrvatski sabor 13. travnja 2005. godine, a u povodu 60. obljetnice pobjede nad fašizmom usvojio je DEKLARACIJU o odnosu prema stečevinama narodno oslobodilačke i antifašističke borbe Hrvatske 1941.-1945. i tretmanu njenih sudionika – boraca i ratnih vojnih invalida. Članstvo Saveza antifašističkih boraca i antifašista Republike Hrvatske s oduševljenjem i velikim očekivanjima pozdravilo je spomenutu Deklaraciju. Danas gotovo pet godina poslije usvajanja tog značajnog Saborskog dokumenta mora se sa žaljenjem konstatirati da su nadležni državni organi izuzetno malo učinili da se odredbe Deklaracije provedu u život. Tako na primjer: 1. U udžbenicima povijesti i nadalje događaji iz narodno oslobodilačkog i antifašističkog rata tretiraju se neobjektivno i neistinito, a