Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Štampa i drugi mediji u Srbiji stalno pišu o nastojanju pojedinih episkopa Srpske pravoslavne crkve da dođe do “pomirenja” i ujedinjenja SPC sa rimokatolicima i sa Vatikanom.
Neprestano se veliča uloga sadašnjeg pape rimokatolika Franje, koji nastoji da se gresi rimokatolika zaborave i da dođe do ujedinjenja pravoslavaca sarimokatolicima, sa tim da na čelu ujedinjene crkve bude on.
Ističe se i uloga vaseljenskog patrijarha Vartolomeja koji želi da dođe do ujedinjenja sa rimokatolicima, sa tim da on bude neka vrsta istočnog pape. Takođe se piše i da su razlike između Pravoslavne Crkve i rimokatolika male, a da su srodnosti pravoslavnih i rimokatolika veoma velike. Navodi se da SPC putem svoje komisije za dijalog sa Biskupskom konferencijom Hrvatske o proglašenju “blaženog” zločinca Alojzija Stepinca, zagrebačkog nadbiskupa za svetitelja sarađuje na taj način sarimokatoličkom “crkvom”.
Pojedini episkopi SPC, naročito oni koji su školovani u Vatikanu ili u Zagrebu, kao i oni koji se zalažu za tz.ekumenizam zajednički služe i zajednički se mole sa biskupima rimokatoličke “crkve”, primaju “papski prsten”, potpisuju neke deklaracije, učestvuju na tz.ekumenskim okupljanjima i utiču na studente bogoslovije.
Zbog svega navedenog potrebno je izneti bar nekoliko činjenica o ulozirimokatoličke “crkve” i Vatikana u istrebljenju Srba u Hrvatskoj, napominjući da je na čelu rimokatolika u Hrvatskoj pre Drugog svetskog rata, za vreme i posle rata bio zločinac Alojzije Stepinac, zagrebački nadbiskup i kardinal, a sada “blaženi” rimokatolika u Hrvatskoj.
Vatikan, koji kao što je svima dobro poznato, ima najbolju obaveštajnu službu u svetu, bio je sasvim dobro upoznat sa mučenjem i iskorenjivanjem Srba u Hrvatskoj za vreme Drugog svetskog rata i posle. Dobro je znao kakvu igru protiv Srba igra zločinacStepinac i njemu podređeni rimokatolički sveštenici, koji su svim silama pokušavali da iskorene pravoslavlje u NDH, unište crkve i groblja pravoslavnih, muče i pobiju sveštenstvo i njihove porodice i da što više Srba prevedu u rimokatolicizam i od njih naprave rimokatolike Htvate.
Rimokatoličke kardinal E.Tiseran (koji je dva puta bio v.d. pape) je lično u razgovoru sa Dr.Nikolom Rusinovićem, Pavećelićevim ambasadoromHrvatske u Vatikanu rekao 28 maja 1942 godine da mu je poznato da su Hrvati do tada (do 1942 god.) pobili preko 350.000 Srba, kao i sve pravoslavne sveštenike i njihove porodice, bila mu je poznata uloga franjevaca u iskorenjivanju Srba, posebno fra Šišića, koji je rušio pravoslavne hramove itd. O svomu tome Risunović izveštavaPavelićevu vladu u Zagrebu.
Međunarodna komisija za istinu o Jasenovačkom sistemu hrvatskih logora za istrebljenje Srba, Jevreja i Roma je utvrdila da su rimokatolici Hrvati samo u tom sistemu logora pobili preko 700 000 Srba.
Rimokatolici Hrvati su praktično iskorenili Srpsku pravoslavnu crkvu u NDH. Posle teškog i veoma svirepog mučenja pobili su sve pravoslavne sveštenike (sem njih sedam, do kojih nisu uspeli doći), koji nisu uspeli da prebegnu u Srbiju. Prema podacima koje je objavio Sveti arhijerejski Sinod SPC pet episkopa je ubijeno, dva su internirana i umrla, dva su posle svirepog mučenja izdahnula u Srbiji, a srpski patrijarh i jedan vladika (Sv.mučenik Nikolaj Velimirović) su prvo internirani, pa potom prebačeni u koncentracion logor u Dahau. Poznato je da je rimokatolički sveštenik Božidar Bralo (lični poverenik pglavnika Hrvatske Pavelića i sekretar Vrhbosanskog nadbiskupa Ivana Šarića) pretio sarajevskom mitropolitu Sv.mučeniku Petru Zimonjiću, koga su zatim rimokatolici Hrvati uhapsili 12 .maja 1941. godine. Njega su rimokatolici svirepo mučili, da bi ga na kraju monstruozno ubili. Takođe su bili veoma svirepi prema banjalučkom eiskopu Platonu Jovanoviću. Palili su vatru na njegovim grudima, iskasapili ga i bacilli u reku Vrbas. Teško su mučili i Gornjo-karlovačkog episkopa Savu Trlajića, koga su na karju ubili i bacili u Katinu jamu.
Mitropolit zagrebački Dositej je tako svirepo mučen, da je posle prebacivanja u Srbiju izdahnuo.
Osnivač sadašnje republike Hrvatske, general JNA, Franjo Tuđman je u više navrata istakao da je ”Nezavisna država Hrvatska predstavljala interes vekovnog snahrvatskog naroda”. U sadašnjoj republici Hrvatskoj, tvorevini Franje Tuđmana divljaju neo-ustaše, nasledići NDH, a rimokatolički sveštenici i veroučitelji vaspitavaju nove generacije budućih koljača Srba i svih nekatolika. Vlasti Hrvatske su proterale sveSrbe sa njihovih vekovnih ognjišta i njima se nedozvoljava povratak iz izbeglištva.
Da li episkopi SPC koji se zalažu za saradnju sa rimokatolicima to znaju?
Mučenje i svirepost prema pravoslavnim sveštenicima i njihovim porodicama u NDH je bila ustvari psihološka priprema za pokatoličavanje pravoslavnih Srba koje je zamislio i organizovao zločinac Alojzije Stepinac, nadbiskup Zagreba i ppoglavar svih rimokatolika u Hrvatskoj. Navešću ovom prilikom samo nekoliko poznatih slučajeva. Na primer, samo u jednom danu rimokatolici su pobili celo bratstvo manastira Žitomislić. Sve leševe, kao i neke još žive kaluđere bacili su u jamu Vidonju kod sela Blizanca. Obnovljeni manastir su ponovo sravnili sa zemljim Tuđmanovi bojovnici tokom građanskog rata devedesetih godina prošlog veka. Pravoslavnog sveštenika Simu Banca (tada je imao 70 godina) su isekli na komade 6. avgusta 1941. godine Parohu Sebastijanu Joviću iz Drniša su iščupali bradu i brkove, odsekli nos i uši i na kraju ubili udarcem maljem.
Bilo je mnogo takvih slučajeva. Ne možemo sve da navedemo u ovom članku. Ima veliki broj dokaza da su baš rimokatolički sveštenici organizovali i vršili svirepo mučenje i ubijanje požravoslavnih sveštenika i njihovih porodica. Na primer rimokatolički sveštenik iz Našica Sidonije Šolc je naredio da se muči i potom ubije pravoslavni sveštenik iz Našica Đorđe Bogić. U julu 1941. godine ubijen je pravoslavni sveštenik Miloš Vujić iz Radmanča. Njegova žena, koja je bila u drugom stanju je rasporena, nerođeno dete izvađno i ubijeno, a potom je i ona ubijena. Pravoslavnog sveštenika Radovana Kovačevića iz Primišlja su izveli u dvorište da gleda kako mu ubijaju dete. Njegovu ženu su proboli nožem, a potom su njega i nju pogubili.
Sveštenika iz Suvaje Ličke Spasu Lavrnju su ubili, njegovoj ženi su rasporili trbuh i izvadili nerođeno dete, pa su i nju ubili. Sveštenika Kostu Stanišića iz Livna su naterali da gleda kako mu ženu i ćerku žive bacaju u jamu. Njega su zatim zaklali i bacilli za njima.
Pavelićev doglavnik (zamenik) Mile Budak je dao sledeću izjavu: „Pravoslavni hramovi su strašilo srpske penetracije prema zapadu”. Pri vladi NDH je postojao “Odjel za rušenje srpskih pravoslavnih hramova” koji je vodio potpukovnik Dr. Dujmović. Rimokatolička “crkva” je tražila da se unište svi pravoslavni hramovi u Hrvatskoj. Viktor Novak u svojoj knizi Magnum Krimen navodi da je 38 srpskih pravoslavnih hramova pretvoreno u rimokatoličke.
Pri hrvatskom državnomravnateljstvu za obnovu postojao je poseban “vjerski odsjek” koji je vodio fra Dionisije Jurčev, koji se zalagao da se svi pravoslavni domovi i kuće predaju u vlasništvo rimokatoličkim župama. Rimokatolici Hrvati su mnoge pravoslavne crkve pretvorili u javne nužnike: na primer u Mrkonjić Gradu, Kostajnici, Donjem Lapcu, Jajcu itd. Neke su pretvorili u štale za stoku ili konje. U Bosanskom Petrovcu, Mokovcu, Donjem Vakufu itd.
Mnoge pravoslavne crkve su pretvorene u klanice, mesare, magacine, prodavnice robe otete od Srba i sl. U velikom broju pravoslavnih hramova spaljivano je zatočeno srpsko stanovništvo. Nisu bila pošteđena ni mala deca. Neki pravoslavni hramovi su služili kao zatvori za srpski pravoslavni živalj. Mnoge srpske pravoslavne crkve su rušene po nalogu rimokatoličkih sveštenika. Rimokatolički sveštenik Ivan Benko je naredio da se sruši poravosloavna crkva u Bosanskoj Dubici. Rimokatolički župnik iz Slunja je naredio da se sruši pravoslavna crkva u Buhaču. Fra Alojzije ćosić je organizovao rušenje pravoslavne crkve u Kotor Varoši itd.
Meni je lično poznato kako su rušeni i kako su posle rušenja izgledali srpski pravoslavni manastiri na Fruškoj Gori. Tako sam video kako je crkva manastira Velika Remeta bila bez krova. Unutar crkve je pasla stoka, a za kamenu časnu trpezu bila je vezana jedna krava. Manastriska crkva Grgetega je prokišnjavala. Kiša je oblivala čuveni ikonostas koji je oslikao Uroš Predić, a rimokatolici su odneli iz manastira 40 kamiona opljačkane robe.
Od Bešenova je ostala samo gomila kamenja itd. Manastirske biblioteke su potpuno opustošene, uništene, a dragocene knjige spaljene. Tako je uništena i dragocena biblioteka manastira Krušedola, Hopova i druge. Mnoge ikone i dragocenosti odnesene su u Zagreb. Zna se da je svo to pljačkanje, ubijanje, iskorenjivanje Pravoslavne Crkve i njenih svetinja zamislio zagrebački nadbiskup Alojzije Stepinac, koji je rukovodio rimokatoličkom „crkvom“ u Hrvatskoj.
Njegova zamisao je bila da se što više pravoslavaca preobrati u rimokatiolicizam.
Po nalogu rimokatoličkog pape Franje SPC je obrazovala komisiju koja vodi razgovore sa biskupskom konferencijom hrvatske o kanonizaciji zločinca Alojzija Stepinca. Razgovori se vode iako je sadašnji nadbiskup zagrebački kadinal rimokatoličke „crkve“ Bozanić rekao da će Stepinac biti proglašen za rimokatoličkog svetitelja bez obzira tu komisiju. Sadašnja država Hrvatska želi da se nasilno “zaborave” zločini počinjeni prema Srbima.
Prelaze preko progona svih Srba tokom prošlog rata. Ne dozvoljavaju da se prognani Srbi vrate na njihova vekovna ognjišta.
Republika Srbija, zbog svoje težnje da postane članica Evropske unije, kao i zbog svoje politike Regionalne saradnje ne govori ništa o zločinima rimokatolika i Hrvata. O stradanju Srba u NDH, za vreme komunizma i u sadašnjoj Hrvatskoj ništa se ne govori.
O tome učenici u školama ništa ne uče. Sadašnja deca, kao i njihovi roditelji rođeni i školovani u komunizmu i u tkz. demokratiji, ništa ne znaju.
Sa druge strane SPC pod uticajem episkopa “ekumenista i novotaraca” ne preduzima nikakve korake da se o stradanju Srba od strane rimokatolika nešto više zna. Episkopi SPC „novotarci i ekuimenisti”, uglavnom školovani u Vatikanu ili u Zagrebu vrše poseban uticaj na slušaoce bogoslovije i na đake koji pohađaju veronauku.
Nadam se da će ovih nekoliko iznetih podataka o stradanju pravoslavnog naroda u Hrvatskoj, od strane rimokatolika i rimokatoličkih sveštenika otvoriti oči onim episkopima SPC koji još uvek žele saradnju sa Vatikanom, koji služe zajedno sa rimokatoličkim biskupima, koji učestvuju u njihovim misama i koji uvode “novine” (jeres) u pravoslavno bogosluženje i u pravoslavne hramove, sledeći politiku “istočnog pape” vaseljenskog patrijarha Vartolomeja.
Akademik, profesor Dr.Srboljub Živanović,
London, Velika Britanija
Vezane vijesti:
Srboljub Živanović: Zločinačka Rimokatolička „crkva“ u …
Srboljub Živanović – Ko krade mošti srpskih svetitelja …
