Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Predstavnici samozvane Hrvatske pravoslavne crkve poslednja dva meseca pojačali su kampanju vrbovanja „vernika“, a jača i pritisak spolja da ova „crkva“ bude zvanično priznata, potvrdio je za „Novosti“ Savo Štrbac, predsednik Dokumentaciono-informacionog centra „Veritas“.
FOTO: Snimak ekrana
On smatra da je tzv. HPC opasna po Srbe i Srpsku pravoslavnu crkvu, jer je reč o dugoročnom projektu, čiji su ciljevi dobijanje autokefalnosti i otimanje imovine SPC u Hrvatskoj.
– Takozvana HPC još nije uspela da se upiše u Evidenciju verskih zajednica u Hrvatskoj zbog administrativnih prepreka – objašnjava Štrbac. – Naime, kada je „arhiepiskop“ Aleksandar (Ivanov) pokušao da je upiše, organizacija HPC postojala je svega godinu dana. Zakonski uslov bio je da postoji pet godina i ima najmanje 500 vernika. Bojim se da će, kada pokuša sledeći put, u tome i uspeti, jer neće biti zakonskih ograničenja.
Broj sledbenika ove „crkve“, prema zvaničnim podacima, dostigao je 16.000, naglašava Štrbac i kaže da je to velik broj u odnosu na ostale verske zajednice, ne računajući Rimokatoličku crkvu.
– Nameće se pitanje ko su ti ljudi koji se izjašnjavaju kao Hrvati pravoslavne veroispovesti u vreme kada se sprovodi pohrvaćenje i pokatoličavanje Srba u Hrvatskoj – pita se Štrbac. – Većinu verovatno čine Srbi koji su ratovali u hrvatskoj vojsci i čiji se broj kreće između 10.000 i 12.000.
Savo Štrbac; FOTO: Jadovno 1941.
U takozvanoj HPC računaju na to da će im prići i Bugari, Rusi, Makedonci, Crnogorci i pripadnici drugih nacionalnosti koji se deklarišu kao pravoslavci, a žive u Hrvatskoj. Promoteri HPC operišu cifrom od 40.000 potencijalnih sledbenika.
Inače, Aleksandar (Ivanov) je u Hrvatsku došao 2013. godine iz Bugarske, gde je bio prvo sveštenik, pa operski pevač i gradonačelnik u jednom mestu. Štrbac ističe da je danas njega i sledbenike moguće videti na svim pomenima ustašama.
Projekat HPC nije nov. Inicijativa je potekla još 2010. od Iva Matanovića, iz Zadra, koji je sve do smrti, 2016. godine, isticao da je bio pripadnik Ustaške mladeži, da je preživeo Blajburg i da mu je otac bio ustaški oficir u logoru Jasenovac.
KOMEMORACIJA KOD JAZOVKE
Vrlo je simptomatičan i grb Hrvatske pravoslavne crkve: pravoslavni krst a u pozadini ustaška šahovnica, sa početnim belim poljem. Poslednja objava, od 23. juna, odnosi se na komemoraciju kod jame Jazovke, ubijenim „žrtvama komunističkog terora“, odnosno ustašama koji su bežali pred partizanima, i „poginulima za Hrvatsku u obrani od napada JNA 1991-1995“.
Posle njegove smrti u prvi plan je izbio „arhiepiskop“ Aleksandar, a treći eksponirani zagovornik HPC je samozvani „arhiepiskop“ zagrebački i predsednik takozvanog Svetog sinoda Hrvatske pravoslavne mitropolije Bonifacije Škulić, iz okoline Zadra. On je rođen kao Hrvat po imenu Andrija i kršten kao katolik, a tvrdi da je primio pravoslavlje i dobio saglasnost Grka da osnuje HPC.
– Sve tri grupe su se takmičile ko je verodostojniji nastavljač HPC iz vremena NDH i Ante Pavelića – navodi Štrbac.
Pristalice HPC šire, po njegovim rečima, brojne istorijske falsifikate, među kojima i da Mitropolija u Sremskim Karlovcima nije bila srpska nego hrvatska, da se u vreme Austrougarske, na čijoj teritoriji je bila, zvala Hrvatska arhiepiskopija i da je bila istorijska crkva Hrvatskog kraljevstva. Shodno tome, otac Nikole Tesle je bio hrvatski sveštenik, a jedan od najznamenitijih Srba Hrvat, baš kao i Milutin Milanković.
HPC okuplja različite proustaške elemente, novinare, istoričare i kvaziistoričare, koji dokazuju da Jasenovac nije bio logor smrti, već radni logor, u kojem su ljudi maltene umirali samo od bolesti, sve dok nisu došli partizani, kada su počele masovne likvidacije. Promoter je, između ostalih, i TV voditelj Marko Jurić, nedavno osuđen zbog žestokih uvreda upućenih aktuelnom srpskom patrijarhu, na 10 meseci zatvora, dve godine uslovno.
– Glavni cilj ove grupe je da se dokopa izuzetno vredne imovine SPC u Hrvatskoj. Nisu u pitanju samo hramovi, već i šume, livade, vinogradi, ikone, riznice. Zagrebački Cvetni trg je bio u vlasništvu SPC. Nešto od toga je vraćeno, nešto je u postupku vraćanja – kaže Štrbac.
Izvor: NOVOSTI
