APEL ZA ODBRANU SVETIH SRPSKIH NOVOMUČENIKA JASENOVAČKIH

Vaša Svetosti, Vaša Visokopreosveštenstva, Vaša Preosveštenstva!

Pišemo duboko uznemireni pokušajima revizije istorije stradanja srpskog naroda u kleronacističkoj NDH i svesnog potpuno neutemeljenog smanjivanja broja žrtava kako u zloglasnom koncentracionom logoru Jasenovac, tako i u celoj NDH.

Ono što posebno uznemirava sve nas jeste činjenica da se „Tuđmanovoj istoriografiji“ poslednjih godina sve više i sve glasnije pridružuje i vladika slavonski Jovan (Ćulibrk).

I ne samo neutemeljenom odbranom Stepinca (uzgred, potpuno raskrinkanom), nego i uznemirujućom revizijom o pitanju broja žrtava u Jasenovcu. Vladika Jovan i predstavnici Muzeja žrtava genocida iz Beograda na čelu sa Veljkom Đurićem Mišinom (čija direktorska fotelja direktno zavisi upravo od vladike Jovana kao predsednika Upravnog odbora Muzeja) ignorišu nalaze statističara, oficira i obaveštajaca iz Slovenije, Nemačke, Italije i Hrvatske, iako je, na primer, poznato da su veoma tačni i precizni izveštaji koje su Nemački obaveštajci i oficiri slali Hitleru i svojim nadređenim. Oni ignorišu rad desetina komisija, konferencija, istraživača, sada već  i takvih kakav je Gideon Grajf, glavni istraživač Instituta za holokaust „Šem olam“ u Izraelu, koji je priredio studiju „Jasenovac, Aušvic Balkana“.

Na zvaničnom internet sajtu Muzeja žrtava genocida, otvoreno se osporava i omalovažava dugogodišnji rad i vređa ličnost pokojnih dr Đure Zatezala i Milana Bulajića, osnivača Muzeja.

Na istom sajtu objavljena je vest da će 21. oktobra 2019. godine u Narodnoj biblioteci Srbije biti održana promocija knjige o broju žrtava genocida u kojoj se najavljuju „nove metode istraživanja“. Imajući u vidu da promociju knjige organizuje pomenuti muzej na čelu sa svojim direktorom Veljkom Đurićem, a na osnovu njegovih izjava poslednjih godina, često u zajedničkim nastupima sa vladikom Jovanom, postoji opravdana bojazan da se radi o skretanju pažnje javnosti da broj jasenovačkih žrtava ni približno nije onoliki koliko je, na temelju mnogih izvornih podataka i naučnih radova, zvanično utvrđeno.

Nažalost, direktor Muzeja uveliko obrazuje i promoviše mlade istoričare zaposlene u ustanovi kojoj je na čelu, koji skoro listom imaju čak i otvoreniji i agresivniji stav u prilog tuđmanovske istoriografije. Po njima, Picilijeve peći nisu bile „prave“, pa time ni efikasne (?), u NDH nisu postojali logori za decu, već su to bila prihvatilišta, Jasenovac je bio radni logor, u Jasenovcu je ubijeno 10.000 – 130.000 žrtava a u Jadovnu 16.000 i tome slično.

Kako se episkop Jovan nametnuo SPC i vladi Srbije kao „stručnjak“ za holokaust nama nije poznato, ali nam je poznato da se taj vladika nije bavio nikakvim ozbiljnijim naučnim istraživanjem jasenovačkih žrtava.

Poznato nam je da on nije napisao ni jedan rad o hrvatskom genocidu, osim što je napravio neku bibliografiju o toj tematici. On prostim logiciranjem dramatično smanjuje broj žrtava i približava se cifri na kojoj insistiraju Tuđman i njegovi politički naslednici.

Nerazumljiva nam je odluka naših crkvenih i svetovnih vlasti da jednoj osobi, poveri čelne funkcije u gotovo svim institucijama u čijoj kompetenciji je kultura sećanja i pamćenja na Pokolj, genocid počinjen nad Srbima od strane Nezavisne države Hrvatske.

Osim što se na području njegove sveštene episkopije nalazi veći deo jasenovačkog logorskog sistema, Vladika Jovan se pored već pomenutih funkcija nalazi i na čelu Komisije za uređenje Starog sajmišta, predsednik je Odbora za Jasenovac i ostala stratišta SAS SPC, glavni je koordinator za saradnju Vojnog arhiva Srbije i Jad Vašema, član je komisije za ocenu lika i dela Alojzija Stepinca.

Sa velikom zabrinutošću kazujemo i da su ovakve tvrdnje u suprotnosti sa politikom države Srbije koja se bori protiv pokušaja Republike Hrvatske da umanji broj žrtava u Jasenovcu i ovaj logor užasa proglasi za „radni logor“ u kome su navodno komunisti ubijali Hrvate.

Dramatično smanjivanje broja Jasenovačkih novomučenika, dakle zvanično kanonizovanih od strane naše svete Crkve, predstavlja neku vrstu ponovnog ubistva tih mučenika, pa zbog toga apelujemo na Vas kao na ozbiljne ljude i pastire našeg mnogostradalnog roda, da sugerišete i utičete na episkopa Jovana da se okane revizije istorije i okrene istinskom pastirskom radu, a proučavanje istorije da ostavi istoričarima.

U protivnom, ako on nastavi bez ozbiljnijih naučno utvrđenih dokaza da smanjuje srpske žrtve postradale u vreme NDH naneće veliku štetu ne samo našoj Crkvi i državi već i čitavom srpskom narodu.

U Beogradu, oktobar L.G. 2019 po R.H.

Potpisnici po azbučnom redu prezimena:

Potpisnici po azbučnom redu prezimena:

1. Dr Mila Alečković
2. Boško Antić, kontraadmiral u penziji
3. Dr Dragiša Bojović, univerzitetski profesor, Niš
4. Dušan Bastašić, predsednik udruženja „Jadovno 1941.“, Banja Luka
5. Svetlana Bogdanović, novinar
6. YVES BATAILLE (Iv BATAJ), francuski istoričar
7. Đorđe Bojanić, istoričar, urednik sajta „Srpska istorija“
8. Dr Dušan Banjac
9. Dr Radmila Vasić, univerzitetski profesor
10. Vladan Glišić, advokat
11. Ranko Gojković, publicista i prevodilac
12. Dr Vladimir Dimitrijević
13. Biljana Diković, književnik i novinar
14. Dragan Đerić, predsednik Srpskog nacionalnog saveta Švajcarske
15. Biljana Đorović, novinar
16. Veljko Đinović, predsednik udruženja „Jadovno 1941“ iz Beograda
17. Akademik Dr Srboljub Živanović, London, Velika Britanija
18. Dr Nikola Žutić, Institut za savremenu istoriju
19. Milivoje Bata Ivanišević, predsednik Instituta za istraživanje srpskih stradanja u HH veku
20. Nataša Jovanović, novinar
21. Luka Joksimović Barbat, doktor humanističkih nauka
22. Mitar Kovač, general
23. Akademik profesor Dr Vasilije Krestić
24. Miodrag Kojić, Udruženje za odbranu ćirilice „Dobrica Erić“
25. Aleksandar Lazić, uredni portala “Stanje stvari“
26. Dr Božidar Mitrović, univerzitetski profesor, Moskva
27. Dr Mladen Mirić, univerzitetski profesor
28. Momčilo Mirić, preduzetnik
29. Dušan Milovanović, istoričar umetnosti
30. Alen Novalija, filolog i medievista, Ljubljana
31. Ranko Novaković, inženjer, Srpski nacionalni savet, Švajcarska
32. Jovan Pješčić, pravnik
33. Duško M. Petrović, književnik
34. Vojin Pejić, sekretar Srpskog nacionalnog saveta Švajcarske
35. Sava Rosić, prevodilac
36. Mirko Radaković, pukovnik
37. Ljubiša Ristić, Udruženje Srpsko-ruski zavet
38. Dr Mirjana Stojisavljević, univerzitetski profesor, Banja Luka
39. Momčilo Selić, književnik
40. Ana Selić, publicista
41. Mr Milisav Sekulić, general
42. Milan Starčević, novinar
43. Predrag Savić, NVO „Kuća pravde Strazbur“
44. Dr Aleksandar Ćorac, univerzitetski profesor, Kosovska Mitrovica
45. Dr Velimir Ćerimović, univerzitetski profesor
46. Anja Igorevna Filimonova, kandidat istorijskih nauka, Moskva
47. Dr Dragan Hamović
48. Jovan Honda, prevodilac, urednik sajta „Pravoslavna porodica“
49. Dr Zoran Čvorović, univerzitetski profesor, Kragujevac
50. Dane Čanković, predsednik „SNP – izbor je naš“, Banja Luka
51. Mr Slobodan Čurović, profesor, Podgorica
52. Dr Miladin M. Ševarlić, univerzitetski profesor

Spisak potpisnika koji potpisuju peticiju i posle njene predaje u Patrijaršiju i Ministarstvo kulture Srbije:

53. Dragan Đogović, biznismen, publicista, umetnik