Veritas: Saopštenje povodom godišnjice stradanja capraških Srba 22.08.1991. godine

Jedan od najtežih zločina nad Srbima na području opštine Sisak u ratu devedesetih prošlog vijeka desio se 22. avgusta 1991.

U ranim jutarnjim časovima, pripadnici MUP-a i ZNG-a, ničim izazvani, u transporterima sa oznakama JNA “protutnjali“ kroz srpska sela: Blinjski Kut, Kinjačka, Brđane, Čakale, Blinjska Greda, Bestrma i Trnjani, nasumice pucajući na lokalno stanovništvo, kojom prilikom su ubili 15 civila*, prosječne starosti 48 godina, i više desetina ranili. U njihovom krvavom pohodu na srpska sela zaustavili su ih mještani sela Brđani, koji su se, čuvši pucnjavu kroz druga sela, na brzinu organizovali i postavili uspješnu zasjedu.

Najmlađa među ubijenima je Željka Boinović (23), po zanimanju tekstilna radnica, koja je upucana kroz prozor u sobi u Trnjanima u kući njenog đeda Miloša Vraneševića. Svi ubijeni, osim Željke, bili su oženjeni.

Iza njih je ostalo 32 đece, 18 sinova i 14 kćeri.

U njihovom krvavom pohodu na srpska sela zaustavili su ih mještani sela Brđani, koji su se, čuvši pucnjavu kroz druga sela, na brzinu organizovali i postavili uspješnu zasjedu.

Poslije ovoga događaja Srbi iz capraških srpskih sela više nisu odlazili na posao u Sisak, već su organizovali odbranu svojih sela i kuća, a uskoro su formirali i opštinu koju su nazvali Caprag, po području na kojem se nalaze pomenuta sela, sa sjedištem u Gradusi, koja je bila u sastavu RSK.

Do sada niko nije krivično odgovarao za zločin u capraškim selima. Krivičnu prijavu, podnesenu od strane porodica ubijenih protiv četvorice “zengovaca” zbog krivičnog đela ratnog zločina protiv civilnog stanovništva, odbacilo je u septembru 2006. Županijsko državno tužilaštvo u Sisku uz obrazloženje “da su njihovi rođaci ubijeni u oružanom sukobu između paravojnih grupa tzv. SAO Krajine i Hrvatske vojske ili su kolateralna šteta tog oružanog sukoba”.

Tužbe za naknadu štete porodica ubijenih hrvatski sudovi su odbili zbog zastare i nedostatka dokaza o suđelovanju pripadnika HV-a u štetnom događaju, s tim da su porodice državi dužne naknaditi parnične troškove koji se kreću i do više hiljada evra.

Neki od tih postupaka, dospjeli su i pred Evropski sud za ljudska prava u Strasburu, ali ih je sud odbacio zbog proteka roka od 6 mjeseci između “posljednje istražne radnje ili njihova saznanja o neefikasnosti istrage na nacionalnom nivou” i podnošenja zahtjeva tom sudu.

Prema Veritasovim podacima, u Sisku i okolnim mjestima, u ljeto i jesen 1991. godine, likvidirano je najmanje 118 lica srpske nacionalnosti, od čega 97 civila, od kojih je 11 žena. Od ukupnog broja likvidiranih tek ih je 40 sahranjeno a za posmrtnim ostacima ostalih i dalje se traga.

U Beogradu i Banjoj Luci, 21.08.2022.

P R E D S J E D N I K

Savo Štrbac

• Žrtve: Ranko Martinović (42), Nenad Pajić (40), Stevo Simić (54), Lazo Stanić (57), Ljuban Tatišić (59), Mladen Vranešević (53), Milan-Mišo Vučinić (47), Dragan Bekić (39), Dragan Biškupović (45), Željka Boinović (23), Pero Crljenica (50), Neđeljko-Neđo Čajić (45), Ratko Đekić (73), Milan Kladar (51) i Radovan Kragulj (36)