Stradanja Srba Kusonjčana u Drugom svjetskom ratu vežu se za 13. 08. 1942. godine i to je najtužniji dan u istoriji ovog mjesta u blizini Pakraca. Na taj dan je u selu od ustaške ruke ubijeno 473 Srba.
Bili su to uglavnom stanovnici sela Kusonja te okolnih sela Dragović i Čaklovac , te jedan dio srpskih izbjeglica ispod Kozare koji su tražili spas bježeći od ustaša koji su činili zvjerstva i po Potkozarju.
Najveći dio Srba ubijen je na taj način što su natjerani u pravoslavnu crkvu Svetog Georgija koja je potom zatvorena, polivena benzinom, zatrpana slamom i spaljena. Oni koji nisu stali u crkvu su poklani te pobacani u obližnje bunare.
Igrom slučaja jedna žena, iako priklana, uspjeva da se izvuče ispod gomile leševa i da se spase. Među stradalima bilo je i veći broj djece.
Ostala djeca i žene potrpani su u vozove te deportovani u logore smrti (Jasenovac, Stara Gradiška…) koji se nalaze nekih 30 kilometara od Kusonja.
Djeca koja su bila već nešto veća i radno sposobna podijeljena su hrvatskim familijama da bi obavljali poslove u polju.
Manji broj skroz male djece je usvojen.
Ostaloj maloj djeci se gubi svaki trag i može se samo slutiti koja ih je sudbina snašla.
Manji dio veće djece koja je bila uzeta za rad u poljima poslije rata se uspijela vratiti u rodno selo te svjedočiti o ovom strašnom zločinu.
Posle rata, crkva nije imala dozvolu za obnavljanje. Ipak, 1987. godine, počelo se sa radovima. Od 1991. do 1995. sve što je urađeno ponovo je uništeno.
Vezane vijesti: