U Beogradu danas počinje dvodnevna međunarodna konferencija, posvećena Prvom svetskom ratu, za koju je predsednik Centra za međunarodnu saradnju i održivi razvoj (CIRSD) Vuk Jeremić ocenio da je dobro što se održava u Srbiji u vreme kada ima pokušaja revizije istorije Velikog rata.   „Ovo će biti međunarodna konferencija na kojoj ćemo prvog dana govoriti o Prvom svetskom ratu od 1914, o geopolitičkoj situaciji u svetu te godine, i kako je došlo do tog sukoba“, rekao je Tanjugu Jeremić, čiji CIRSD je organizator skupa – „Evropska tragedija 1914. i multipolarni svet 2014. godine: Istorijske pouke“. Tema drugog dana konferencije biće, prema njegovim rečima, 2014. godina, današnja krizna žarišta i pokušaji

Dječak Dragoljub Jeličić (12), sin izbjeglica sa Korduna, uz Lozničanina Momčila Gavrića je bio jedan od najmlađih srpskih vojnika u Prvom svjetskom ratu. Obojica su zaslužili da nose oreol junaka, jer su bili dio srpske mladosti koja je tih krvavih dana i godina branila otadžbinu i ušla u vječno pamćenje srpskog naroda. Dragoljub je, inače, poslednje godine života i rada proveo u Nikšiću. A, o njemu, koji je čak šest puta ranjavan, koji je plenio hrabrošću, pisao je čuveni švajcarski ljekar i ovekovječeni prijatelj Srba, Arčibald Rajs, u knjizi „Šta sam vidio i doživjeo u velikim danima“. Ovog dječaka predstavlja kao junaka koji „puca iz puške i baca bombe“. „Kada

Srpska vojska je tokom prve dve godine Velikog rata zarobila oko 40.000 neprijateljskih vojnika. Sve do povlačenja preko Albanije, krajem 1915. godine, oni su bili raspoređeni u 12 logora. Kakav su tretman zatočeni Austrougari imali, zvanično je zabeležio Čarls Vopicka, američki ambasador u Srbiji, Bugarskoj i Rumuniji u periodu od 1913. do 1920. godine, a kasnije i objavio u svojim memoarima „Tajne Balkana“, u Čikagu 1921. Vopicka je tokom 1914. i 1915. godine bio na čelu međunarodne komisije koja je na zahtev Beča formirana kako bi se proverile glasine da Srbi maltretiraju ratne zarobljenike. Prvi put Niš je posetio u decembru 1914. godine, a potom je prošao celu Srbiju, svih

Nemci su smatrali da će ratom ispuniti svoju kulturnu misiju koja će biti potrebna u nastupajućem XX veku, o čemu je u svojim sećanjima detaljno pisao Fon Moltke, a što je Kurt Rizler sažeto napisao 1. avgusta 1916. godine: „Trostruki je smisao rata: odbrana od sadašnje Francuske, preventivni rat protiv buduće Rusije (već zakasneo) borba sa Engleskom oko svetske dominacije“     Rasprava o uzrocima i krivici za Prvi svetski rat potrajala je i posle Drugog svetskog rata. Međutim, nemački istoričar Fric Fišer 1969. godine okončava ovu raspravu na duže vreme svojom poznatom knjigom Rat iluzija, nemačka politika 1911−1914. Fišer u svojoj studiji ističe da nemački kancelar Betman- Holveg nije

U Nemačkoj je Parlamentarni Odbor za ratnu krivicu je sakupio obimnu građu i  predstavio je 1931.u tri toma. Međutim, 30. avgusta 1932. godine, Herman Gering, kao predsednik parlamenta, naredio je da se svi primerci tog izveštaja unište, tako da su najznačajnija nemačka dokumenta o uzrocima Velikog rata definitivno izgubljena. Iz ovog gesta, razume se, nije teško zaključiti da je trotomni izveštaj bio nepovoljan po Nemačku     Velike nepravde događaju se i u miru, a po pravilu, ili bolje rečeno, po definiciji, u ratu i neposredno posle njega. Ipak, kada se smire strasti i zadovolje interesi pobednika i nove „elite“, kada se, drugim rečima, ostvari istorijska distanca, tada se ujedno

SREBRENICA /SRNA/ – Dvadesetak članova Udruženja potomaka učesnika oslobodilačkih ratova od 1912. do 1920. godine iz Užica danas su odali počast i položili cvijeće na spomen-ploču majoru Kosti Todoroviću u srebreničkom Gradskom parku. O životu i herojskom vojničkom putu majora Todorovića, čije ime nosi ovo udruženje, govorila je predsjednik udruženja Milka Pilčević.  Major Todorović, kao komandant Zlatiborskog dobrovoljačkog odreda, poginuo je u borbama sa Austrougraskom u septembru 1915. godine na Karačića brdu iznad Srebrenice, a njegovo i tijela mnogih njegovih saboraca neprijatelji su spalili na lomači u centru ove varošice. Potomci učesnika oslobodilačkih ratova iz Užica, predvođeni predsjednikom te opštine Radišom Marjanovićem, posjetili su i spomen-sobu poginulim borcima Vojske Republike Srpske

Nebojša Savićević, autor serije RTS „U spomen Velikom ratu“, o našem zaboravu, heroizmu, žrtvama: Na 20.000 metara filmske trake ovekovečen najveći broj mučilišta, poprišta bitaka i velike golgote     SERIJA jednosatnih dokumentarnih TV filmova „U spomen Velikom ratu“ Nebojše Savićevića, koja se upravo emituje na RTS, beleži rekordnu gledanost. Sagu o Srbiji u Prvom svetskom ratu RTS je počela da snima 1997, a završila 2004. godine, kada je prvi put i prikazana. Nebojša Savićević navodi da je serijal nastao prema ideji njegovog oca dr Miroslava Savićevića, tadašnjeg urednika Školske redakcije. Zasnovan je na magistarskoj tezi Olge Majstorović, a u rad se uključio i dr Nebojša Popović iz Instituta za

Selo Berzilovci kod Lazarevca. Prema seoskom groblju, smeštenom na blagoj uzvisini, žurno i žustro korača seljak Slobodan Malinković. Njegova šajkača promiče između spomenika i zaustavi se kod jednog ovećeg. Seljak skide kapu, prekrsti se tri puta i poljubi sliku na spomeniku od crnog mermera.   – Bio je veliki srpski junak, dobar čovek i pažljiv komšija. Nikad se ni oko čega nismo zavadili. Mnogo dobrog mi je u životu učinio. Zato, kad prođem pored groblja, pomenem ga za pokoj duše – govori stavljajući na glavu pohabanu šajkaču. Na prednjoj strani spomenika fotografija Čedomira Popovića (1896-1991). Ispod natpis – solunac. Poleđinu spomenika krasi mala crna mermerna pločica sa fotografijom iscrpljenog srpskog

SARAJEVO, 28. APRILA /SRNA/ – Na današnji dan prije 96 godina umro je Gavrilo Princip, čiji je atentat na austrougarskog prestolonasljednika Franca Ferdinanda u Sarajevu Beču poslužio kao izgovor za vojnu invaziju na Srbiju. Princip je rođen je u julu 1894. godine u okolini Grahova. Njegovo zdravlje od najranijeg djetinjstva bilo je narušeno i bolovao je od tuberkuloze. U Sarajevu je pohađao Trgovačku školu, a potom i gimnaziju iz koje je izbačen pošto je otkriveno da je član jedne antiaustrijske organizacije. Zbog atentata na Franca Ferdinanda pred sud je 12. oktobra 1914. godine izvedeno 25 mladih ljudi. Od šest atentatora pet je bilo mlađih od 21 godine, što ih je,

Obeležavanje stogodišnjice Sarajevskog atentata i početka Prvog svetskog rata u Bosanskom Grahovu krenuće 28. aprila 2014. godine, Svetom arhijerejskom liturgijom u hramu svetih Apostola Petra i Pavla u Bosanskom Grahovu u 9 časova, nakon koje će biti osvećena novo-obnovljena kapela na gradskom groblju na Mramorju, u 11 časova.   Nakon osvećenja, biće služen parastos Gavrilu Principu i proti Iliji Bilbiji (koji je krstio Principa, a kasnije mučen od Austrougarskih vlasti zbog odbijanja da promeni datum rođenja Principa i na taj način omogući njegovo suđenje kao punoletne osobe). Svi vernici se pozivaju da prisustvuju svečanoj Liturgiji i parastosu!   Izvor: Udruženje OGNjENA MARIJA LIVANjSKA

Na brdu Udovo, na putu ka Grčkoj u blizini gradića Valandovo, kao tužna uspomena na crnilo rata uzdiže se Spomen kosturnica srpskim vojnicima koji su u ovom kraju ostavili svoje živote u periodu 1912 – 1918.   U organizaciji Srpske zajednice u Makedoniji, u saradnji sa Srpskim kulturnim centrom – Skoplje i Demokratskom partijom Srba u Makedoniji  i ove godine na Veliki petak dostojanstvenim programom je obeležena  99. godina od pogibije nad 270 pitomaca i oficira koji su stradali u toku neočekivanog, podmuklog napada bugarskih snaga na taj hrišćanima presvetli dan. Po izuzetno hladnom i kišovitom vremenu, velikom broju  građana koji su svojim prisustvom iskazali nezaborav i duboku povezanost sa

U Spomen-kompleksu Sremski front u Adaševcima kod Šida, danas se državnom manifestacijom obilježava 69 godina od proboja Sremskog fronta, koji je označio i okončanje Drugog svjetskog rata na teritoriji Srbije.   Ceremoniju će predvoditi premijer Srbije Ivica Dačić, a prisustvovaće zvaničnici Vojvodine, opštine Šid, te diplomatski predstavnici zemalja čije su trupe učestvovale u borbama na Sremskom frontu. Prisustvovaće i preživjeli učesnici ove velike bitke i predstavnici udruženja građana, saopšteno je iz Vlade Srbije. Punih 175 dana, od 21. oktobra 1944. do 12. aprila 1945. godine, vođena je bitka u kojoj je sa obje strane učestvovalo oko 250.000 vojnika. Uz jedinice Jugoslovenske armije, učestvovale su i trupe Crvene i bugarske Narodne

U vrijeme obilježavanja stogodišnjice Prvog svjetskog rata donosimo vam tekst o stradanju jedne generacije mladih ljudi,  još uvijek nespremne na talase koje im život šalje. Austro-ugarska aneksija Bosne i Hercegovine 1908. godine uzburkala je strasti među srpskim stanovništvom u Monarhiji. Pojedini srezovi su bili spremni da na aneksiju odgovore pobunom. Srpska omladina u Bosni i Hercegovini zbila je svoje redove. Nešto ranije, na poticaj đaka sarajevskog tajnog udruženja u Banjoj Luci je osnovano srpsko tajno đačko udruženje „Sloboda“. Sam naziv udruženja predstavljao je program i nastojanje njenih članova. Poslije aneksije značajan broj đaka muslimana pristupio je „Slobodi“. Đaci su se tajno sastajali i držali vatrene govore protiv tiranije Austro-ugarske monarhije.

Pored pokušaja revizije Prvog svetskog rata u delima pojedinih zapadnih istoričara, u zapadnoj štampi pojavljuju se i članci koji imaju drugačiji ton.   Ugledni britanski list „Indipendent” piše o strašnim zločinima nad civilima koje su počinili austrougarski vojnici u leto 1914. godine, čim su prešli Savu. U seriji koja nosi naslov „Istorija Prvog svetskog rata u 100 slika”, dokumentuju se masovna vešanja i streljanja civila. Propratni tekst nije manje strašan. „Indipendent” citira austrijskog istoričara Antona Holcera, stručnjaka za austrougarsku invaziju na Srbiju 1914. – Nad srpskim stanovništvom sistematski su sprovedeni bezbrojni masakri. Vojnici bi napali sela i opkolili nenaoružane muškarce, žene i decu. Ubijali su ih iz vatrenog oružja, bajonetima,