Dragana Tomašević: Jasenovcem ne smiju da se bave diletanti (2)

Gospođa Dragana Tomašević iz Londona, kako sama za sebe kaže „potomak preživjelih ustaškog genocida u Šargovcu, Drakuliću, Motikama i rudniku Rakovcu“, odnosno „član političke partije onih čija je ćutnja vječna“, odlučila je da reaguje na revizionističke težnje za smanjenjem broja srpskih žrtava logora smrti Jasenovac.

“Paradržavni narativ… veoma opasne grupe pojedinaca…. ta grupa je na vrijeme uočena, identifikovana i vremenom potpuno marginalizovana…”

Gore navedeni izrazi neodoljivo podsjećaju na britanske ili američke akcione igrane filmove, poput Džejms Bonda, ali ove riječi smo imali nedavno prilike čitati u intervjuu g. Dejana Ristića, direktora Muzeja Žrtava Genocida za Glas Srpske, 21.08.2023. g.

U ovom intervjuu javnost je saznala  da:

“Aktivnim delovanjem predsednika Upravnog odbora Muzeja žrtava genocida episkopa Jovana, dugogodišnjeg direktora Muzeja istoričara profesora dr Veljka Đurića i čitavog stručnog tima ove ustanove kulture od nacionalnog značaja, na naučnom i javnom polju, a u punom saglasju i koordinaciji sa najvišim državnim organima Srbije i Republike Srpske, ta grupa je na vreme uočena, identifikovana i vremenom potpuno marginalizovana. Muzej, ali i ne samo on, nastavlja da prati delovanje tih pojedinaca i pravovremeno reaguje prevenirajući i ublažavajući posledice njihovih štetnih postupaka.”

Javnost R. Srpske treba da se podsjeti da je Međunarodna Komisija za istraživanje istine o Jasenovcu, sastavljena od eksperata multidisciplinarnih nauka svjetskog glasa, sačinila Deklaraciju o genocidu  Nezavisne države Hrvatske nad Srbima, Jevrejima i Romima tokom Drugog svjetskog rata na osnovu dostupnih činjenica a uz pomoć ne samo preživjele djece – logoraša, već i svjedočenja samih preživjelih logoraša.

Deklaraciju je jednoglasno usvojila Narodna Skupština Republike Srpske 22.10.2015. godine u kojoj se, na osnovu dostupnih podataka, PROCIJENjUJE da je živote izgubilo preko 700.000 Srba, 20.000 Jevreja i 80.000 Roma.

U Deklaraciji se jasno ukazuje da se nikada neće moći utvrditi tačan broj,niti utvrditi sva imena ubijenih, pogotovo u primjerima nerođenih beba izvađenih i ubijenih iz utroba svojih majki.

Kao i u primjeru R. Srpske, ni Ujedinjene Nacije nemaju kompletan spisak svih poginulih u Drugom svjetskom ratu, kao niti jedna zemlja učesnica Drugog svjetskog rata.

Ovo naravno ne znači da registrovani broj pobijenih ljudi predstavlja konačan broj, naprotiv, procjene su bazirane na osnovu dostupnih arhiva, svjedočenja preživjelih, forenzičkih, demografskih, statističkih i drugih istraživanja.

Zaposleni stručnjaci Muzeja Žrtava Genocida iz Beograda tvrde da se broj ubijenih ljudi u jasenovačkom sistemu hrvatskih koncentracionih logora za istrebljenje Srba, Jevreja i Roma kreće od 85.000 – koliko ih je do sada imenom i prezimenom popisano, te da se ispod ovog broja ne može ići, te zaključuju da je u Jasenovcu živote izgubilo ne više od 130.000 ljudi.

Ova procjena Muzeja žrtava genocida, koji je osnovan “tek” 1992. godine je u suprotnosti sa Deklaracijom usvojenom u Narodnoj Skupštini Republike Srpske, koja o procjeni brojeva ne govori napamet,  a na liniji sa hrvatskim državnim narativom po pitanju jasenovačkih žrtava.

U proteklih nekoliko godina, Muzej žrtava genocida se posvetio revidiranju broja stradalih u Jasenovcu, aktivnijim sakupljanjem istorijske građe, organizovanjem istorijiskih časova za srednješkolce, te samim tim i dobija na sve većem medijskom prisustvu.

S druge strane Drine, u Republici Srpskoj, Spomen područje Donja Gradina je raspadom bivše SFRJ počela funkcionisati kao autonomna jedinica sa ciljem očuvanja kulture sjećanja, istraživanja i prezentovanja ustaških zločina u jasenovačkom logoru smrti, kao i na samom održavanju Memorijala.

Podsjećanja radi, jasenovački sistem hrvatskog koncentracionog logora Jasenovac za istrebljenje Srba, Jevreja i Roma bio je jedini logor na svijetu koji je imao posebne odjeljke samo za djecu, a prostirao se na oko 240 km2 (približno 150 fudbalskih terena).

Reagujući na bestidan članak Džeruzalem Posta o igranom filmu “Dara iz Jasenovca” 2021. godine, direktorica Donje Gradine, gđa Tanja Tuleković nas je podsjetila da je  sama Donja Gradina, sa svojih, do sada identifikovanih devet grobnih polja i 109 masovnih grobnica, nepobijen dokaz genocida Nezavisne Države Hrvatske nad Srbima, Jevrejima i Romima, te da je samo na ovom stratištu pobijeno oko 366.000 logoraša, a da cjelokupan broj umorenih u ovom logoru smrti doseže 700.000.

Kao potomku preživjelih ustaškog genocida i ćerki ratnog vojnog invalida odbrambeno – otadžbinskog rata ostaje nejasno dokle će Muzej žrtava genocida iz beogradskog paš(j)aluka pomalo i prijetećim tonom poručivati da se ovim pitanjem trebaju baviti samo istoričari; spočitavati akademicima; nazivati “diletantima” doajene srpske istoriografije; ponižavati one koji su zarad istine protjerivani iz sopstvene zemlje jer su govorili u ime onih čija je ćutnja vječna; onima koje su najbrutalnije vrijeđali na ličnom nivou a koji su zarad odbrane ugleda i časti morali potražiti pravdu u sudskim procesima protiv Muzeja (uvidom u zapisnik Komisije o promopredaji dužnosti direktora Muzeja 2021. god zapisano je da se vodi nekoliko sudskih procesa).

Pitam se dokle će ovaj nasilan pokušaj nametanja superiornog i pomalo arogantnog mišljenja u revizionističkom ruhu ići ka mom vjekovima napaćenom i stradalnom srpskom narodu sa ove strane Drine, namećući sebe kao vodeću ustanovu a pri tom zanemarujući ne samo Narodnu Skupštinu R. Srpske već i razne državne institucije koje se ovim pitanjem aktivno bave?

Ovakvi članci su u najmanju ruku nepristojni i veoma uvredljivi ne samo za nas potomke, već i za još uvijek, žive djecu – logoraše.

Mi, proistekli iz Lijevča polja, feniksi iz pepela Krajine,  nemamo tendenciju da budemo zaslijepljeni leptir mašnicama i fensi trendovima.

Nama je veoma dobro poznato da ‘Ko iskreno i strasno ljubi istinu, slobodu i otadžbinu, neustrašiv je kao Bog, a prezren i gladan kao pas’.

Pa se pitam, opet, dokle će nam se sa ovakvim člancima dirati u nezacijeljenje istorijske rane zarad politikanskih ciljeva?

Dragana Tomašević

Potomak preživjelih ustaškog genocida u Šargovcu, Drakuliću, Motikama i rudniku Rakovcu

Član političke partije onih čija je ćutnja vječna

Vezane vijesti:

Milorad Dodik povodom izjave vladike Jovana Ćulibrka: Ne postoji nikakav državni projekat RS i Srbije s ciljem povećanja broja žrtava u Jasenovcu. Pogodilo me je što vladika nije pomenuo hrvatsko minimizovanje broja žrtava