Domaći Nemci u Sremu, organizovani u SS jedinicama i hilfspoliciji činili su glavninu vojnih i policijskih odreda, koji za sve vreme okupacije sprovode ubijanja, hapšenja, pustošenja i pljačkanja.
Nemački, folksdojčerski izvori predstavljaju ih kao čuvare reda, i ističu njihovo zalaganje da se u Sremu održava red i mir. Takođe pomagali su, kao i sarađivali sa ustašama u spovođenju rasne i verske politike, u cilju mučenja, konvertovanja i ubijanja srpskog stanovništva.
Odgovorni za stradanje desetina hiljada Sremaca
Nemci određuju smer i zamah mera upravljenih protiv domaćeg, srpskog, jevrejskog i ciganskog stanovništva i zato njima pripada i glavna odgovornost za stradanje i uništenje desetina hiljada Sremaca.
U tim poslovima ističe se, pre svega, Anton Bauer, bivši žandarmerijski podoficir, koji prvo u svojstvu šefa rumske policije, a kasnije kao terenski izvršni organ gestapovske policijske organizacije EKZ, čini čuda na terenu. Ni drugi za njim mnogo ne zaostaju. Tu su još Vilim Hodina iz Rume, Filip Bauer iz Bečmena, Sep Mur iz Putinaca i Stefan Keler iz Inđije, da spomenemo samo najvažnije.
Mučenja, pljačke, streljanja i ubistva…
Sistem njihovog rada uvek je skoro isti. Sa domaćim Nemcima, pripadnicima vojnih i policijskih organizacija, koje narod zove hipovcima, uz pomoć nemačke vojske koja se nalazi na području, te uz saradnju ustaša, oni blokiraju mirna sremska sela, i pred opštinom, u crkvenim portama ili na drugim većim prostorima skupljaju stanovništvo, a onda izdvajaju ljude, često bez razlike pola i doba. Potom ih, ili odmah streljaju, ili odvode u zatvore. Skoro uvek već pri ulazu ubijaju koga opaze na ulici, piše mitrovicainfo.com
U selo Velike Radince Bauer je upao 14. jula 1943. i sa trupama sastavljenim uglavnom od domaćih Nemaca u pratnji tenkova započeo krvavi pir. Idući od kuće do kuće ubili su u prvi mah 32 lica…
I u Martincima su rumski policajci, sve domaći Nemci, u oktobru 1943. streljali 80 lica, logoraša dovedenih iz Zemuna, i to na pruzi prema Kuzminu.
Domaći Nemci učestvuju zajedno sa Bauerom u masovnom zločinu izvršenom 27. novembra 1943. u Ležimiru.
Na grupu od preko 100 lica, koju su skupili u crkvenu portu, iznenada su otvorili mitraljesku vatru, a kad je eksplodirao minirani crkveni toranj i delovi crkvene zgrade, tu je našlo smrt više od stotinu Ležimiraca i 18 Grgurevčana. Popaljeno je još i oko 30 domova, a 102 domaćinstva su opljačkana.
Niko ne odgvovara za zločine nad Srbima
Bezbroj slučajeva, napada i zlih smrti nastalo je na našoj teritoriji, a žrtve su bile brojne. Zlotvorima je smetala Srbija, pravoslavlje, naša tradicija, slava koju slavimo, zemlja koju volimo… Mnogo slučajeva ostalo je dokumentovano, ali opet kroz istoriju, niko još ne odgovara za zločine na Srbima.
Slava našim ljudima, borcima i mučenicima koji su branili svoju zemlju i veru od agresora i zlotvora!
Izvor: VOJVODINAINFO