Zaboravljanje je, osim uobičajenog neophodnog zaboravljanja nebitnog, isto što i kvarenje, zanemarivanje, iskorjenjivanje, propadanje, siromašenje, iznevjeravanje, izdaja, rasipanje i nepoštovanje u svim poljima ljudske svijesti i življenja. Sažetak: Baveći se aktuelnim i važnim problemom kulture pamćenja, autor u radu promišlja prirodu pamćenja i sjećanja i njihovu ulogu u ljudskom životu. Stojeći na stanovištu da pamćenje i sjećanje imaju duboke ontoantropološke korijene kao činioci ljudskog uma i duha, on zastupa i tezu da savremeni tehnički svijet slabi a ne jača istinsko pamćenje. A ovo, mišljenje je autora, stoji u tijesnoj sprezi sa logikom uma i predstavlja sržni činilac ličnog i nacionalnog identiteta, čovjekovog dostojanstva i ponosa. U tom smislu istinsko pamćenje