S. Živanović: Štampa NDH-a o Rimokatoličkoj „crkvi“ i zločincu Alojziju Stepincu

Rimokatolička “crkva” i njeno sveštenstvo su vekovima širili mržnju prema svima onima koji nisu bili katolici i nisu priznavali rimskog papu za poglavara. Ta mržnja je uglavnom bila uperena protiv pravoslavnih Srba, Jevreja i Roma.

Mržnja je naročito došla do izražaja u toku I i II svestskog rata u Austrougarskoj i u Hrvatskoj. U rimokatoličkoj i u hrvatskoj ustaškoj štampi iz vremena pre I u toku II svetskog rata nalazimo mnogo članaka koji govore o zločinima rimokatolika Hrvata u Nezavisnoj državi Hrvatskoj.

U novinama “Ustaše” br.3 od 3.jula 1941 godine piše da su se u kući br.4 na Kaptolu u Zagrebu, koja pripada sedištu hrvatske Rimokatoličke “crkve”, sastajali prvi organizatori hrvatskog ustaškog pokreta po imenu Marko Hranislavić, Matija Soldin, Mijo Babić i Zvonko Pospišil. Sve poznati koljači Srba. Naslov ovog članka je “Prvi ustaški roj”. U tom članu nalazimo i sledeći tekst: “Povijesne katakombe u zgradi na kaptolu br.4 bile su svjedokom kasnih noćnih sastanaka hrpice ljudi, prvih djelatnika ustaša… da se dogovara i da pripreme sve za tu borbu…” Hrvatske ustaše su u znak zahvalnosti Rimokatoličkoj “crkvi” postavile spomen ploču, koja je posle svršetka II svetskog rata uklonjena.

U broju 193 novina “Hrvatski narod” od 26 avgusta 1941 godine nalazi se članak u kome se opisuje kako su ustaše još pre početka II svetskog rata kovali zločinačke planove u franjevačkom samostanu u Čuntiću. “Prečasni otac Herman i brat otac Benko su pripadali ustaškom pokretu, kao najaktivniji i govorljivi članovi.” U broju 110 istih novina, od 4.juna 1941 godine, na strani 13 nalazi se članak: “Ustaška borba na Širokom Brijegu”. Dobro je poznato da su franjevački samostan i fgranjevačka gimnazija u Širokom Brijegu bili glavni centri koljača Srba, Jevreja i Roma u Hercegovini.

Novine “Nova Hrvatska” u broju 128 od 1.juna 1941 godine donose na 6. strain članak “Smrt čelnog Hrvata, začasnog kanonika Ivana Mikana”. U tom članku nalazimo sledeću rečenicu: “…Ni jedna politička djelatnost nije se na Kordunu provela bez Mikanovog znanja…” Zna se da je Mikan bio glavni organizator istrebljenja Srba na Kordunu.

Župnik iz Drniša je u svome pismu od 10. novembra 1941 godine, koje je poslao Ministarstvu seljačkog gospodstva Nezavisne države Hrvatske naveo sledeće:

“Za punih 14 godina mog župnjikovanja u Drnišu, moj župni stan bio je u pravom smislu ustaški stan”. U listu br.67 iz 1941 godine nalazi se na 6.strani sledeće: “Župnik Kustosije velečasni Cecelja imao je čast da su prvi suveren države Hrvatske poglavnik Dr.Ante Pavelić i drugi članovi prve hrvatske državne vlade položili pred njim prisegu.“

Vlada ustaške Nezavisne države Hrvatske je odlikovala sledeće rimokatoličke sveštenike, zločince i koljače, zaslužne za istrebljenje Srba,Jevreja i Roma:

Župnika iz Ličkog Osika Dr.Franju Biničkog; Kanonika Dr Tomu Severovića; Župnika Ivana Jakovića; Župnika Vilima Cecelju; Župnika fra Didaka Ćorića; Župnika fra Radoslava Glavaša; Župnika fra Mladena Barbarića; Župnika Častimira P.Hermana; Župnika Ivana Mikana i mnoge druge.

“Nadbiskup genocida”, „blaženi“ Alojzije Stepinac, se nalazio na čelu “Velikog križarskog bratstva” koje je imalo 580 društava sa preko 30 000 članova i “Velikog križarskog sestrinstva” koje je imalo 452 društva i oko 19 000 članova. Novine “Nedelja” od 27 aprila 1941 godine navode vest o pokloničkoj poseti nadbiskupa Stepinca poglavniku Dr.Anti Paveliću i Eugenu Kvaterniku, kojom prilikom je zagrebački nadbiskup Stepinac izrazio svoju lojalnost Nezavisnoj državi Hrvatskoj. Na strani 2 istog broja nalazimo i članak pod naslovom “Križari pozdravljaju državu Hrvatsku i Poglavnika.”

Novine “Hrvatski narod” u broju 130 od 24 aprila 1941 godine pišu: “U subotu je Poglavnik primio u audijenciju svečano izaslanstvo Katoličke akcije. Bile su zastupane sve organizacije Katoličke akcije sela i grada. Izaslanstvo je predvodio monsinjor Pavao Jesih. Poglavnik se zahvalio na darovima i uzvratio: “U našoj političkoj borbi sigurno je vaša akcija imala velikog udjela”.

Novine “Nedjelja” od 18 oktobra 1942 godine na strani 4 navode reči zagrebačkog nadbiskupa Alojzija Stepinca: ”…Dobro poznam povijest Križarske organizacije… Današnja skupština neka vam bude poticaj na rad i ujdno dokaz vaše raširenosti i aktivnosti.

U Sarajevskom “Katoličkom tjedniku” br.2 za 1941 godinu nalazimo vest da je predsednik Biskupske konferencije Alojzije Stepinac imenovao 16. decembra predsenicu Velikog križarskog sestrinstva.

Zagrebački nadbiskup Dr.Alojzije Stepinac je 3.oktobra 1941. godine uputio pismo Poglavniku Hrvatske Dr.Anti Paveliću u kome traži da se srpski pravoslavni manastir u Orahovici preda rimokatoličkim redovnicima trapistima.

Rimokatolička i hrvatska štampa iz II svetskog rata je prepuna ovih i ovakvih navoda i citata. Dobro bi bilo da se oni episkopi Srpske pravoslavne crkve koji se zalažu za nekakvo “pomirenje” sa rimokatolicima, za kanonizaciju zločinca a blaženog Rimokatoličke “crkve”, Alojzija Stepinca i za razgovore sa Biskupskom konferencijom Hrvatske predhodno upoznaju sa bogatom hrvatskom i rimokatoličkom štampom iz vremena II svetskog rata, pre nego što zauzmu stav. Episkopi Srpske pravoslavne crkve koji neodgovorno daju izjave o Alojziju Stepincu i Rimokatoličkoj “crkvi” ne smeju da zanemare nasilno pokrštavanje pravoslavnih Srba u Nezavisnoj državi Hrvatskoj niti pak da umanjuju broj žrtava u Jasenovačkim logorima za istrebljenje Srba, Jevreja i Roma u kojima je prema nalazu Međunarodne komisije za istinu o Jasenovcu ubijeno preko 700 000 Srba, 23 000 Jevreja i 80 000 Roma, među kojima je bilo 110 000 dece ispod 14 godina starosti. Pre svake svoje izjave morali bi da se upoznaju sa pisanjem rimokatoličke i hrvatske štampe iz vremena II svetskog rata.

Prof. dr Srboljub Živanović,

Predsednik Međunarodne komisije za istinu o Jasenovcu,

London, Velika Britanija

Vezane vijesti:

Svetozar Livada: Čitao sam dnevnik Alojzija Stepinca …

Od srpskog vojnika do katoličkog sveca

Srpsko ćutanje o Stepincu

Otvoreno pismo Njegovom Preosveštenstvu episkopu slavonskom g. Jovanu