Hrvatska ni 24 godine nakon zločina nad Srbima u vojnoj akciji „Medački džep“ nije spremna da se suoči sa tamnijom stranom svoje nedavne prošlosti, saopšteno je iz Dokumentaciono-informacionog centra „Veritas“.
Iz „Veritasa“ navode da to pokazuje oslobađanje hrvatskog generala Rahima Ademija, izricanje minimalnih kazni Mirku Norcu i Veliboru Šolaji, odbrana sa slobode oficira Josipa Krmpotića i njegovog saborca Josipa Mršića, neprocesuiranje admirala Davora Domazeta i mnogih drugih učesnika u ovoj akciji.
„Hrvatska time odvraća prognane Srbe od vraćanja u pusta i šikarom obrasla sela Medačkog džepa, kod Gospića, a s obzirom na to da je 1. jula 2013. godine postala članica EU, mala je šansa da će admiral Domazet biti procesuiran za zločine u ovoj akciji“, ocjenjuju iz „Veritasa“.
U akciji Hrvatske vojske „Medački džep“ stradalo je 88 Srba, od čega 46 vojnika, šest milicionera i 36 civila, od kojih 26 starijih od 60 godina. Među žrtvama je i 17 žena. Sva tri gospićka sela Počitelj, Čitluk i Divoselo opljačkana su, a zatim sravnjena sa zemljom po sistemu „spržene zemlje“.
U ovoj akciji ranjenika uopšte nije bilo, a ta činjenica, kao i rezultati pregleda tijela ubijenih Srba – razbijene lobanje, mnogobrojne prostrelne rane iz neposredne blizine, upućuju na zaključak da je riječ o sistematskom ubijanju zarobljenih i ranjenih.
Od ukupno 84 pronađena posmrtna ostatka, sedam je ostalo neidentifikovano, dok se još traga za četvoricom.
Tijela ubijenih Srba, koja su pronađena, bila su masakrirana, pojedini su bili odsječeni ili su zapaljena za života. Neka od tijela su bačena u septičku jamu u nekad srpskom dijelu Gospića.
Haški tribunal je predmet protiv Ademija i Norca 2005. godine prebacio u nadležnost hrvatskog pravosuđa, gdje ih je domaća optužnica teretila za ubistvo 28 civila i pet vojnika, te za uništavanje 300 različitih objekata, kompletno ubijanje stoke i trovanje bunara.
Iako su se u toku glavnog pretresa, koji je trajao od juna 2007. do maja 2008. godine, čule priče koje po načinu izvršenja zločina prevazilaze i maštu najizopačenijih umova i prikazani šokantni snimci izmasakriranih leševa, Županijski sud u Zagrebu optuženog Ademija, vršioca dužnosti komadanta Zbornog područja Gospić, oslobađa svih optužbi.
Optuženog Norca, komadanta operacije „Džep `93“, proglašava krivim za nesprečavanje, a time i za podržavanje i ohrabrivanje ubistava civila, pljačkanje imovine, te ubijanje i mučenje ratnih zarobljenika i osuđuje ga na jedinstvenu kaznu zatvora od sedam godina, koju mu je Vrhovni sud presudom od 19. novembra 2009. godine smanjio na šest godina.
Iako je pretresno vijeće utvrdilo da je admiral Davor Domazet, kao izaslanik načelnika Glavnog štaba Hrvatske vojske, bio glavnokomandujući u akciji „Medački džep“, zbog čega je Ademi i oslobođen, nadležno tužilaštvo protiv njega još nije otvorilo ni istragu.
Komandant izviđačke čete Devete gardijske brigade Hrvatske vojske Josip Krmpotić, optužen da je dozvolio podređenima da ubiju četvoricu neidentifikovanih zarobljenih srpskih vojnika i da je naredio da se pale i ruše srpske kuće, pušten je da se brani sa slobode.
Pripadnik iste jedinice Velibor Šolaja u maju ove godine u ponovljenom postupku nepravosnažno je osuđen na pet godina zatvora, jer je zajedno sa saborcem Josipom Mršićem ubio „nepoznatu ženu, koju su gardisti izvukli iz kuće tokom vojne operacije oko mjesta Lički Čitluk“.
Šolaja je, kako je obrazloženo, osuđen na zakonski minimum, zbog „ranije neosuđivanosti, učešća u ratu, odlikovanja i protoka vremena“.
Njegov saborac Josip Mršić priznao je da je prvi ispalio metak iz pištolja u staricu, nakon što ga je pogledala „izrazom teške mržnje“, a zatim je u nju i Šolaja ispalio „kratki rafal ili dva-tri pojedinačna hica iz automata“, što su potvrdila i dvojica njihovih saboraca.
Postupak protiv Krmpotića je još u fazi glavnog pretresa, a protiv Mršića u fazi optuženja i obojica se brane sa slobode.
Hrvatska vojska je 9. septembra 1993. godine iznenada izvršila agresiju na srpska podvelebitska sela Divoselo, Čitluk i Počitelj, koja su bila pod zaštitom UN.
Hrvatska vojska je pljačkala, palila, rušila kuće, ubijala i masakrirala civile, vojnike i milicionere, a tragedija se odvijala pre očima Unprofora.
Vezane vijesti: