BROJNI ZLOČINI UHAPŠENE PETORKE

BEOGRAD, 2. MARTA (SRNA) – Direktor Dokumentaciono-informacionog centra „Veritas“ Savo Štrbac rekao je Srni da je grupa od pet bivših hrvatskih vojnika, koja je uhapšena u Hrvatskog zbog zločina nad Srbima u Medačkom džepu 1993. godine, očigledno pohapšena na osnovu izjava njihovog nekadašnjeg saborca – holandskog plaćenika Johana Tildera.

Štrbac je naveo da je i lično poznavao jednog od uhapšenih Krešimira Tomljenovića, koji je bio medicinski tehničar, ali je radio kao doktor po zatvorima za Srbe u Gospiću, i za kojeg se vezuju razna mučna zlodjela.

Štrbac je podsjetio da je Tilder, kojeg su Srbi zarobili 1994. godine u tadašnjoj Republici Srpskoj Krajini /RSK/, do detalja u video-zapisu i u pisanoj formi ostavio svjedočenje o zločinima pripadnika hrvatske izviđačke čete, kojoj je i sam pripadao i kojom je komandovao jedan od uhapšenih Josip Krmpotić.

Tilder, koji je prema zvaničnoj verziji ubijen prilikom pokušaja bjekstva, ispričao je detalje zločina u kojima su učestvovali uhapšeni Ivan Jurković, Krešimir Tomljenović i Miroslav Peti, a na osnovu njegovog iskaza je formiran i krivični spis u tadašnjoj RSK.

Prema tom dokumentu, formiranom na osnovu Tilderovog iskaza, kod groblja u Čitluku 11. septembra 1993. godine oni su ubili i ranili više od 30 nenaoružanih srpskih civila, a nekima su vadili oči i nožem sjekli uši.

Krešimir Tomljenović i drugi su tada ubili 12 ranjenih srpskih civila, pucajući im u glavu, a Tomljenović i Peti su klali ljude i sjekli uši nožem kao trofej, izvjesni Poplašen i Sadiku vadili su oči kao trofeje, dok je Ivan Jurković učestvovao na istom mjestu u ubistvu četiri srpska starca, od kojih je u jednog sasuo rafal.

Štrbac je rekao da Krešimira Tomljenovića pamti po tome što je još 1991. godine bio u hrvatskoj komisiji za razmjenu i što je jednom prilikom upao među srpske vojnike u selu Žitnić, gdje je u svom vozilu dovezao na razmjenu kapetana JNA Duška Bajića, koga je hrvatska strana dugo krila i koji je bio mučen i premlaćivan.

Na pitanje Štrpca, kako je smio tako upasti među toliko srpskih vojnika, Krešimir je razgrnuo šinjel i pokazao da je opasan ekpslozivom i da je bio spreman da sve digne u vazduh.

Štrbac je opisao još jedan slučaj vezan za „Medački džep“ kada je 17. septembra 1993. godine hrvatska strana rekla da je dovezla 52 tijela srpskih žrtava za predaju srpskoj strani, ali je nedostajalo jedno tijelo.

„Tijela su dovezena u hladnjači i bila su iznesena i poredana na asfalt. Još i sada pamtim taj užasan smrad raspadnutih tijela, koja su bila prekrivena crvima, tako da je čitav asfalt pulsirao. Ništa strašnije nisam vidio“, kaže Štrbac.

On je naveo da je u pratnji te hladnjače bio i Krešimir Tomljenović, sa još sedam do osam lica koja je predstavio kao doktore.

„Pitam ga šta će vam toliko doktora sa mrtvima, što nisu sa ranjenim, a on kaže da je bio dežurni u bolnici u Gospiću i da tamo nije bio dovezen nijedan ranjenik, a ja mu kažem – e, kad si ti bio u bolnici, sad mi je jasno zašto nema živih“, ispričao je Štrbac.

On je naveo da su sva tijela bila gola i neprepoznatljiva za identifikaciju, a da je tijelo 52. srpske žrtve dovezeno naknadno, 21. septembra, ali se ispostavilo da je namjerno usmrćen ubodima.

Štrbac je dodao da se za Krešimira Tomljenovića sumnja da je iz tog konvoja odvojio 11 tijela koja su kasnije haški istražioci pronašli u jednoj septičkoj jami u Gospiću, kako bi prikrio koliko su te žrtve bile izmasakrirane.

U Hrtvatskoj su juče uhapšena petorica bivših hrvatskih vojnika Josip Krmpotić, Ivan Jurković, Miroslav Peti, Velibor Šolaja i Krešimir Tomljenović zbog zločina nad Srbima u Medačkom džepu.

Izvor: