Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Uz ovacije i ustaška obeležja u društvu visokih predstavnika zvanične Hrvatske otkriven je spomenik u okolini Šibenika, ubici jugoslovenskog ambasadora Vladimira Rolovića Miroslavu Barešiću
Uz ovacije i ustaška obeležja u društvu visokih predstavnika zvanične Hrvatske otkriven je spomenik u okolini Šibenika, ubici jugoslovenskog ambasadora Vladimira Rolovića Miroslavu Barešiću.
Predstavljajući ga kao heroja u „domovinskom ratu“ odate su mu počasti kao retko kome, a ne kao nacističko-ustaškom teroristi koji je bio i najobičnija lopuža najniže vrste.
Već na startu prvog dana suđenja, o Vidovdanu 28. juna 1971. godine zbog ubistva jugoslovenskog diplomate Vladimira Rolovića (7. aprila iste godine), bilo je jasno ko je Barešić, tada imao 21 godinu, a ko saizvršilac zločina – Ađelko Brajković (22) i trojica pomagača Ante Stojanov (35), inače ujak prvooptuženog (26) i Marinko Lemo (26) i Stanislav Miličević (26).
Želeći da se pred sudskim većem predstavi kao „politička žrtva“ tadašnje jugoslovenske države zbog čega je učinio ono što je učinio, na upit tužioca Karl Aksel Roberta o posledicama svog „političkog delovanja“ on je, ne sluteći da ovaj poseduje njegov dosije odgovorio kako je, u dva maha, odrobijao svoja uverenja boreći se za „slobodnu i nezavisnu Hrvatsku“.
Kad mu je predočeno da sud ima zvanične podatke, zašto se dva puta našao iza rešetaka u svojoj zemlji – zbog krađe kokošaka i ubijanja riba dinamitom – i zbog toga osuđivan na po šest meseci zatvora, „hrabri domoljub“ je ostao bez reči.
To, međutim, nije obeshrabrilo ni njega, ni njegovu optuženu ustašku sabraću da se iz dana u dan na suđenju u Stokholmu postavljaju identično obučeni – sa crnim pantalonama, belim košuljama uz iscrtane lance kao simbole „porobljene njihove lijepe“ uz urlike pre svakog pojavljivanja pred sudskim većem „smrt Srbiji – živela Hrvatska“ na opšte oduševljenje desetina njihovih pristalica prisutnih procesu.
Na drugom suđenju, pred Vrhovnim sudom Švedske, septembra 1971. godine, kada su Barešiću i Brajkoviću potvrđene kazne doživotne robije, a pomagačima višegodišnje, koje, naravno, nisu do kraja izdržali zbog „švedske demokratije“ prvooptuženi ubica Vladimira Rolovića Miroslav Barešić, iako mu preti doživotna robija (kakve li bestijalnosti), prišao mi je uz odobrenje šefa obezbeđenja Svena Turandera i u pratnji dvojice policajaca da me pita (bio je ponedeljak, 6. septembar), kako je rezultatski prošao njegov „Ajduk“ u sudaru sa Sutjeskom u Nikšiću i mog odgovora da je poražen sa 3:0, okrenuo se ostaloj četvorici optuženih ustaških saboraca uz glasnu psovku „krvavu im gospu, opet su izgubili od Vlaja“, jer su u tom delu prvenstva u Splitu izgubili od OFK Beograda i Vojvodine.
Takvim beskrupuloznim tipovima u prisustvu hrvatskih zvaničnika otkriven je spomenik krvniku i lopuži Miroslavu Barešiću u njegovom rodnom mestu.
To, naravno, više projektuje današnju politiku Zagreba nego profile njihovih „pionira“ iz sedamdesetih, ali i ranijih godina kojima su zločini bili nadahnuća za nove zločine!
Izvor: NOVOSTI
Vezane vijesti:
Spomenik ustaškom teroristi osvanuo „krvavih ruku“ / FOTO
Da li se u Hrvatskoj na velika vrata vraća zloslutna 1941. godina?
Atentator na Ambasadora Rolovića dobio spomenik
Vječno srpsko čuđenje ustaštvu
