Bojanić: DAN SEĆANjA NA 17. mart 2004. Taj dan nazivamo POGROM, a može se nazvati i GENOCID

Pre 15. godina na Kosovu i Metohiji izbili su najveći etnički zločinački motivisani sukobi od starne šiptara i dolaska međunarodnih snaga u okupiranoj srpskoj pokrajini.

Taj dan nazivamo POGROM, a može se nazvati i GENOCID, evo i zašto… zar zatiranje svega Srpskog što je od antičkog doba građeno, te uništene crkve, manastiri, groblja, spomenici, ti pisani dokumenti, sva ta starina, oslikana, sve te uništene freske, ta uništena kultura, duhovnost i fizičko uništenje ljudi… zar to nije GENOCID nad jednim narodom, koji se našao usamljen dok je na svo to razaranje i uništavanje mirno gledala ta demokratska Evropa?

Pitam se, kakav je to narod koji uništava groblja, koji se i na mrtvima iživljava, kao i nad moštima Svetaca (možda je to tako, kod onih koji nemaju svoje svetitelje i istoriju).

Ovo ne smemo da smetnemo sa uma… dok su šiptarski zlikovci rušili i palili naše svetinje uz prećutnu dozvolu evropskih sila, uporedo su gradili su ono što nikada nisu imali u tom broju, od tada su sagradili preko 500 novih džamija, obeležavajući tako teritoriju koja nikada nije bila njihova i na taj način pokušavaju da pokažu da je to njihova zemlja, ona koju su oteli i danas okupirali.

Da ne zaboravimo da je veliko zlo Srbima učinjeno do 17. marta, a 17. mart bio je samo vrhunac varvarstva i zločina.

Do 17. marta proterano je više od 250.000 Srba, ubijeno preko 1.300, a toliki je i broj kidnapovanih o čijoj se sudbini ni do danas ništa ne zna, spaljeno je i uništeno 70 hiljada srpskih kuća i 115 manastira i crkava.

Treba spomenuti i nečuveni albanski vandalizam i divljaštvo na srpskim grobljima na Kosmetu, i to je način brisanja tragova, ovako zatiru neprocenjeno bogatstvo kamene ornamentike i simbolike i ništa manje, jezičko nasleđe. Danas preko srpskih groblja oni bahato prave puteve i deponije!

Na dve trećine teritorije KiM (ukupna površina 10.886 km2) u potpunosti uništili, od 1999. godine, na više od 280 srpskih groblja više od 10.000 spomenika što je nečuveno divljaštvo u Evropi.

Vidimo na slici muslimansko (albanskog) groblje u severnom delu Kosovske Mitrovice… koje nije ni taknuto, a tako i treba. Svaka čast Srbima iz Mitrovice. Ovo je primer iz koga se mnogo može naučiti. E to su prosvećeni i civilizovani ljudi !!!

Zato i nije nikakvo iznenađenje bilo u tom dvodnevnom sukobu na Kosmetu 17. marta 2004. godine. Sukobi su izbili kada su nakon što je UNMIK policija pronašla tela dvojice albanskih dečaka u reci Ibar, na severu Kosova i Metohije. Masovne demonstracije Albanaca, koji su za nesreću neopravdano optužili Srbe, izbile su najpre u južnom delu Kosovske Mitrovice, a tokom dana su se proširile na druge delove Kosova i Metohije.

U dva dana neshvatljivog zločinačkog nasilja albanski ekstremisti ubili su 28 ljudi, a više od 900 osoba je povređeno, među kojima su bili i pripadnici međunarodne i kosovske policije. U neredima je uništeno ili oštećeno oko 900 kuća, oskrnavili su i srpske kulturno-istorijske spomenike, oko 35 pravoslavnih crkava i manastira, a nekoliko hiljada Srba napustilo je svoje domove.

Procenjuje se da je više od 4.000 Srba izgnano iz svojih vekovnih ognjišta širom Kosova i Metohije.

Ovaj pogrom doveo je do masovnog progona Srba, najmasovnijeg od 1999. god (zločinačke NATO agresije na Srbiju).

O ovim događajima snimljeno je nekoliko dokumentarnih filmova.

Srbija je 21. marta 2004. proglasila dan žalosti zbog žrtava tokom nemira.

Zbog napada na srpske enklave, u gradovima u Srbiji protestovalo je više hiljada ljudi. Istog dana kada je na Kosovu i Metohiji izbilo nasilje.

Pored javnih osuda od svih međunarodnih aktera mnogi učesnici su do danas ostali nekažnjeni a i neprcenjiva šteta nije sanirana.

Ubijeni Srbi

• Spasojević Borivoje (1941), 17. mart, Kosovska Mitrovica, pokošen rafalom
• Jana Tučev (rodom iz Makedonije, 1968), 17. mart, Kosovska Mitrovica, ubijena iz snajpera
• Nenad Vesić (1950) 17. mart, Lipljan, podlegao ranama zadobijenim od bombe
• Dobrivoje Stolić (1954), 17. mart, Drajkovci kod Štrpca, ubijen pucnjem na kućnom pragu
• Borko Stolić (1982), 18. mart, Drejkovci kod Štrpca, podlegao ranama zadobijenim pucnjem na kućnom pragu
• Slobodan Perić (1952), 17. mart, Gnjilane, izboden metalnom šipkom
• Zlatibor Trajković (1951), Kosovo Polje, spaljen
• Dragan Nedeljković (55), 17. mart, Prizren, izgoreo u zgradi bogoslovije u Prizrenu
• …

Srušene i zapaljene srpske crkve i manastiri 17, 18 i 19 marta:

1. Manastir Devič, Srbica, 1434. god
2. Manastir Svetih Arhanđela, Prizren, XIV vek
3. Saborna crkva Svetog Đorđa, Prizren, 1887.godine
4. Crkva Vavedenja, Belo Polje, Peć, XVI, XIX vek
5. Crkva Svetog Nikole, Priština, XIX vek
6. Crkva Uspenja Bogorodice, Đakovica, XVI, XIX vek
7. Crkva Svetog Kralja Uroša, Uroševac, 1933. god
8. Crkva Bogorodice Ljeviške, Prizren, 1306/1307. god
9. Crkva Svetog Nikole (Tutića), Prizren, 1331/1332. g.
10. Crkva Svetog Spasa, Prizren, 1330. god.
11. Crkva Vavedenja – Svete Nedelje (Markova), Prizren, XIV vek
12. Crkva Svetog Đorđa (Runovića), Prizren, XVI vek
13. Crkva Svetog Save, Kosovska Mitrovica, 1896. g.
14. Crkva Svetog Andreja Prvozvanog, Podujevo, 1930.g.
15. Crkva Svetog Nikole, Kosovo Polje, 1940. god
16. Crkva Svetog arhanđela Mihajla, Štimlje, 1922. god
17. Crkva Svetog Pantelejmona, Prizren, XIV, XX vek
18. Crkva Svetih Vrača, Prizren, XIV, XIX vek
19. Crkva Svete Nedelje, Živinjane, XVI, XIX vek
20. Crkva Svete Nedelje, Brnjača, Orahovac, 1852. god
21. Crkva Svetog Lazara, Piskote, Đakovica, 1991/1994.g.
22. Crkva Svetog Ilije, Bistražin, Đakovica, XIV vek/1930. god
23. Crkva Svetog Jovana Preteče, Peć
24. Crkva Svetog Jovana Preteče, Pećka Banja, 1997. god
25. Crkva Svetog Ilije, Nekodim, Uroševac, 1975. god
26. Crkva Svetog Petra i Pavla, Talinovac, 1840. god
27. Crkva Rođenja Bogorodice, Softović, prva polovina XX veka
28. Crkva Svetog Pantelejmona, Donja Šipašnica, Kosovska Kamenica
29. Crkva Svete Katarine, Bresje, Kosovo Polje
30. Crkva Svetog Ilije, Vučitrn, 1834. god
31. Crkva Rođenja Bogorodice, Obilić, XX vek
32. Crkva Svetog Petra i Pavla, Istok, 1929. god
33. Crkva Svete Petke, Vitina
34. Zgrada Bogoslovije, Prizren, 1872. god
35. Zgrada Vladičanskog dvora, Prizren, XX vek

Autor: ĐORĐE BOJANIĆ

Izvor: SRPSKA ISTORIJA