Odluka da se iz Evrope otisne u Ameriku za Nikolu Teslu je, verovatno, bila presudna. To se dogodilo 1884. godine kada je imao samo dvadeset i osam godina. Za sobom je već imao duge godine učenja na Visokoj tehničkoj školi u Gracu i na Univerzitetu u Pragu, a zatim i ne malo radno iskustvo na poslovima u Edisonovom kontinentalnom društvu u Parizu. Mnogo je postigao, ali je u Ameriku stigao sa mnogo neostvarenih ideja, s jednom dobrom preporukom i – gotovo bez novca. Na prvom koraku ka obećanoj zemlji, posle iskrcavanja sa broda u Njujorku, i Tesla je morao proći kroz istorijski Immigration Office, Useljenički ured, koji je bio obavezna

Socijalistička Jugoslavija imala je nekoliko stožera – lični autoritet Josipa Broza Tita, Savez komunista i Jugoslovensku narodnu armiju. Vojska ustrojena po sovjetskom modelu, ali sa kombinacijom zapadnog i istočnog naoružanja, bila je ponos nacije. Mit je govorio da SFRJ tada raspolaže sa petom vojnom silom Evrope, odmah iza Britanije, Francuske, SSSR i Italije. To, naravno, nije bilo tačno. Vojska nije bila samo vojska. Ona je imala ogroman društveni i ekonomski uticaj. Imala je sopstveni penzioni fond, stanove, letovališta i naravno ogroman namenski sektor u privredi. Jugoslavija je proizvodila puške, tenkove, avione, brodove i drugu opremu i tehniku. Vojska Jugoslavije je bila odlično organizovana za slučaj napada spoljnog neprijatelja. Međutim, nacionalno

RS nastala u želji srpskog naroda da se odbrani od ustaštva, a Karamarko nastavlja tu politiku, odgovara Dodik lideru HDZ­a Od našeg stalnog dopisnika Banjaluka – Da li su optužbe na račun Republike Srpske poslužile Hrvatskoj kao način da neprijatne teme i činjenicu da se našla u svetskom epicentru zbog porasta nacionalizma i obnove ustaštva svali u susedno dvorište? Nakon što su pod lupom uglednih svetskih medija samo zagrebani ustaški zločini istrebljenja srpskog, jevrejskog i romskog naroda za vreme Drugog svetskog rata u NDH, vlasti te zemlje kao da su jedva dočekale izjavu banjalučkog biskupa Franje Komarice, koji je iznenada i u nejasnoj paraleli Banjaluku uporedio sa Blajburgom. Biskup je

Osim u regionu, fašizam u Hrvatskoj postaje jedna od glavnih tema i u Evropi. Tako je britanski nedjeljnik Nju Stejtsmen konstatovao da su se u Blajburgu okupile hiljade Hrvata da bi prisustvovali misi održanoj u čast fašističkim vojnicima ubijenim na kraju Drugog svjetskog rata. Učešće državnog vrha Hrvatske na komemoraciji, smatra autor teksta, jedan je od najjačih dokaza da je najmlađa članica EU skrenula oštro desno. U prilog tome, posljednjih dana govore i njihove izjave i javna podrška biskupu Franji Komarici i njegovom poređenju Banjaluke sa Blajburgom. Izjava potpredsjednika hrvatske Vlade Tomislava Karamarka o tome kako je nastala Republika Srpska, za predsjednika Republike Milorada Dodika je neprimjerena i predstavlja pokušaj

Srpsko društvo Zadužbina vas poziva na 7. Srpski sabor, kao i na humanitarni turnir u malom fudbalu, koji će se održati u subotu, 28. maja sa početkom u 9. časova na terenu Nec kluba u Črnučama – Ljubljana. Sabor i turnir u malom fudbalu su humanitarnog karaktera, pa će tako kao i uvek do sada, sav prihod ostvaren tog dana biti namenjen našoj ugroženoj braći i sestrama i njihovim porodicama na Kosovu i Metohiji, Republici Srpskoj i Krajini. Dobrodošli na druženje, zabavu, prijateljsko nadmetanje i da uz Božju pomoć svi zajedno napravimo dobro delo. Izvor: Srpsko društvo Zadužbina  

U Dnevniku 2 ekskluzivno smo objavili dokumente austrijske Službe za zaštitu ustavnog poretka iz kojih je vidljivo kako je formirana teroristička mreža u BiH. Dokumenti dokazuju kakve su uloge imali bivši poglavar Islamske zajednice u BiH Mustafa Cerić i brojne vođe islamističkih organizacija. U dokumentima je navedeno da je još u novembru 1992. godine pokrenut projekat žigosanja Srba kao genocidnog naroda, o čemu je Cerić, obavijestio Aliju Izetbegovića, koji je od saudijskog kralja Fahda dobio 400 miliona američkih dolara. Objavljujemo i listu telefonskih poziva između pripadnika odreda „El Mudžahedin“ sa vodećim svjetskim teroristima. Kao idejni tvorac terorističke mreže u BiH, označen je tadašnji imam Zagrebačke džamije Mustafa Cerić, navedno je

Dok ove godine bude obeležavana 160. godišnjica rođenja genijalnog pronalazača Nikole Tesle, u senci će i dalje ostati onaj deo ličnosti velikog naučnika koji se odnosi na njegov privatan život. Uprkos svom trudu i istraživanju nisu u tome pomogli ni njegovi američki biografi Džon O’Nil, koji ga je i lično poznavao, niti ambiciozna Margaret Čejni, baš kao ni drugi, većinom srpski biografi, uključujući, u najnovije vreme, akademika Aleksandra Marinčića. Međutim, tek od nedavno, od kada je objavljen deo Tesline prepiske s rodbinom, mogu se bolje sagledati i spoznati mnoge, uglavnom nepoznate činjenice iz njegovog privatnog života. „Više nego ijedan čovek pre njega“ Na Long Ajlendu, u američkoj državi Njujork, svake godine

krajinske vlasti počele ‘su da čiste’ svoje oružane formacije od stranih boraca od kojih je najveći dio pristigao iz raznih evropskih krajnje desničarskih grupa i pokreta. Prema mirovnom sporazumu iz Minska, strani borci moraju napustiti zemlju ako ne uzmu ukrajinsko državljanstvo. Kako je provođenje sporazuma nedavno opet zapelo, što je izazvalo novu zabrinutost od obnove sukoba, pa su ukrajinske vlasti odlučile da provdu i ovu odredbu. Tako je ulazak u zemlju zabranjen Hrvatu Ivi Dumančiću, koji se borio kao dobrovoljac u brigadi „Azov“, angažovnoj na ratištu oko Mariupolja, grada na obali Crnog mora. Na svom Fejsbuk profilu Dumančić,atriljerijski oficir, objavio je da mu je na povratku s odmora u Ukrajini odbijen ulazak u zemlju

Mnogi kažu da jugonostalgičari vide samo dobre stvari u bivšoj zajedničkoj državi, dok zaboravljaju sve ono što je bilo loše – kult ličnosti, nedostatak demokratije, politički zatvor na Golom otoku, ograničavanje individualnih sloboda i slobode štampe. Politički analitičar iz Rijeke Vuk Perišić kaže da jugonostalgiju treba razumeti kao žal za boljim životom. Reč je i o pomalo iskrivljenoj predstavi o istoriji. – Paradoks je u tome što bivši režim, koji je nestao 1990, možda čak i krajem 1989, a kojeg se danas sećamo sa nostalgijom, nije bio dobar, to je bio režim koji je trebalo menjati. Međutim, režimi koji su ga nasledili bili su toliko lošiji od njega da se