Mlade u Srbiji i Hrvatskoj u školskim udžbenicima uče da jedni druge mrze, objavila je agencija DPA. Time je u nemačke medije stigao jalov napad na pojedine srpske udžbenike istorije iz septembra prošle godine, a za posledicu imao izjednačavanje s hrvatskim nastavnim programom koji dopušta i potpuno skrivanje prirode ustaštva i NDH.
Naime, nemačka agencija poziva se na ocenu srpskog istoričara Aleksandra Miletića, direktora nevladinog Centra za istorijske studije i dijalog. Miletić je još u septembru prošle godine izjavio da učenike u Srbiji na nastavi istorije „uče netoleranciji i mržnji“. On je kao primer uvredljivog pisanja o susedima naveo knjigu za treći razred gimnazije Radoša Ljušića u tekstu „Deset godina šovinističkog trovanja gimnazijalaca“.
Poturice i Šiptari
Zanimljivo je da Miletić napada Ljušićev udžbenik tek deset godina od kada je izdat. Miletić je bio Ljušićev student, a kasnije je magistrirao u Budimpešti na Centralnoevropskom univerzitetu čiji je osnivač Džordž Soroš. On smatra da Ljušić krši i Zakon o zabrani diskriminacije. Kao primer raspirivanja nacionalne mržnje prema nesrpskom stanovništvu navodi upotrebu izraza „poturica“, „konvertit“ i „šiptarski feudalizam“.
Miletiću smeta i konstatacija u udžbeniku da je većina preobraćenih Srba muslimansku veru primila iz materijalnih razloga. Sporan mu je i zaključak da su „u svesti naroda poturčenjaci bili gori i nesnosniji raji od Osmanlija“, zatim da su „Crnogorci deo srpskog naroda“. Miletić je naveo i da Ljušić promoviše netrpeljivost prema Crnogorcima jer je napisao: „Pravoslavlje, Rusija i Srbija su tri bitna činioca u povesti Crne Gore. Crnogorci su se kleli u sva tri, ali nikada iskreno, već prema potrebama.“
Međutim, Ljušić kaže za „Vesti“ da su Miletićeve kvalifikacije neosnovane i bez argumenta. On ističe da njegov udžbenik ima isti metodološko-pedagoški pristup kao i drugi, ali i da je blaži od svih udžbenika istorije u zemljama regiona, naročito od hrvatskog. Stoga napade vidi kao političke.
Bez greške
Ljušić uzvraća da Albanci sami za sebe kažu „šćiptare“, kao i da je albanski premijer Edi Rama usred Beograda rekao da je Šiptar.
– Ako oni sebe tako zovu, onda se oba termina legitimna. Ali, Miletić je rano postao član radikala, a potom prevrnuo ćurak i postao soroševac – uzvratio je Ljušić koji kritiku svog bivšeg studenta smatra smatra naručenom.
Politički napad
Ljušić kaže da ne zna šta je govor mržnje u njegovoj knjizi.
– Pažljivo sam sve čitao i mogu da kažem da je ovaj napad politički, izazvan septembarskim sastankom predsednika Srbije Aleksandra Vučića sa Džordžom Sorošem, a onda nedavno u Beogradu sa njegovim sinom Aleksom – tumači Ljušić i kaže da je baš on meta napada jer je kao istoričar poznatiji od drugih u Srbiji i stoga zanimljiv.
U Ljušićevu odbranu je stao istoričar Čedomir Antić. On tvrdi da Miletić u Ljušićevom udžbeniku nije našao nijednu činjeničnu grešku. Antić je objasnio i da se istorija piše na osnovu izvora, što Ljušićevom udžbeniku ne nedostaje.
– Zato nije uvredljiva konstatacija da Crnogorci, a posebno njihovi glavari, nisu bili postojani usvojim privrženostima i da je siromaštvo doprinelo razvoju korupcije u tom društvu. Izvori takode nedvosmisleno potvrđuju i da su Crnogorci u 19. veku bili deo srpskog naroda – objasnio je je Antić.
Prećutan progon celog naroda
DPA navodi da se u Hrvatskoj uči da je samostalnost države reakcija na vekovne želje Srba da vladaju nad Hrvatima, a u Srbiji da su se Srbi uvek branili od fašističkog hrvatskog nacionalizma.
„Srbija se predstavlja kao stalna žrtva svetske zavere, pa se u jednom udžbeniku može naći da su ono što u Drugom svetskom ratu nije uspelo fašističkoj Hrvatskoj kasnije napravile evro-američke demokratije. Misli se na nestanak Srba iz Hrvatske, a spominje se i austrijsko-nemačka zavera.“
Međutim, nemačka agencija nije uzela u obzir skandal iz 2016. kada je srpska diplomatija morala da uputi notu Hrvatskoj. Tada su u zagrebu odobrena tri udžbenika istorije u kojim se poriču zločini nad Srbima, a uz pojam ustaša stoji objašenje da je to „hrvatski nacionalistički pokret koji se u Drugom svetskom ratu borio protiv srpskog centralizma“.
Zoran Jevtović s Filozofskog fakulteta u Nišu u komentaru na te udžbenike rekao je da su u funkciji generalne hipoteze o velikosrpskoj agresiji i da se Srbija proglašava istorijski odgovornom za raspad Jugoslavije, a srpski narod za sopstveni odlazak iz Hrvatske.
Naime, u knjizi se navodi se da je „veliki broj srpskog stanovništva otišao iz Hrvatske zajedno sa JNA“, odnosno prećutkuju stradanja Srba i uništavanje njihove imovine.
Autor: D. Đekić
Izvor: Vesti Online
Vezane vijesti: