Sećanje na stradale: Prve srpske žrtve iz grada Livna 1941. godine

Nakon uspostavljanja ustaške vlati, prve srpske žrtve iz samog grada Livna stradale su već oko 20. juna 1941. godine. Bili su to ugledni stanovnici ovoga grada: lekar dr Dušan Mitrović, zubar dr Krsto Zubić i sudija Ranko Margetić, koje su ustaške vlasti 20. juna 1941. godine pozvale i uputile u Sarajevo na navodni dogovor sa vlastima u vezi preseljenja Srba u Srbiju. Na putu za Sarajevo su pobijeni u mestu Zanesovići (između Gornjeg Vakufa i Bugojna).

Eliminacijom uglednih, viđenijih Srba, ljudi kojma je narod verovao, počele su pripreme za kasnije, masovne zločine. Iako se već znalo za ubistvo sveštenika Rista Ćatića i Sajkovljana, to nije bilo dovoljno da se Srbi, predvođeni uglednijim domaćinima, organizuju i potraže spas od zlih namera ustaša. Verovali su propagandnoj i lažnoj poruci ustaša da oni koji nemaju krivice nemaju ni razloga za strah. Već 20. juna, ustaše su pozvale dr Dušana Mitrovića, omiljenog narodnog lekara, bečkog đaka i upravnika livanjske bolnice, kao i dr Krstu Zubića, sreskog sudiju i advokata Ranka Margetića i naredili im da, kao najugledniji srpski predstavnici, moraju odmah u Sarajevo radi priprema za preseljenje Srba u Srbiju pošto će u Hrvatskoj ubuduće živeti samo Hrvati.

Navodni put u Sarajevo završio je u grobnici bez krsta. Kao i mnogi Srbi i oni su završili u nekoj od brojnih i bezimenih grobnica od kojih neke nisu nikada otkrivene niti ima izgleda da će se to ikada dogoditi.

U želji da se ne sazna odmah za sudbinu ove trojice Srba, ustaše su njihovim porodicama uputile pisma, navodno iz Sarajeva, u kojima ih Dušan, Krsto i Ranko obaveštavaju da su srećno stigli, ali da će možda biti upućeni na rad u Nemačku, te da će se ponovo javiti sa krajnjeg odredišta. No, dr Mitrović, dr Zubić i sudija Margetić bili su već mrtvi, a ni do danas nisu sasvim pouzdano utvrđeni detalji o njihovom stradanju. Po verziji koja ima uporište u informacijama koje su leta 1942. godine, tokom prvog oslobođenja Livna, doneli partizani, oni su likvidirani između Gornjeg Vakufa i Bugojna.

Naime, u nekom selu kod Gornjeg Vakufa meštani su partizanima prijavili ustaškog špijuna koji je, zajedno sa sinom, mučio do smrti jednog Livnjaka, Srbina, advokata ili lekara, koji je vezan i ranjen pobegao sa gubilišta. Ustaški saradnik (streljan posle suđenja) priznao je da je reč o jednom od trojice Srba koje su ustaše streljale na Ploči kod Gornjeg Vakufa, a koji je uspeo da pobegne.

Izvor: Udruženje Ognjena Marija Livanjska

Vezane vijesti:

“ href=“https://jadovno.com/genocid-u-ndh-zaboravljene-zrtve-nekadasnjeg-livanjskog-kotara/“ target=“_blank“ rel=“bookmark noopener“>Genocid u NDH: Zaboravljene žrtve nekadašnjeg Livanjskog kotara

“ href=“https://jadovno.com/dan-kada-su-me-bacili-u-jamu/“ target=“_blank“ rel=“bookmark noopener“>Dan kada su me bacili u jamu