Sećanje na Livanjske mučenike

U danima oko Ognjene Marije, pravoslavni Srbi Livna i Livanjskog polja okupljaju se molitveno u sećanju na svoje pretke koji su nevino stradali početkom Drugog svetskog rata od ustaša, u najvećem broju u danima oko praznika ove svetiteljke.

Kao i uvek, centralna komemoracija održana je 30. jula, na Ognjenu Mariju, u Kapeli i spomen-kosturnici Sv. Velikomučenice Marine u Livnu. Pred više od 60 okupljenih vernika, mahom potomaka stradalih, Svetu Liturgiju služili su otac Željko Đurica, paroh kolobarsko-grbavički i bivši paroh lijevanjski, i otac Predrag Crepulja, paroh lijevanjski. Za pevnicom je odgovarao otac Srđan Belenzada, paroh veselinjski. Na kraju Svete Liturgije, služen je i pomen stradalima. U svojoj besedi, otac Željko je podsetio okupljene da, kao što je telu potrebna zdrava hrana, tako je i duši potrebno da se hrani, te da, okupljajući se u zajedničkoj molitvi i sećanju zapravo hranimo i duše svoje. Osvrćući se na Livanjske novomučenike, otac Željko je istakao da je bitno da ih narod prepoznaje i proslavlja kao svete mučenike, a da će ih onda i naša Crkva prepoznati i proslaviti kao takve. Pozdravljajući okupljene, otac Predrag se zahvalio svima koji su tog dana došli u Livno da prisustvuju Svetoj Liturgiji, podsećajući da su se i prvi hrišćani okupljali na mestima stradanja prvih mučenika. Nakon bogosluženja, okupljeni narod i sveštenstvo su se zadržali na druženju u parohijskom domu.

Prethodnog dana, u subotu 29. jula, raseljeni Livanjski Srbi okupili su se u Banja Luci na parastosu koji je, u crkvi Sv. Jovana Bogoslova na Laušu, služio otac Mirko Jamadžija, bivši paroh Livanjski. Obraćajući se okupljenima, otac Mirko se zapitao kakvo je zlo moglo sprovesti takav zločin, te istakao važnost čuvanja sećanja na sve nevino stradale, kako 1941. godine, tako i u ratu 1992-1995. godine.

Na Ognjenu Mariju su parastosi služeni i u Novom Sadu, u manastiru Bogorodice Trojeručice na Avali, a u narednim danima će biti služeni i u Gubinu, Čaprazlijama, Čelebiću i Beogradu.

Prva ustaška ubistva livanjskih Srba počela su već u maju 1941. godine, hvatajući zamah u junu i julu, da bi svoj vrhunac dostigla u danima oko Ognjene Marije. U Livnu i okolnim selima pobijeno je oko 1600 pravoslavnih Srba. U pojedinim selima, kao što je Golinjevo, pobijeno je kompletno srpsko stanovništvo, dok je u drugim selima samo manji broj uspeo preživeti. Među najvećim stratištima su bili livada kraj sela Prolog, jama Ravni Dolac i škola u Čelebiću.

Kapela i spomen-kosturnica posvećena Sv. Velikomučenici Marini sagrađena je tokom 1991. godine, kao večno počivalište za mošti postradalih, koje su te godine izvađene iz jama i sa drugih stratišta livanjskog polja i položene u kosturnicu. Tokom rata 1992-1995, ovaj hram je pretrpeo značajna oštećenja, dok su mošti mučenika uznemirene. U ovoj godini, kada se navršava 76 godina od ovog velikog stradanja i 26 godina od početka izgradnje kapele i vađenja kostiju naših predaka iz jama, uspešno se privode kraju radovi na uređenju kapele, u okviru čega je i freskopisana zahvaljujući sredstvima dobijenim od Fonda Patrijarha Pavla pri Patrijaršiji u Beogradu.

Više slika možete pogledati OVDE

Izvor: Udruženje Ognjena Marija Livanjska

Vezane vijesti:

Molitveno sećanje na livanjske Srbe ubijene 1941. godine …

Stravični zločini nad Srbima livanjskog polja