Obraćam Vam se ispred Srpskog udruženja Ćirilica iz Beograda, sa željom da podržimo sve aktivnosti koje Srpsko narodno veće i Vi posebno, sprovodite na čuvanju identiteta, kulture i nacionalnog dostojanstva srpskog naroda u Hrvatskoj.
Sa pažnjom pratimo sve probleme koje imate u organizovanju i funkcionisanju srpske zajednice koji se povremeno ali u dužem vremenskom intervalu javljaju. Posebno nas zabrinjava veliki broj medijskih napada na Vas i Vaše saradnike iz Veća, kao i na časopis Novosti koji predstavlja glasilo srpskog naroda u Hrvatskoj i time bitan faktor sprečavanja njegove asimilacije.
Za nas iz Ćirilice je nepojmljivo da može demokratski izabrani predsednik jedne države, lično učestvovati u kršenju demokratskih principa i samog Ustava, kao i svrstavanju na stranu jedne, njemu bliže, političke opcije sa idejom o postavljanju ličnosti na čelo srpskih institucija koja su po njegovom političkom ukusu. Pogotovu je to problematično kada se radi o organizacijama koje su od životne važnosti za očuvanje kulturne baštine Srba, i vrlo osetljivo jer su mnogi ožiljci iz ratnih dešavanja još prisutni i traju kod pripadnika svih naroda na ovim prostorima.
Smatramo i nedoličnim kritike i napade na g. Pupovca zbog njegovog prava da iskaže svoje mišljenje o dešavanjima iz ratne 1995. godine, jer smo očekivali da su takva, nedemokratska ponašanja bila moguća u prošlim, totalitarnim sistemima a ne na pragu ulaska jedne države u Evropsku Uniju – simbolu demokratije, pravde i tolerancije.
Gospodine Pupovac, ovo Vam pišem jer sam imao priliku da Vas lično doživim kao hrabrog i tolerantnog, ne samo političara, nego i pravog narodnog predstavnika u najboljem sabornom, srpskom duhu i tradiciji, kao što su bili mnogi u dosadašnjoj našoj istoriji.
To osećanje sam imao 24. juna ove godine na obeležavanju godišnjice stradalim mučenicima u Jadovnu na Velebitu, gde sam kao predstavnik Ćirilice i Srpskih dveri iz Beograda bio prisutan. Tu ste nam se pridružili posle zvaničnog komemorativnog skupa, obukli patike i farmerke i sa svojim narodom izneli i postavili krst na, do tada neobeleženo, mesto logora i stratišta. Treba napomenuti da je dužina molitvenog hoda od Šaranove jame do logora na Velebitu preko 7 kilometara.
I tu ste nam se ponovo obratili humanističkim i hrišćanskim porukama. Jedinstvo naroda i njegovog političkog predstavnika u punom smislu. Zato osećam potrebu da se oglasim ispred Udruženja, kao i u svoje ime, i iskažem podršku plemenitim i opštecivilizacijskim idejama koje zastupate.
Takve ideje zastupa i Srpsko udruženja Ćirilica iz Beograda, koje je nezavisno, nestranačko i neprofitno udruženje, osnovano sa zadatkom da pomogne u odbrani srpskog identiteta – pre svega u oblasti zaštite srpskog jezika i vraćanje ćirilice kao jedinog srpskog pisma. Polazeći od činjenice da je opredeljenje za pismo državno pitanje nacionalne kulture od prvorazrednog značaja, svoje aktivnosti udruženje zasniva u skladu sa članom 10 Ustava Republike Srbije i srpskim zakonodavstvom, koje garantuju upotrebu ćirilice kao jedinog službenog pisma srpskog jezika.
Pored zakonske osnove, Udruženje Ćirilica svoje delovanje zasniva i na učenju prof. Laze M. Kostića i akademika Radomira Lukića sa ciljem da jača svest srpskog naroda o ćirilici kao temeljnom nacionalnom simbolu kao i jedinstvu njegovog srpskog jezika i ćirilice, što je preduslov da se sačuva srpsko ime jezika i srpsko ime naroda u situaciji kada smo izloženi raznim pritiscima na samu osnovu našeg identiteta. Zatiranjem srpskog pisma i kasnije srpskog jezika i kulture, omogućava se vrlo lak i brz prodor, nama stranih kulturnih uticaja, pogotovu kod mladih i time slabljenje svih nacionalnih osobina pa i svesti o potrebi očuvanja sopstvenog identiteta.
Sa željom da istrajete,
srdačno Vas pozdravljam
u Beogradu, Miodrag Kojić
27. avgusta 2012. godine Potpredsednik Upravnog odbora
Vezane vijesti: