BANjALUKA, 6. APRILA (SRNA) – Početak rata u Sarajevu 6. aprila 1992. godine bio je početak progona Srba iz ovog grada i najvećeg etničkog čišćenja u Evropi od Drugog svjetskog rata, saglasni su političari i istaknuti srpski intelektualci.
Oni ističu da je prije rata u Sarajevu živjelo oko 160.000 Srba, a da ih danas nema ni 10.000, i to uglavnom starih.
Bivši predsjednik Republike Srpske Biljana Plavšić ističe da je u Sarajevu danas mnogo manje Srba nego što ih je bilo u vrijeme turske vladavine.
„Rušenje Ustava za mene je značilo početak rata. Srbi ga nisu željeli. Oni nisu željeli da razaraju Jugoslaviju. Nisu imali nikakvog interesa za rat, ali je očigledno da su muslimani imali“, kaže Plavšićeva, prenosi „Glas Srpske“.
Plavšićeva, koja je uz Nikolu Koljevića izabrana za srpskog člana Predsjedništva Socijalističke Republike BiH na prvim demokratskim izborima 1990. godine, podsjeća da su njih dvoje dali ostavke 8. aprila, dva dana poslije sjednice Skupštine na kojoj je bez njih donesena odluka da bude „podignuta“ Teritorijalna odbrana, čime je Predsjedništvo ostalo bez predstavnika srpskog naroda.
„Uzela sam papir i napisala ostavku. Sjećam se dobro te rečenice da je to raspad BiH, da je odluka donesena bez prisustva predstavnika Srba, isto kao što je i u oktobru donesena odluka o nezavisnosti i napisala sam još da, pošto je to najava rata, ja u tome neću da učestvujem“, kaže Plavšićeva.
Ona podsjeća da je Sarajevo nekada bilo drugi grad u bivšoj Jugoslaviji po broju Srba, a danas to više nije, nego je to „grad jeze“.
Književnik Rajko Petrov Nogo kaže da već dolazi do objektivizacije svega onog strahotnog što se u Sarajevu dešavalo već dolazi, jer nema zločina koji se može sakriti, iako se još ne zna tačan broj ubijenih sarajevskih srpskih civila.
„To da Srbi nisu imali šanse da izbjegnu rat već je opšte mjesto, o tome sve više govore i stranci. Rat se mogao izbjeći, ali oni sa strane koji su ga programirali, uz balkanske strasti, to su operacionalizovali udruženim snagama“, kaže Nogo i dodaje da u Sarajevu danas ima više Kineza i mudžahedina, nego Srba.
Privrednik i bivši politički funkcioner Rajko Dukić kaže da su progoni i ubistva Srba počeli mnogo prije početka rata, što dokazuje i današnji Zakon o pravima boraca Federacije BiH koji borački ratni staž pripadnicima Patriotske lige i „Zelenih beretki“ priznaje od 1. marta 1991. godine, dakle čitavu godinu prije početka rata.
„Srbi nikakve veze nemaju sa izazivanjem i otpočinjanjem rata. Oni su pokušali na svaki način da ga izbjegnu, ali za to nisu imali šanse“, kaže Dukić, koji je i sam bio na spisku za likvidaciju.
On podsjeća da je tadašnji predsjednik Predsjedništva RBiH Alija Izetbegović potpisao Kutiljerov plan koji je značio mir, pa je odustao od toga po naredbi američkog ambasadora Vorena Cimermana.
„Srbi su iz Sarajeva protjerani. Borbe poslije toga bile su samo borbe za goli opstanak“, kaže Dukić i dodaje da su Srbi u Sarajevu 1991. godine prekriženi kao konstitutivni narod, a istorija će pokazati, kao i za ono što se sada dešava u sjevernoj Africi, ko je pokrenuo te ratove.