OBILjEŽENO 16 GODINA OD IZLASKA IZ MUSLIMANSKIH LOGORA

DOBOJ, (SRNA) – Članovi Udruženja ratnih vojnih zarobljenika „Vijenac, Vozuća i ostali“ sa sjedištem u Doboju obilježili su 16 godina od izlaska posljednje grupe Srba iz muslimanskih logora u Tuzli i Zenici.

„Na današnji dan 1996. godine iz muslimanskih logora u Zenici i Tuzli oslobođena je posljednja grupa od 200 Srba, zarobljenih u septembru 1995. godine na prostoru Vozuće i tog dijela Ozrena, od kojih je samo iz tuzlanskog zatvora 130“, rekao je Srni predsjednik Udruženja „Vijenac, Vozuća i ostali“ Ninko Đurić.

Đurić, koji je u muslimanskom zarobljeništvu proveo sedam mjeseci, od čega 139 dana u samicama u sedam logora na području Tuzle, kaže da su zarobljeni Srbi bili podvrgnuti teškim fizičkim poslovima, psiho-fizičkim mučenjima, premlaćivanjima, seksualnim i drugim zlostavljanjima.

Udruženje „Vijenac, Vozuća i ostali“ imalo je na evidenciji 360 članova – logoraša, od kojih je sada živo 340, a koji su tokom proteklog rata bili zatvoreni u muslimanskim logorima u Tuzli, Lukavcu, Živinicama, Banovićima, Zenici, Kaknju, Zavidovićima, Maglaju, i Tešnju, te u mudžahedinskom logoru „Lavlja jazbina“ u Kamenici kod Zavidovića.

Đurić je podsjetio da se masovno stradanje srpskog naroda na prostoru Vozuće i doline rijeke Krivaje dogodilo između 10. i 24. septembra 1995. godine kada je iz tadašnjih 30 srpskih naselja, bježeći od zločina muslimanske vojske i mudžahedina, rodni kraj napustilo 1.920 srpskih porodica sa 7.680 članova.

„Tokom četvorogodišnje odbrane Vozuće i ostalih naselja u dolini rijeke Krivaje, kao i tog dijela Ozrena, poginulo je više od 300 boraca i civila sa tog prostora, kao i oko 400 vojnika iz jedinica Prvog krajiškog korpusa“, rekao je Đurić na Skupštini Udruženja „Vijenac, Vozuća i ostali“.

Prema podacima Udruženja porodica nestalih lica u Doboju, na širem ozrensko-vozućkom prostoru u proteklom ratu nestalo je 459 srpskih boraca i civila, pronađeno je 282 tijela nestralih, među kojima 40 bez glava, a još se traga za 177 lica.

Ovo udruženje, rekao je Đurić, ima dokaze da su pripadnici tzv. armije BiH i Komisije za traženje nestalih lica Federacije BiH, čiji je predsjednik bio Amor Mašović, radi prikrivanja zločina sa ozrensko-vozućkog prostora izmijestili 12 masovnih grobnica sa 138 skeleta, među kojima je najveća u naselju Kučice kod Zavidovića sa posmrtnim ostacima 64 lica.

Đurić podsjeća da je Udruženje 30. januara 1999. godine podnijelo tužbu Haškom sudu koja još nije procesuirana, bez obzira što je obrazložena izjavama logoraša, originalnim dokumenatima, fotografijama i video kasetama o zločinima nad srpskim stanovništvom Ozrena i Vozuće, koje su u ratnom i neposredno poratnom periodu izvršili muslimanski vojnici i mudžahedini iz sastava tzv. armije BiH.

On kaža da su tačnost navedenih podataka o zločinima i priloženih dokumenata utvrdili haški istražitelji koji su krajem 1999. i početkom 2000. godine posjetili Udruženje i uzeli izjave logoraša.

„Sa žaljenjem i ogorčenjem upozoravamo javnost i pravosudne institucije BiH da ni više od deceniju i po poslije stravičnih zločina nad Srbima Vozuće i Ozrena u jesen 1995. godine, u zajedničkoj akciji takozvane Armije BiH, mudžahedina i NATO snaga za brza dejstva, još niko nije odgovarao“, rekao je Đurić.

U procesuiranju je donekle izuzetak glavnokomandujući muslimanske vojske Rasim Delić, u čijem je slučaju smrt bila brža od ruke pravde, kaže Đurić, dok su i danas na slobodi penzionisani generali i ratni komandanti Drugog tuzlanskog i Trećeg zeničkog korpusa takozvane Armije BiH, Sead Delić i Sakib Mahmuljin, te aktuelni načelnik opštine Novi Travnik i potpisnik naredbe o ofanzivi na Vozuću pod ratno-operativnim nazivom „Uragan 95“.

Godišnjoj skupštini Udruženja prisustvovalo je oko 180 logoraša, koji su potvrdili mandat Ninku Đuriću i predsjedniku Skupštine Udruženja Obradu Stanojeviću, a zatim su obilježili krsnu slavu Udruženja – Blagovijesti.

Izvor: