fbpx
Ж | Ž

Podijelite vijest:

Naš narod ginuo za tuđe interese

Beograd – Na Berlinskom kongresu odlučeno je da Austrougarska ima pravo da okupira BiH. Ta odluka, čije je sprovođenje zapalilo Balkan, doneta je i zbog straha od eventualnog ujedinjenja Srba sa dve strane Drine.

Vojska Kraljevine Srbije u Prvom svetskom ratu (Foto: Vikimedia)
Vojska Kraljevine Srbije u Prvom svetskom ratu (Foto: Vikimedia)

Ovako profesor dr Radoslav Gaćinović počinje svoje kapitalno delo „Nasilje nad Srbima u 20. veku“, u kome je detaljno opisao sva stradanja kroz koja je naš narod prošao u prošlom veku.

Knjiga u dva toma počinje dalekosežnim odlukama Berlinskog kongresa, „pretresa“ minuli vek koji je okončan bombardovanjem Srbije, a završava se kosovskim problemima koji još nisu rešeni. A oni su počeli osnivanjem Prve prizrenske lige, krajem 19. veka, kada je skovan plan o „velikoj Albaniji“.

„Prva prizrenska liga odmah razotkriva svoje dubinske dimenzije, a to je mržnja i netrpeljivost prema Srbima“, piše Gaćinović.

Početak 20. veka obeležili su Majski prevrat 1903. i ubistvo kralja Aleksandra i kraljice Drage. Autor piše i o Solunskom procesu, u kome je suđeno pripadnicima organizacije „Ujedinjenje ili smrt“, a koji on vidi kao politički proces protiv Apisa i njegovih sledbenika u kojem su proglašeni krivim iako pravih dokaza o krivici nije bilo.

Slede balkanski ratovi, o kojima Gaćinović kaže:

„U oslobodilačke ratove 1912-1918. Srbi su ušli ispunjeni svetom vatrom da obnove ono što im je oduzeto“.

Najveći deo prvog toma posvećen je Prvom svetskom ratu, u kome je, prema podacima koje autor navodi, Srbija izgubila 28 odsto stanovništva – 1.247.000 ljudi, od toga 56 odsto muškaraca.

Opisujući početak rata, autor citira Arčibalda Rajsa:

„Beograd je bombardovan 36 dana i noći. Oštećeno je i porušeno 600 privatnih kuća, 60 državnih zgrada, među kojima Stari dvor i Vojna akademija, zgrade konzulata, Univerzitet…“

Gaćinović se bavio i formalnim povodom za Prvi svetski rat – Sarajevskim atentatom, čiji su glavni akteri bili članovi „Mlade Bosne“, a čiji je idejni vođa bio autorov predak Vladimir Gaćinović.

Posle Velikog rata sledi novi usud srpskog naroda – formiranje prve Jugoslavije, što autor oštro kritikuje. Ubistvo kralja Aleksandra u Marselju, koje je organizovao ustaški pokret, Gaćinović vidi na ovaj način:

„Metak kojim je ubijen kralj bio je namenjen samoj Jugoslaviji i njenom opstanku“.

Slede turbulentne godine, veliki nesporazumi sa Hrvatima, 27. mart… A Drugi svetski rat donosi novo veliko stradanje – u Jugoslaviji je poginulo 1.700.00 ljudi, daleko najviše Srba.

Veliki prostor u knjizi posvećen je najvećem srpskom stratištu – Jasenovcu, kao i mnogim drugim logorima za Srbe.

Među brojnim podacima i dokumentima nalazi se i beleška nemačkog poslanstva:

„Sto pedeset naročito za to ovlašćenih ustaša iz Ljubuškog ubilo je mnogobrojne pravoslavce, među kojima žene i decu. Na raznim mestima Sava je nanela 34 leša koji su pokazivali znakove najjačeg zlostavljanja i osakaćenja. Akcije su bile pokazatelj najvećeg nivoa zločinačkog ponašanja…“

Autor citira i naredbu poglavnika Ante Pavelića:

„Na području NDH zabranjuje se upotreba ćirilice. Svi pravoslavni stanovnici NDH obavezni su da oko ruke nose traku na kojoj piše slovo „P“, što znači pravoslavni.“

Pokršteno je više od 240.000 Srba, a sve se odvijalo u trouglu NDH – Katolička crkva – Vatikan.

Novija srpska stradnja počinju razbijanjem SFRJ, o čemu autor piše:

„Sa razbijanjem SFRJ 1991. i 1992. Srbi i Srbija postali su meta međunarodnog i unutarsrpskog vređanja, omalovažavanja…“

Citira, između ostalog, i izjavu Stipe Mesića:

„Svi Srbi u Hrvatskoj moći će da stanu pod jedan kišobran.“

Posle „Oluje“, toliko ih je i ostalo.

Beograd najviše puta bombardovan

Kako je bilo Srbima u 20. veku, možda najbolje govori podatak da je Beograd najviše puta bombardovana prestonica u tom veku. Naš glavni grad gađan je pet puta: austrougarsko bombardovanje 1914. i 1915, nemačko 6. aprila 1941, savezničko 1944. i bombardovanje u NATO agresiji 1999. godine.

U NDH ubijeno 74.762 dece

U NDH su postojali logori za decu, jedini takve vrste u Evropi, navodi Gaćinović. Kroz logor u Jastrebarskom prošlo je 3.336 dece. Najveći dečji logor bio je u Sisku, kroz koji je prošlo 6.693 dece, a od kojih je za tri meseca umrlo njih 1.600. Ukupno je u NDH živote izgubilo 74.762 mališana, od kojih je 60.643 ubijeno, a Jasenovac je grobnica za 19.432 dece.

Autor: Lj. Begenišić / Novosti

Izvor: VASELjENSKA

Vezane vijesti:

Revolucionar koji je voleo operu i Ruskinju sa Volge | Jadovno …

Evo šta nemci zaista misle o Srbima! | Jadovno 1941.

Sima Mraović – Jasenovac nije „stradanje nekog naroda na …

 

Podijelite vijest:

Pomozite rad udruženja Jadovno 1941.

Napomena: Izneseni komentari su privatna mišljenja autora i ne održavaju stavove UG Jadovno 1941. Komentari neprikladnog sadržaja će biti obrisani bez upozorenja.

Ostavite odgovor

Vaša adresa e-pošte neće biti objavljena. Neophodna polja su označena *

Pratite nas na društvenim mrežama: