MOLBA ZA OPROŠTAJ UPUĆENA SRPSKIM ŽRTVAMA

Milivoje Ivanišević

Direktor beogradskog Instituta za istraživanje srpskih stradanja u 20. vijeku Milivoje Ivanišević uputio je „Molbu za oproštaj“ srpskim žrtvama u Srebrenici zato što će predsjednik Vlade Srbije, „možda, biti prinuđen da dođe u Potočare i oda počast njihovim ubicama“.

Ivanišević u saopštenju navodi da je tešku obavezu da zatraži oproštaj od srpskih žrtava dobio od „članova Srpske akademije nauka i umetnosti i Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske, sveštenika SPC, bivših ministara i generala Srbije i Republike Srpske te više beogradskih porodica“.

„Ovo je najviše što mi koji tražimo oproštaj sada možemo da učinimo i u čemu nas niko ne može sprečiti“, ističe Ivanišević, uz napomenu da je obavezu da uputi molbu za oproštaj dobio i od mnogobrojnih kolega i prijatelja.

Takođe, navodi se u saopštenju, to traže i protjerani Srba iz BiH, sa Kosmeta i Hrvatske, nastanjeni u Beogradu i Novom Sadu, srpski ratnici protiv Nato agresije, profesori viših škola i fakulteta, penzioneri, studenti, učenici i ljudi sa kojima Ivanišević skoro svakodnevno sarađuje.

Ivanišević navodi da od Aleksandra Dimitrijevića, koji je u vrijeme kad su ga ubili imao jedva šest godina, i njegovog tri godine starijeg brata Radisava, ubijenih 16. januara 1993. godine u Skelanima, traži oproštaj „što će predsednik Vlade Republike Srbije biti prinuđen da, ne daj Bože, dođe u Potočare i oda počast njihovim ubicama“.

„Molimo za oproštaj Mateju (Stevana) Jašinskog, samopregornog prosvetnog radnika iz Novog Sada, koji je pre nekoliko decenija došao u selo Zagone da uči srpsku i muslimansku decu i nije hteo kad se zaratilo da se vrati u Novi Sad i napusti selo u kome se srodio sa decom i njihovim roditeljima“, naveo je Ivanišević.

On je istakao da su Jašinskog ubili 5. juna 1992. godine njegovi bivši učenici muslimani.

„S njim su ubijeni i mnogi bivši učenici srpske nacionalnosti, njihovi roditelji, pa i starci rođeni 1912. godine iz porodica Milošević, Tanasijević, Gvozdenović, Dimitrić, Malović i Paunović. Oproštaj tražimo zato što će i vašim ubicama da odaju počast“, navodi Ivanišević.

On molio za oproštaj i „Dragomira (Nenada) Živkovića (1971. godište) redovnog studenta druge godine šumarstva u Beogradu, svog, kako je naveo, „omiljenog bliskog rođaka koji se vratio u svoj Bratunac da mu roditelji, baka i mlađi brat ne budu sami, a ubili su ga iz zasjede muslimani u selu Biljača na Petrovdan 1992“.

Ivanišević moli za oproštaj i najstarijeg učitelja Vasu Poraču, rođenog 1912. iz Krnjića, „koga su nožem isekli njegovi bivši đaci muslimani 5. jula 1992. godine sa još trinaest meštana srpske nacije iz ovog sela“.

„Molimo za oproštaj poluslepog i bolešljivog starinu Radojka Miloševića iz sela Gniona koga su na Krsnu slavu, Đurđev-dan 1992, slavskom svećom, sa jedinim gostom Lazarom Simićem iz susednog sela Studenac, spalili. Težak teret na svoja pleća prima čovek koji dolazi da se pokloni onima koji tebe i Lazara spališe žive“, naveo je Ivanišević.

On ocjenjuje da su grešni i oni koji ovo pišu zato što još nisu u mogućnosti da traže oproštaj „od svakog ubijenog našeg sunarodnika pojedinačno i da konačno, i na dostojanstven način, sačuvamo od zaborava imena srpskih žrtava. Srpske države za to ovih godina nemaju novca“.

„Da li je ovih decenija došlo zlo vreme kad se interesi srpske države ne podudaraju sa interesima srpske nacije. Ja ću, sa svojim najbližim tog dana otići u prvu crkvu i upaliti sveću za pokoj duše i mir žrtava čije porodice su ovim gestom duboko povređene“, navodi Ivanišević.

On zaključuje da su „prije deset godina u Bratuncu i Srebrenici majke srpskih žrtava proklele predsednika Srbije kad je došao u Potočare da se pokloni ubicama njihove djece“.

Izvor:

Vezane vijesti:

objavljena knjiga „polja nesreće“ milivoja ivaniševića

MANIPULACIJE BROJEM STRADALIH MUSLIMANA U KRAVICI

JOŠ NEMA KAZNE ZA ZLOČIN NAD SRBIMA – Jadovno 1941.

Sve su žrtve jednake, samo su neke jednakije – Jadovno 1941.

Podrinje – Jadovno 1941.