REPUBLIKA SRPSKA KRAJINA
VLADA U PROGONSTVU
11.000 Beograd, Zmaj Jovina 15
Br. 2/18 – 16. februar 7526 (2018)
SRBI I HRVATI – BUDUĆA RAVNOPRAVNOST
Poseta predsednika Srbije, Aleksandra Vučića, Hrvatskoj – 12. i 13. februara 2018. godine će biti temelj za poboljšanje odnosa Srbije i Hrvatske, a i za ravnopravan državnii odnos prema pripadnicima srpskog naroda u Hrvatskoj i pripadnicima hrvatskkog naroda u Srbiji. Tako su obećali predsednik Srbije, Aleksandar Vučić i predsednik Hrvatske, Kolinda Grabar Kitarović.
Izjavili su – da se ne slažu pri ocenama prethodnih odnosa srpskih i hrvatskih država i odnosa srpskog i hrvatskog naroda, ali su obećali da će graditi buduće ravnopravne državne i nacionalne odnose u korist obe države i oba naroda.
Vlada Republike Srpske Krajine u progonstvu je obavezna, u ime 800.000 prognanih Srba iz Republike Srpske Krajine i hrvatskih gradova, da poruči predsednicima Srbije i Hrvatske – da najavljeni dobri odnosi Srbije i Hrvatske u budućnosti, ne mogu biti ostvareni dok se Srbima Krajišnicima ne vrate uskraćena prava – nakon hrvatskog progona i drugih zločina nad Srbima Republike Srpske Krajine (Zone pod zaštitom UN) i nad Srbima u hrvatskim gradovima od 1990. do 1995. godine.
Dve države će biti obavezne da, u saradnji s UN, EU i međunarodnim sudovima, priznaju sledeće krivične mere protiv Srba Krajišnika – i od 1990. do 1995, ali i istovetne mere obavljene u obe Jugoslavije, od 1918. do 1990. godine:
A) Pod pritiskom nacističke Hitlerove Nemačke i fašističke Italije, vladar Kraljevine Jugoslavije, princ Pavle Karađorđević je ustupio srpske etničke i istorijske zemlje Hrvatskoj Banovini: Dubrovnik, Dalmaciju, Liku, Kordun, Baniju i veći deo Slavonije.
B) Komunistički predsednik Jugoslavije, Hrvat – Josip Broz Tito je ustupio 1945. godine Hrvatskoj deo srpske Vojvodine, Baranju, koja je bila naseljena većinskim srpskim pravoslavnim stanvništvom. Iz Hrvatske se često ističu zahtevi da se Baranji pripoje i neki delovi srpske Bačke, čime se samo skriva istina da je cela Baranja samo deo Srbije – njene pokrajine Vojvodine.
V) Ove ustupljene srpske zemlje su činile državotvornu pokrajinu u Austriji od 1630. godine, a srpski narod je u Austriji uživao državotvorni status i imao je autonomnu upravu u Austriji,
G) Tako državotvoran srpski narod u Krajini je zadržao svoj državotvorni status i u Jugoslaviji od 1943. do 1990. godine, kad je proglašen državotvornim narodom u Hrvatskoj – ravnopravnim s hrvatskim narodom,
D) Po Ustavu SFR Jugoslavije od 1974, otcepljenje iz Jugoslavije su mogli da ostvare samo državotvorni narodi (što su bili Srbi u SR Hrvatskoj, a ne Republike – što je učinila Hrvatska 1991. godine),
Đ) Hrvatska je 1991. godine proglasila srpski državotvorni narod za nacionalnu manjinu – što je bilo suprotno međunarodnom pravu,
E) Hrvatska je 1995. lišila Srbe svih ljudskih prava – prognala ih sa srpske etničke i istorijske zemlje, oduzela im svu pokretnu i nepokretnu imovinu i lišila osnovnih ljudskih prava – među kojima i prava na privatnu imovinu,
Ž) Hrvatska je podržala kolonijalnu politiku na srpskoj zemlji, te je priznala okupirano srpsko Kosovo i Metohiju kao nezavisnu državu, a Šiptare su na to područje doselili iz Albanije – fašistička Italija od 1941. do 1943, nacistička Nemačka od 1943. do 1945. i komunistička vlast, na čelu s Hrvatom – Josipom Brozom Titom, od 1945. do 1980. godine. Šiptari su i pored takvog doseljavanja samo na srpsku zemlju bili nacionalna manjina u Srbiji, te nisu imali pravo na otcepljenje od Jugoslavije i Srbije,
Z) Suprotno šiptarskoj nacionalnoj manjini u Srbiji, Srbi su u SR Hrvatskoj bili državotvoran narod, te se očekuje od Republike Srbije da prizna Republiku Srpsku Krajinu (što je u skladu s međunarodnim pravom), jer je Hrvatska priznala „nezavisno Kosovo“ (što je u suprotnosti s odredbama međunarodnog prava),
I) Naravno, Srbija je obavezna (kao potpisnik „Vensovog plana“) da zahteva od UN i međunarodnih sudova da Hrvatska okonča okupaciju Republike Srpske Krajine (Zone pod zaštitom UN), što će se obaviti miroljubivim, a ne ratnim metodama.
Vlada RS Krajine u progonstvu moli sve dobronamerne ljude, državne i naučne ustanove, te novinare – da prosleđuju i podržavaju predložene mere za vraćanje ljudskih i drugih prava prognanim Srbima Krajišnicima, čiju decu i danas u Hrvatskoj prevode iz pravoslavne u katoličku veroispovest.
Milorad Buha, predsednik Vlade