Masovna grobnica Mehino stanje

Sigurno je da Ovaj zločin nije dovoljno istražen i sećanje na njega je gotovo izbrisano. Tačan broj žrtava nikad nije utvrđen, ekshumacija nikada nije obavljena i žrtve nisu dostojno sahranjene.

Jedanaest godina nakon završetka Drugog svjetskog rata na njivi Mehino Stanje postavljeno je spomen-obilježje na kojem je zapisano:

»NA OVOM MJESTU AUGUSTA 1941. GODINE KRVOŽEDNE SLUGE MRSKOG OKUPATORA NA ZVJERSKI NAČIN UBILI SU OKO 2400 NEVINIH ŽRTAVA–LjUDI, ŽENA I DJECE IZ VELIKE KLADUŠE, CRNOG POTOKA, GLINICE, POLjANE, PONIKAVA, GEJKOVCA, VRGIN-MOSTA, ŠILjKOVAČE, MALjEVCA, ŠMREKOVCA, KRSTINjE, BRUSOVAČE, JAGROVCA, SVINICE, ŠIROKE RIJEKE, BUHAČE I DRUGIH OKOLNIH SELA OVOG KRAJA.

U ZNAK SJEĆANjA NA ŽRTVE FAŠISTIČKOG TERORA, A POVODOM PROSLAVE 27. JULA–DANA USTANKA NARODA HRVATSKE I BOSNE I HERCEGOVINE OVU SPOMEN-PLOČU PODIŽE NAROD OPĆINA VELIKA KLADUŠA, CETINGRAD, TOPUSKO, KRSTINjA I VRNOGRAČA 27. JULA 1956. GODINE«.

Slika 1. Mehino stanje na topografskoj mapi JNA razmere 1:25 000

Slika 2. Mehino stanje obeleženo crvenim znakom prema lokaciji ucrtanoj na prethodnoj mapi JNA

Knjiga “Kotar Slunj i kotar Veljun u NOR-u i socijalističkoj izgradnji”:

“Želeći slomiti ustanak, ustaše su pripremale plan o sistematskom progonu i istrebljenju Srba. Ravnateljstvo za javni red i mir je poslalo svoje funkcionere sa specijalnim jedinicama ustaša u Slunj i Glinu, te su oni odmah po odlasku Talijana, zajedno s domaćim ustašama, započeli s akcijom »čišćenja «. Opća hajka na srpsko stanovništvo doživjela je svoju kulminaciju između 29. jula i 8. augusta. U tom periodu narod slunjskog kotara stradao je u masovnim zločinima izvršenim kod Ogulina, u Oštarskim stanovima, jami Špejarki, Mehinom stanju, Lađevačkom jeliku, na Garavici kod Bihaća, u Taborištu, Rudinkama, na Bakić glavici, u Gojkovcu, Glinici i drugim selima. Za stratišta ustaše su većinom birale prirodne jame koje su se nalazile u blizini sela i bile pogodne da prime i sakriju njihove brojne žrtve. 30. jula ustaše su ubile i bacile u prirodnu jamu kog Ogulina 33 čovjeka iz općine Primišlje. Istog dana ubijen je 91 stanovnik iz općina Drežnik i Rakovica. Jedan dio (71) ubijen je na brdu zvanom Bliznica i bačen u jamu Špejarka. Ostali su smrt doživjeli u susjednoj jami zvanoj Oštarski stanovi. Istog dana ubijeno je u Mehinom stanju, na granici između slunjskog i kladuškog kotara, 157 ljudi, a u Lađevačkom jeliku, nedaleko sela Lađevca, 130 ljudi iz primišljanske i slunjske općine. Idućeg dana izvršeni su zločini na Garavici kod Bihaća, gdje je ubijeno 16 stanovnika Kordunskog Ljeskovca, a u Taborištu sjeverno od Slunja u jamu je bačeno 40 ljudi. Trećeg augusta 1941. ustaše su izvršile masovne zločine u selima Donji Kremen i Miljevac i ubile 142 osobe. Četvrtog augusta 1941. ubijeno je 27 stanovnika iz Mrzlog Polja, 106 iz Zečeve Varoši i 2 iz Zbjega. Istog dana u Rudinkama kod Slunja ubijena je 181 osoba, a u Mehinom stanju u razdoblju od 3. do 14. augusta ubijeno je 305 ljudi i 35 u selima prilikom hvatanja. Osmog augusta ustaše su uhapsile 76 ljudi iz Cetingrada i bliže okolice te ih odveli do rudarske jame na Bakić glavici nedaleko Slunja (greška, nedaleko od Cetingrada). Nakon kratkotrajne pauze ustaše su 19. rujna (greška, ne 19. rujna/septembra, već 19. avgusta) izvršile masovne zločine u Gojkovcu, Glinici i drugim selima. Od tada pa do kraja godine nije više bilo progroma, al je nastavljeno s pojedinačnim ubistvima.”

 U 1941. godini za devet ratnih mjeseci stradalo je na području kotara Slunj i kotara Veljun 1807 lica kao žrtve fašističkog terora. Tako velik broj ljudskih gubitaka posljedica je genocida nad srpskim narodom. Politika istrebljenja Srba bila je imanentna ustaškoj državi i počela se provoditi gotovo istog dana kad su ustaše preuzele vlast.

Knjiga “Kotar Vojnić u NOR-u”:

Mehino stanje nalazi se na tromeđi općina Slunj, Velika Kladuša i Vojnić. Okruženo je selima: Kijurinskim Selom, Pašinim Potokom, Šmrekovcem i Dubravama. Pored Mehina stanja protiče potok Grabarska. U rejonu Mehina stanja je biv. jugoslavenska vojska uoči 2. svjetskog rata izgradila armirano-betonska utvrđenja protivpješadijske i protivtenkovske rovove. Utvrđenje se sastojalo od tri solidno građena armirano-betonska objekta. Prvi objekat udaljen je od V. Kladuše oko 1 km, a od Balčinova mosta na rijeci Glini oko 20 m. Dužina rova je oko 700 m. Pri vrhu rov je širok oko 5 m, dubina rova oko 2,5 m, a u sredini oko 3,5 m. pretpostavlja se da je u ovaj dugaćki i prostrani rov zatrpano oko 4100 ubijenih ljudi, žena i djece. Drugi rov udaljen je od prvog oko 200 m i istaknut je prema Cetingradu. Rov je dug oko 45 m, a pretpostavlja se da je u njega zakopano oko 400 žrtava. Treća utvrđena linija udaljena je od druge oko 800 m i nalazi se na brdu Cukor, računa se da je u njemu usmrćeno 300 žrtava ustaškog terora.

Mehino stanje, to je posjed nekog Muslimana Mehe (narod ga zove Mehino stanje) na samoj međi kladuške i cetingradske općine. Na tom Mehinom stanju vojne vlasti za vrijeme Jugoslavije iskopale su rovove za slučaj rata. Ustaše od njih načiniše grobnice srpskom narodu Korduna. Nešto više od 5 000 srpske djece, žena i ljudi sniva vječni san u tim rovovima. Sve žrtve nisu s teritorija na kojem radim kao prosvjetni radnik. Velik, ali nepoznat broj ima iz kotareva osim Vojnića, Vrginmosta, Slunja i Cazina. U tri grobnice koje su duge 100 m duboke 1,5 m, a široke oko 2 m, odvojeno ljudi od žena, žene od djece, ukopaše zvijeri svoje žrtve. U četvrtu grobnicu iste veličine zakopaše sve zajedno — ljude, žene i djecu. Svi stradali na Mehinom stanju najprije su strahovito mučeni, a potom čekićem, krampom, nožem i puškom dotučeni. Bilo je slučajeva da su i žive zakopavali, a imena takvih iznijet ću u pokolju za njihova mjesta.

Taj krvoločni posao u početku obavljali su osječke ustaše zvane »Žuti«, a odmah poslije i domaći iz Kladuše i Cetingrada.

Javno proklamiran genocid prema drugim narodima ustaške vlasti počele su masovno primjenjivati već početkom maja 1941. godine. U Blagaju je od 8/9. maja 1941. mučki ubijeno 520 Srba. Već od 11/12. maja 1941. glinski ustaše ubijaju u selu Prekopa nekoliko stotina tamošnjih Srba. S Korduna je talijanska okupaciona vojska završila povlačenje 28. 7. 1941. godine prepustivši upravu ustaškim vlastima. Od 29. 7. do 8. 8. 1941. ustaše organiziraju na dijelovima kotara Slunj i Vojnić pravu hajku na Srbe i u Mehinom stanju, nedaleko Velike Kladuše, ubijaju oko 4200 Srba, među njima mnogo žena i djece, a u Rudinkama nedaleko Slunja 800 Srba. Planove za ta ubistva izradilo je u Zagrebu polovicom jula 1941. godine Ravnateljstvo za javni red i sigurnost, a na Kordun je iz Zagreba poslana specijalna jedinica ustaša — emigranata kojima je komandirao poznati zločinac Vital Baljak. Prije početka masovnih pokolja, na Kordun dolazi iz Zagreba i Božidar Cerovski, ustaški funkcionar i zamjenik ravnatelja Ravnateljstva za javni red i sigurnost.

Valja napomenuti da je Kordun jedno od najvećih stratišta u 2. svjetskom ratu. Tako je početkom augusta 1941. u južnom dijelu kotara Vojnić, kod Mehina stanja, samo za devet dana pogubljeno više od 4100 žitelja svih uzrasta iz obližnjih sela južnog dijela kotara Vojnić. – iz knjige Petra Zinaića “Hronologija događaja na Kordunu 1941. godine”

Mr ĐURO SREMAC

PETAR EROR

Prilozi za izučavanje masovnog ustaškog zločina na Mehinom stanju 1941.

Mehino Stanje je malo mjesto između Velike Kladuše i Cetingrada, tako malo da ga nema označenog na geografskim kartama. Ono je ipak poznato po onome što se dešavalo na njemu i oko njega u toku četiri ratne godine, a posebno 1941. i početkom 1942. Ušlo je u historiju NOB-a kao jedno od najkrvavijih i jedno od najtužnijih mjesta. Na Mehinom Stanju pokopano je preko 6.000 srpskih žena, djece, među kojima ne baš veliki broj odraslih muškaraca. Ono je srpsko groblje u koje su ustaše dovozile zaklane, ubijene, nedužne Srbe ili su ih na tome mjestu klali, ubijali batovima, sjekirama odsijecali glave, tukli lopatama, ubijali prije dijete pa tek onda roditelja, natjeravali da roditelji sami ubiju svoju djecu i iživljavali se na razne načine nad nemoćnim narodom, sve to samo zbog toga što su Srbi.

Još dok je Pavelić pripremao masovno istrebljenje srpskog življa u Kordunu, 1941. godine mladi skojevac Zuhdija, zajedno s Ibrahimom Mržljakom, obilazi srpska sela, upozorava narod da se skloni, govoreći o opasnosti koja mu prijeti. Tih dana ustaše ubijaju u Blagaju na Veljunu 520 ljudi, hapse sve srpsko stanovništvo u Velikoj Kladuši i okolnim selima, vrše pokolje u kladuškoj crkvi i na Mehinom stanju gdje je ubijeno oko 4.000 nevinih.

To se posebno uočava u masovnim zločinima na Mehinom stanju i Ivanović jarku. U toku jula i augusta 1941. ustaše su na Mehinom stanju ubile 4 200 Srba i to ne samo s poručja ratnog kotara Vojnić, nego i s područja kotareva Vrginmost i Slunj, te pograničnih pravoslavnih sela u Bosni. U Ivanović jarku su ustaše ubile 380 ljudi 29. jula 1941. godine.

Knjiga “Radio sam svoj seljački i kovački posao”:

“5. Mehino stanje, na granici Slunjskog i Kladuškog kotara. Ranije iskopani rovovi jugoslavenske vojske za odbranu domovine poslužili su ustašama Nezavisne Države Hrvatske za masovno gubilište srpskog naroda. U vremenu od 30. jula do 14. augusta 1941. godine ubijeno je na ovom stratištu 7.000 Srba, muškaraca, žena i djece. Samo iz sela: Komesarca, Savić Sela, Bogovlje, Maljevca, Buhače, Crnog Potoka, Glinice, Gojkovca, Šiljkovače, Krstinje, Široke Rijeke, Jagrovca, Svinjice, Ruševice, Delić Poljane, Pašin Potoka, Žrvnice, Kuplenskog i Selišta ubijeno je 4.000 srpskih seljaka.”

 Svedočanstva zločina

Dragić Miladinović iz Slanovca, zaseoka sela Ruševica kod Cetingrada izbegao je smrt na Mehinom stanju, jer ga je jedan od najkrvavijih ustaša iz Ruševice, Ilkan Mesić, iz nekog razloga izvukao iz kolone onih koji će biti uskoro ubijeni i odveo u šumarak gde je ispalio 3 metka u prazno kako bi ostale ustaše mislile da ga je ubio, a njemu je rekao da beži kud zna. Priču ispričale ćerka Dragića Miladinovića, Lj.V.

8. 8. 2014.

Lj.V.: I onda su vod’li moga ćaću, taj jedan Hrvat je bio tu, veli: „Šta se uzvrtio ti Dragiću? ‘Ajde ti ‘amo da ja tebe ubijem u ovome gaju“, i uze ga iz te kolone i odvede ga u gaj i puče tri puta. Veli: „Gotov je.“ Veli: „Bježi kud znaš, tu nemoj čekati.“ I doša’, veli: „Gotov je.“ Veli (neko od ostalih ustaša): „Trebalo bi ga zakopat’.“ Veli: „Neka ga, kad se vratimo.“ To ne’kav Ilkan Mesić. On je, bio bi i moj ćaća isto, bio bi na Me’inu stanju zakopan, al’ ovaj ga ot’o, taj Hrvat.

Autor teksta: Taj Ilkan Mesić, on ga spasio?

Lj.V.: Da, spasio ga je iz Ruševice.

M.V.: A to je bio isto najgori. Njega hteo spasiti.

Lj.V.: Bio najgori, a vidiš moj ćaća valjda mu neđe se udovoljio i on ga izv’o i puka’ tri puta u grm i veli gotovo.

—————————————

Priča o tome kako je mučen i ubijen Jovo Vujaklija, svekar Lj.V.

 Lj.V.: Pa da, ove što su ubijali na Me’inu stanju, vele, od moga muža tamo su zaklali ćaću i tamo je zakopan, na Me’inu stanju.

Autor teksta: Kako se on zvao?

Lj.V.: Vujaklija Jovo, Ruševica.

M.V.: A onda su odveli sve te i, tamo, naj su i’ prije tukli u Cetingradu, da ne mogu bježat’.

Lj.V.: Njemu su u Cetingradu, on je išao u redu…

M.V.: Al’ ‘edan je sve’dno uteka’, jer su po noći oni to rad’li.

Lj.V.: Jedan je uteka’ otuda.

Autor teksta: Je l’ se zna kako se zvao?

M.V.: A ne znam ja kako se zva’, samo sam čula da je neki, men’ se čini otud’ sa Buvače, oklen li je, uteka’.

Lj.V.: A ovome Mićinom ćaći u Cetingradu, u drob ga udarili bajonetom i ona jedna Hrvat’ca onda poslje onaj, kad je ovaj moj muž priča’ s tima Hrvat’ma, iša’, veli, što ideš kod nje, kaže, njezin je brat tvome ćaći, veli, prob’o, vukli se za njim, veli on ide, oni ga tuku. Na Me’inu stanju je tamo ubijen.

VUJAKLIJA Rade JOVO iz Ruševice, rođen 1889. godine, seljak, Srbin. Ubile ga ustašeu Mehinom stanju 30. 7. 1941.

——————————————

Priča o tome kako je stradao Rade Pavković, ujak M.V.

 M.V.: Da, da, pa i moj ujak Nidža taj, Nidža mi smo njega zvali, on je bio pandur kao u općini. On je nosio poštu, ima’ ono pandursko odijelo, ja se sjećam. On je gore radio i gore su ga u’vat’li. Kad je o’ša’ na posao, u’vat’li ga i gotovo, osta’. I koga su god mogli, te najprije malo glavnije. Jedini je ujak Rad’ca, on je zna’ i primetio i izvuka’ se. Oni su njega došli tu kući traž’t’ po noći, i ovaj, kucali na prozor i Radinka je prišla k prozoru i on je priša’ k njoj, sakrio joj se ispod rokalja (suknje) onih kako su bile široke. Da, a i prozor je tu. Oni su sa baterijom, onda nije bilo svjetla, sa baterijom po kući traž’li, a on se sakrio, a ovaj njezin, njegov sin i taj zet od ove Zorke, oni su bili isto tu, neđe u drugoj sobi, pa kad su primet’li, tamo su na dvorište o’šli van u šumu tamo i onda kad su oni o’šli o’zgo, onda nije više ni dolazio ujak Radica.

Lj.V.: Pa da, pokup’li, vidiš, i tamo na Me’inu stanju klali.

PAVKOVIĆ Milivoja NIKOLA iz Polojskog Varoša, rođen 1899. godine, općinskipandur, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.

Priča o tome kako je lugar Jova Cetina iz Polojskog Varoša kod Cetingrada izbegao smrt na Mehinom stanju. Priču sam saznao od Jovine unuke D.M. 25. 7. 2014.

Njih je bilo devetnaestoro braće i sestara. Ranije sam čuo priču da se, kada su ustaše kupile ljude „za rad u Nemačku“ tj. za pokolj viđenijih Srba (trgovaca, zanatlija, sveštenika, lugara…) na Mehinom stanju između Cetingrada i Velike Kladuše, Jova sklonio jer je znao da će ga tražiti, a ustaše su umesto njega povele njegovog brata Peru Cetinu.

Međutim, prava priča o tome kako se izvukao išla je nešto drugačijim tokom. Nekoliko godina pred rat, Jova Cetina je kao lugar u šumi naišao na ženu koja je bez dozvole oborila neko veliko drvo. Ona je testerila deblo, a njen sinčić je sekiricom skidao grane. On je pitao: „Šta to radiš ženo?“, a ona je odgovorila da ima puno dece i da nema čime da se greje preko zime. Jova im reče da mogu da pokupe drva, ali da moraju da prikriju sve tragove i da zemljom i lišćem zatrpaju mesto gde je bilo drvo, da se ništa ne primeti.

Kada su leta 1941. godine ustaše uhvatile Jovu Cetinu i vodile ga prema Cetingradu, njegove komšije su iz daljine gledale i govorile, ako pređe rampu, neće se vratiti. Valjda je na ulazu u Cetingrad bila neka rampa i straža do koje su ustaše dovodile zarobljene Srbe i oni koji su prešli dalje iza rampe, više se nisu živi pojavljivali. Kod te rampe Jovi Cetini prilazi jedan mladi ustaša u uniformi i kaže mu:

– Čika Jovo, beži, sklanjaj se kako znaš i umeš.

– Kako da bežim?

– Je l’ se sećaš ti one bukve pre par godina kada si mene i majku uhvatio u šumi? E, ta ti je bukva spasila život.

Jova je pušten i trebalo je sva braća da beže sa njim za Beograd, ali je na kraju samo on otišao, jer su svi ostali rešili da se vrate, ko zbog žene, ko zbog dece. Većina onih koji su se vratili je izgubila život ili kao civilne žrtve ili kao borci u partizanskim redovima. Jova Cetina je vozom otišao u Beograd gde je dočekao kraj rata i oslobođenje. Kaže da je putovao vozom i da mu je bilo najteže u Rumi koja je bila puna ustaša. Pričao je da je tokom celog puta držao lice prikriveno da ga neko ne bi primetio i prepoznao.

Brat Jove Cetine, Cetina Pero ubijen na Mehinom stanju:

CETINA Milivoja PETAR iz Polojskog Varoša, rođen 1912. godine, seljak, Srbin.Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

Kako su na Mehino stanje odvedeni braća Milan i Miloš Vranješ, saznajem 8. 8. 2014. od M.V. čiji je Miloš Vranješ bio svekar.

Milana su u’vat’li, Milošovog brata, otale odveli, a Miloša njesu ćeli. On je bio šepav, veli, nešto ga noga bol’la, bio valjda nije ih zanima’, a pokojni stric, on je bio bećar, moga muža stric. Muž mi priča’. I ide Miloš za njim. Veli: „Ku’ ‘š ti“, kaže, „za njim“, veli, „oni će nji’ pob’ti.“ Radinka ga srela tu na cesti:

– „Ma ne idi“, veli, „Miloše, oni će pob’ti nji’.“

– „A kud oni meni vode brata“, veli, „ja idem za njim.“

I vraćali ga par puta:

– „Ku’ ‘š ti stari, ‘ajde“, kaže, „kući.“

– Veli: „Neću. Što vi“, veli, „vodite Milana? Što će on vami?“

– „On nam treba. Ti nam“, veli, „ne trebaš.“

Do korita iša’ za njim, za njima, i oni onda kad je doša’ do onle, već straža gore čeka, veli: „Kad ‘oćeš“, veli, „’ajd’ sad među nji’.“

I ‘oša’ i on.

Braća Milan i Miloš Vranješ ubijeni na Mehinom stanju:

VRANjEŠ Pavla MILAN iz Ruševice, rođen 1908. godine, seljak, Srbin. Ubile gaustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.

VRANjEŠ Pavla MILOŠ iz Ruševice, rođen 1900. godine, seljak, Srbin. Ubile gaustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

Smrt Rafe Dejanovića – prvi put sam za njegovo stradanje čuo novembra 2013. godine od M.M. iz Slanovca, a kasnije i od Rafinog unuka M.D. iz Ruševice i od L.R. iz Ruševice.

Rade Dejanović koga su svi zvali Rafo, jer mu je pravo kršteno ime bilo Rafailo, pa i svi njegovi potomci nose špicnamet Rafini, rođen je pred kraj 19. veka u selu Ruševica kod Cetingrada. Odgajili su ga otac i majka koji su oboje bili gluvonemi. Između dva svetska rata odlazio je, kao i mnogi Kordunaši i Ličani, na rad u Ameriku. Većina ih je radila u rudnicima. Mučili su se, mnogi od teškog rada i teških uslova života razboljevali i prerano umirali. Ipak, oni koji su preživeli sve teške muke rada u Americi, ili su u Americi započinjali novi život, neretko ostavljajući i zaboravljajući u starom zavičaju i svoje žene i decu i stvarajući nove porodice u dalekom svetu ili su se vraćali puni para i kupovali zemlju u zavičaju, širili svoja imanja i planirali neku lepšu i lagodniju budućnost posle svih muka koje su pretrpeli. Pred sam početak Drugog Svetskog rata u Jugoslaviji, Rafo se vratio iz Amerike. Imao je, kao retko ko u okolini u to doba, od kamena zidanu kuću, dok su ostali imali drvene kuće. Imao je dobre konje i veliko imanje. Voleo je da se izveze konjima u Cetingrad, da svrati u gostionu kod braće Cindrića, pa da čašćava jelom i pićem ljude koje poznaje, a ponekad da časti i celu gostionu.

M.M. mi je za smrt Rafinu ispričao sledeću priču. Ustaše su kamionima na prevaru kupile Srbe po selu, govoreći im da idu „na rad u Nemačku“, a ustvari su već imali plan da ih sve pobiju na Mehinom stanju između Cetingrada i Kladuše. Rafo se igrom slučaja nije zatekao kod kuće kada su pokupili veliki broj muškaraca iz sela, pa je, vrativši se, pitao narod gde su ljudi iz sela, na šta su mu odgovarali da su malopre odvezeni kamionima za Cetingrad i da ih vode na rad u Nemačku. Rafo nije ni slutio šta im se sprema, pa je navodno, ne želeći da izostane od ostalih ljudi iz sela, trčao cestom do Cetingrada i kad je tamo došao ustaše ga ubiju.

Od Rafinog unuka, M.D. čuo sam malo drugačiju priču:

„Tadaj, to sam ti htio reći samo, da je Rafo doša’ ’41. iz Amer’ke. Deda, moj deda, zvani Rafo, a njemu je ime Rafailo, prezime Dejanović. On je ima’ konje tadaj, ljepe konje. I tako on tu živio jedno vrijeme i u’vati ga i rat tu kod nas. I on, sad mene čudi samo to, zašto je on otiša’ u Cetingrad pješ’ce, a ima’ konje. A inače on je volio s konj’ma, on je ima’ ljepe konje i zategne uzde i op, pravac Cetingrad, gore pije u društvu i ovo i ono i znaš i tako. I ovaj, on je otiša’ pješ’ce u Cetingrad, to je još ’41. i sio u gostionu đe je on inače dolazio u gostionu kod nekih Cindrića, Ive i Nine. I sad, kad je popio to piće, nazva’, pozva’ drugo, kaže njemu taj Iva, al’ Nina, sad ne znam, oni su bili obadva, bili su braća neđe možda u god’nu dana razmaka, bil’ su obadva prijatelji kao Raf’ni i veli njemu taj ‘edan, doša’, veli:

–    „Rafo, popij to piće i bježi preko Glav’ce, preko šanca tamo preko, bježi kući, ub’će te.“

–     „Koga? Mene“, veli, „ub’ti?“, a on malo popio, znaš, kaže: „Neće mene moji Kranjčići (Hrvati).“

–     „Rafo, bježi, ub’će te Rafo.“

To nije prošlo možda nekol’ko minuta, ovaj, šta ja znam, nije on ni popio to piće, idu cestom, idu kroz Cetingrad, već voze naše ljude i kupe i pokupe njega i za Me’ino stanje. Ode Rafo na Me’ino stanje, a ozdo su voz’li iz Rušev’ce, voz’li su Peru Ribića, ovaj, Đuru Dejanovića, onda, još, koga su našli na cesti i kod kuće, toga su pokup’li i u kamion. I sad, moji stari, zapravo stari moj i baba, Raf’na žena, ona je, misli nema Rafe kući, nema Rafe, misli šta je, što se desilo. Oni idu sprem’ti brže konje i ćaća će voz’ti nju da vidi đe je Rafo, u Cetingrad. I srećom, što kažu, srećom se des’lo ‘edan kvar, konji se zaigrali i pukne spust od rude, znaš, onaj što veže rudu, i pukne spust od rude. I oni sad, konj se jedan pomeri od rude, ovaj je osta’. Brže, ‘ajde traži klješta, traži, ovaj, žice da to naveže, nastavi, šta ja znam. Kad ovaj, i taman da su bili išli skroz, bili bi stigli na cestu, a dok je on to naveza’ i kren’o, cestom ide kamion i viču ljudi: „O Mićo, odosmo mi Mićo. Gotovo je Mićo, mi odešmo.“ Vozi kamion, opet pun kamion vozi ljudi, voze za Me’ino stanje.

A je l’ su oni znali da idu za Mehino stanje ili?

Pa, možda su i znali. Ne znam. Njesu znali da idu na Mehino stanje. Oni su samo znali da su ih ustaše po’vatale i da ih voze u kamionu, e sad, streljanje, drugo ništa.

Jer, ja sam čitao negde da su ih na prevaru, da su govorili da idu na rad u Nemačku.

Može bit’ svašta, ne znam, samo glavno, oni su, znaš, i oni mlate i mi ispali van, mislim svi, onako, djeca i oni, neko šešir, neko kapu diga’ ‘vako uvis sa ceste: „Odosmo mi“, kaže, „Mićo, Dragica, odešmo mi.“ I tako da Mićo nije stiga’ na cestu, nije, ovaj, njesu i njega pokup’li. Bil’ bi i njega pokup’li. Kad je onda tu otiša’ i Rafo i sviju su, veli, za Me’ino stanje i tamo su ih poubijali u Me’inom stanju. Tamo ubijeno nešto oko 2 ‘iljade ljudi u tri grobnice.

Znači, onih tih dana kad se to dešavalo, to je bilo leto ’41. je li tako?

Da, da.

Oni nisu pretpostavljali šta tu ide?

Pa, nisu pretpostavljali. Naši nisu pretpostavljali, ovaj, da će ih komšije. To su komšije većinom, koji znadu tu, ja znam ovoga, znam onoga i kupili redom, ‘ajde, idemo Miću uzet’, idemo Rafu, idemo, znaš, redom. I ustaše sve, neki Ilkan, neki Joso i šta ja znam, te iz Rušev’ce, oni su u Rušev’ci živ’li. Oni su urgirali da se ti ljudi pokupe i da se streljaju. E da, i tako, ode i Rafo.

Rafailo Rade Dejanović, ubijen na Mehinom stanju:

DEJANOVIĆ Janka RADE iz Ruševice, rođen 1895. godine, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

Priča o tome kako su stradali na Mehinom stanju i kako su se spasili neki Ruševčani, ispričao mi je L.R. iz Ruševice:

Tada su pokupljeni Đuro Dejanović zvani Đuran i Petar Pero Ribić i tada su ustaše išle i kupile ljude cestom odozdo iz Široke Rijeke gde su koga našli i još su prevarili 4 dečka, naredio im neki bravar koji je bio starešina sela da paze na most, da moraju čuvati most kod Bistrickog, a njemu je Ilkan Mesić rekao da naredi.

4 mladića koji su pokupljeni kod mosta:

Stevo Gnjatović,

Rade Martinović zvani Zečinkin,

Kosta Ribić zvani Mišo, šuster

i Mile Ribić, sin Nikole i brat Save Ribića

(I)GNjATOVIĆ Nikole STEVO iz Ruševice, rođen 1908. godine, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

MARTINOVIĆ Ninka RADE iz Ruševice, rođen 1920. godine, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

RIBIĆ Nikole MIŠO iz Ruševice, rođen 1919. godine, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941. (pravo ime Kosta, zvali ga Mišo, sinovac Mile Jovančova)

RIBIĆ Nikole MILE iz Ruševice, rođen 1921. godine, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

Pero Ribić i Đuran Dejanović su radili neki beton kod mlina i kad su završili pregradu da voda više tuda ne može da prolazi, pošli su kod kovača Pavića da klepaju sečivice i srela ih je Bojica Potkonjak i rekla im: „Bjež’te, ljudi, bjež’te, evo kupe o’zdo idu.“ Đuran je bio snažan i neustrašiv pa je rekao: „Njesu ljudi volovi da ih kolju.“ Bio je u Prvom Svetskom ratu u vojsci, ali nije doživeo ništa slično, pa nije mogao ni da pretpostavlja šta im se sprema, pogrešno su procenili tu Bojicu, krenuli napred, a ustaše su naišle i pokupile ih.

L.R.:„Naša kuća daleko od ceste jedno 100, kakvi, 50-60 meteri s ljeve strane, i oni idu gore, voze se s kamionom gore, taj Đuran, a Đuranova kuća ovako na brdu, na drugom kraju i on uzeo šešir i maše ženi da odeše. To smo ja i tata moj gledali kroz ogradu, videli kamion i vidimo njega i poznali njega i otišli zauvek. Nisu vjerovali onome ko… Ne znam, ne znam što bih ti rekao.“

RIBIĆ Milovana PETAR iz Ruševice, rođen 1901. godine, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

DEJANOVIĆ Stanka ĐURO iz Ruševice, rođen 1898. godine, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

Ilkan Mesić je poslao dopis iz Cetingrada, da dođu u Cetingrad Mile Ribić zvani Jovančov, Nikola Ribić, Rade Ribić, Ilica Tadić i drugi, jedno 5-10 ljudi. Napisao je da dođu u Cetingrad, da je rekao načelnik i na kraju se prevario, bio je nesmotren, pa je napisao da dođe i Milić Vuletić iz Ravne Doline. Svi prethodno nabrojani su iz Ruševice, a Milić Vuletić iz zaseoka koji se nalazi iza susednog sela Maljevačko Selište što je kod Nikole Ribića, rođenog brata Mile Ribića Jovančova izazvalo određenu sumnju. I onda je taj bravar, seoski starešina pozvao ljude da dođu kod kuće Mile Jovančova (Ribića) koji je bio pisar u Cetingradu za vreme Jugoslavije, on je bio tu kod kuće i njegov otac Jovanac isto je bio tu. I pozvali su ljude da dođu, i oni su se spremali da idu gore u Cetingrad.

Sišao je sa brda Nikola Ribić – rođeni brat Mile Jovančova i rekao: „Što je ljudi bilo?“ On nije služio vojsku i imao je samo jedno oko, ali je i pored ta dva „nedostatka“ video bolje od drugih koji su služili vojsku i imali oba oka. Oni mu objasne šta je. Kako kaže L.R. „A on je bio čudo čo’ek:“ On je okupljenima rekao: „Ala ljudi, pa da l’ vi mislite mozgom? Pa vidite li vi da on kaže Ruševica, pa se prebacio u Ravnu Dolinu? Pa ko bi to napisao, treće selo tamo? Ne idite vi do sutra nikuda, ostanite svi kod kuće.“ On je to njima rekao i oni su svi ostali kod svojih kuća i svi su ostali živi, a njegov rođeni brat koji je bio pisar, kaže: „Ja idem sam od sebe, mene neće Kranjci (Hrvati).“ Pročula se priča da je 5 stotina Srba zaklano na Veljunu oko Svetoga Đurđa. Ali to se pročulo, nepotvrđeno, nagađa narod, da li jeste ili nije istina. Pet stotina Srba. Pokupili su popove, učitelje, lugare, cestare, pismene, bogate, sve najjače i sve pokupili i za noć ubili, zatrpali i otišli. I to je zatajilo, više nisu klali od Đurđevdana. Taj isti Nikolica Ribić kaže svome bratu Mili dok nije otišao gore:

– „O Mile, ne idi gore, ubili su 5 stotina Srba, u Veljunu.“

A Mile kaže:

– „Ma Nina nije to istina, oni su otišli za Njemačku na robiju.“

A ovaj nepismen, ali je zaključivao:

– „Mile, od njih 5 stotina jedan bi pisao valjda. Oni su svi zaklani.“

Mile koji je bio školovan ne veruje, a Nikolica koji nije imao ni dana škole vidi nešto što ovaj ne vidi. Rođena braća, nije mu verovao, a sve što je Nikolica rekao, tako je i bilo.

Došao gore, vezali ga i odveli na Mehino stanje. On je bio pisar u Cetingradu, svi su ga znali, a Nikolica, njegov brat je bio nepismen.

RIBIĆ Jovana MILE iz Ruševice, rođen 1905. godine, blagajnik, Srbin. Ubile gaustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

Autor teksta: A ovi što su bili, što nisu otišli?

L.R.:Ti su ostali onda:

Miloš Žegarac,

Nikolica Ribić,

Radica Ribić – on je otišao u Srbiju,

Dušan Ribić,

Mile Đuričin,

amo nije nijedan o’ša’ gore, taj Semina samo bio u’vaćen, on je uteka’.

U Slanovcu bilo ljudi,

Dušan lugarov

Semina,

Mešan

Dragić

Šlosar

Grivonja

Dragić Miladinović i njegov brat Milutin

Miladinović i njegov brat Ilija

Simo imao sedam sinova

ukupno 17 ljudi koji su ostali, tj. nisu se odazvali pozivu

Polić – on je bio borac, imao je puškomitraljez, pravo ime mu je bilo Marko Dejanović, a zvali su ga Polić. I njegov brat je ostao živ, a ovi drugi su otišli. Polić je otišao u partizane gde je i poginuo kao puškomitraljezac i veliki borac.

Ustaše iz Ruševice su bili:

– Braća Josan i Nina Grdić, ubijeni kada su partizani oslobodili Cetingrad

– Braća Ilkan i Pave Mesić

– Braća Mile i Pave Međed

– Ivković zvani Ivać, sin Mande Ciganke

– Marko Jurković zvani Nićica, isto Rom, bio posle rata na robiji zbog ubistva Dragice Žegarac dok je bio u ustašama, posle robije se vratio u selo i živeo tamo

– Stefanac, muž Anice Stefanac

– brat Toje Galetića iz zaseoka Slanovac, zvani Nikolić (Toja Galetić čuvao Srbe za vreme rata i nije dao da se pale njihove kuće, a na kraju ustaše zapalile samo njegovu kuću)

Neki od zločina za koje se zna da ih je izvršio ustaša Ilkan Mesić iz Ruševice:

Ilkan Mesić je dovezao konjima iz Cetingrada Ninka Žegarca iz Ruševice i Milu Vuletića iz Polojskog Varoša i svratio ih u podrum Radice Martinovića u Ruševici i tu ih zaklao. Valjda je slao Ninka u Ruševicu dva puta da zove neke Srbe da dođu u Cetingrad i ovi nisu hteli da dođu i on zbog toga ubije Ninka.

Ilkan Mesić je na raskrsnici zvanoj Vilin križ zaklao Janka Krmara, oca Toše Krmara iz Samarevaca i pekao ga na ražnju. Posle rata Toša Krmar upao je u kuću u Ruševici u kojoj su živele žena i ćerka Ilkana Mesića i polio krevet petrolejom u pokušaju da  zapali njihovu kuću. Policija ga je sutradan našla i Janko je pred sudijom izjavio da je to uradio zato što mu je Ilkan zaklao oca i pekao ga na ražnju. Toša Krmar je zbog toga pokušaja paljenja kuće dobio nešto robije, oko godinu-dve dana.

Svedočanstvo iz knjige profesora Đure Zatezala „Radio sam svoj seljački i kovački posao“

Mile Mišković

Selo Radovica

Cetingrad

Slunj

“… Godine 1941. imao sam 40 godina života. Moje selo Radovica nalazi se u blizini Cetingrada. Imalo je 200 srpskih i 150 hrvatskih domaćinstava. Odmah poslije propasti Jugoslavije i proglašenja Nezavisne Države Hrvatske pojavile su se ustaše koje je predvodio župnik (sveštenik) Pero Medvjed.

Već na sam Đurđevdan, 6. maja 1941. godine, ustaše rukovođene ovim rimokatoličkim svećenikom uhvatile su 16 Srba iz sela Bogovolje, općina Cetingrad i odveli ih prema Slunju, usput ih tukli i ubili iz pušaka. Među nevino ubijenim bio je Blanuša Lazo, njegov sin Miladin i Lazo Rkman, trgovac iz Bogovolje. Samo tri dana nakon Sv. Đurđa odvele su ustaše: Radu Martinovića iz Ruševice, Cvijana Vuletića iz Polojskog Varoša i Petra Bižića iz Ruševice. Njih su strašno tukli na putu do Slunja. Tamo su ih talijanski ofciri oteli ustašama i doveli ih njihovim kućama.

U noći 31. jula na 1. augusta 1941. upadale su ustaše u srpska naselja, provaljivali su u srpske kuće i odvodile Srbe muškarce u Cetingrad. Tamo su ih zatvorili u zgradu Općine i žandarmerijske stanice. Već slijedećeg dana su ih utrpale ustaše u kamione i odvezle prema Velikoj Kladuši, te na “Mehino stanje” gdje su ih pobile nad rovovima koje su bili iskopali jugoslavenski vojnici. Tukli su ih ustaše i ubadale noževima prilikom ubacivanja u kamione.

Tako je Lazi Martinoviću iz Radovice ispao iz trbušne šupljine drob, prilikom ubacivanja u kamion, jer mu je trbuh bio izboden nožem. Tada su ustaše s područja općine Cetingrad pohvatale i odvele 300 Srba muškaraca i pobile na Mehinom stanju. Navodim imena onih čijih se imena dobro sjećam: Odvedeni su i ubijeni u vremenu od 3. do 5. augusta 1941. godine ovi moji komšije i rođaci: Lazo Martinović, Cvijan Vuletić, Milutin Dejanović i njegov brat Pero, Milan Podkonjak, Nikola Pavković, Pero Cetina, učitelj (greška, treba sveštenik) Miloš Vujić, učitelj Milenko Ivošević iz Radovice. Iz sela Ruševice: Milan Radić, Mile Tadić zvani Tuban, Pero Rausavljević, Vasilj Rausavljević, Ninko Dejanović, Ilija Ribić, Mile Ribić, Petar Ribić, Milovan Selaković, Mile Ribić, Simo Žegarac, Lazo Žegarac, Nikola Ribić, Branko Ribić, Mile Martinović, Milić Sremac i njegov brat Miloš, Stevo Gnjatović, Pero Sudar i njegov sin Mile, Milovan Ćulibrk i njegov brat Ninko, Pero Popović i njegov brat Dragić, Nikola Vuletić, Đuro Dejanović, Nikola Dejanović, Jovo Vujaklija, Miloš Vranješ i njegov brat Milan, svi seljaci-zemljoradnici. Iz Cetingrada su odvedeni i ubijeni: Luka Krmar, obućar, Miloš Žegarac, trgovac, Vladimir Mandić, učitelj, Josif i Marko Tepavac, braća, Bogdan Kangrga, trgovac, Đuro Pjevac, gostioničar, Stevo Kuruzović, pekar i njegov otac Simo, seljak, Dragić Brković, pekar i njegov brat seljak Pero, Milivoj Brković, krojač, Petar Brković, banovinski putar, Radivoj Brković, krojač, Dmitar Brković, seljak, Jovan Brković i Mile Brković, seljaci i Đuro Basara, trgovac. Iz Podcetina: Mile Mandić, financ u penziji, Jovo Mandić, žandarm. Narednik u penziji, Nikola Mandić, seljak, Nikola Jeličić, lugar, Mile Mandić, seljak, te više drugih čijih se imena ne mogu sjetiti. Iz Savić Sela njih nekoliko od kojih se sjećam Steve Savića, zemljoradnika. Više njih iz sela Maljevca i sela Buhače. Već 5. augusta 1941. godine ustaše rukovođene katoličkim župnikom Perom Medvjedom pohvatale su sve srpske porodice u Cetingradu, zatvorili ih u podrume žandarmerijske stanice, a sutradan su ih odveli pješice na brdo zvano “Bakić glavica” kraj Cetingrada. Tu su ih usmrtili neke noževima a neke udarajući maljevima po glavama. Leševe su pobacali u jednu veliku jamu iz koje se je prije vadila ruda za željezaru kraj Topuskog. Tada su ustaše pobile slijedeće Srbe: Milicu Krmar sa kćerkom starom 4 godine, Dragicu, suprugu trgovca Miloša Žegarca, njihovog slijepog sina starog 15 godina i Dragičinu majku, suprugu učitelja Mandića sa sinom Brankom (2) i drugim sinom (7), Ranku Basara, suprugu trgovca Đure Basare sa djetetom starim dvije godine, Olgu Kangrga, Sofiju Pjevac sa kćerkom Nadom (13), suprugu Pjevac Petra sa četvero male djece, stare od jedne do sedam godina života, te još dvoje djece njenog muža brata Rade iz Vinkovaca, koja su se slučajno zatekli kod svoga strica i strine, supruga Pavla Pjevca i njihovo dvoje djece u starosti, dvije i četiri godine, supruga Petra Pjevca i njenih troje djece u starosti ispod 13 godina, supruga Steve Kuruzovića, pekara i dvoje njihove djece od 1 i 3 godine. Tog istog dana odvele su ustaše i ubile: Danicu Vujić, suprugu Miloša, pravoslavnog sveštenika iz Radovice sa dvoje njihove djece od kojih je jedno bilo staro 2 godine, a drugo samo 6 dana, sestru sveštenika Miloša, suprugu Save Kojića, sveštenika iz Buhače. Gotovo svi supruzi ovih žena bili su već pobijeni, par dana ranije.

Na brdo “Bakić glavicu” odveden je i seljak Pavao Pjevac. Njega su hrvatski vojnici izboli nožem i bacili u jamu, misleći da je mrtav. Kada su ustaše obavile svoj krvavi posao otišle su pjevajući. Pavao Pjevac se podigao, izašao iz jame i došao u svoje selo. Izliječio se. On je meni i preživjelim ispričao sve u detalje o tom masovnom pokolju naših najmilijih na brdu “Bakić glavica”.

… Pavao je pričao: “Kada su nas ustaše hvatale, govorile su nam da sa sobom ponesemo sav novac i nakit koji imamo, jer nas vode u logor pa će nam to trebati za kupovanje životnih namirnica. Kada su nas uvele u podrum žandarmerijske stanice u Cetingradu, oduzele su ustaše sve što su našli kod pohvatanih Srba, a prilikom oduzimanja i nakon tukle su ustaše svakoga i ne samo nas muškarce nego žene i djecu. Žene i djevojke pa i djevojčice silovali su ustaše i Pavelićevi oružnici u prisustvu župnika Medvjeda. Djeca su bila prisiljena gledati muke svojih majki i sestara, gledale su kako im krvnici siluju njihove najmilije. Tako se na supruzi učitelja Mandića izredalo njih 16 ustaških krvoloka. Ova jadna žena zapomagala je, pa se je smilovao komandir oružničke stanice i zabranio dalje silovanje ove jadne žene. Vidio sam tada su ustaše silovale kćerku Đure Pjevca, Nadu iz Cetingrada staru 13 godina. Silovali su i neke druge čijih se imena sada ne mogu sjetiti. Svoje nagone zadovoljavale su ustaše u prisustvu zatvorenih, njihovih majki i očeva. Čim se spustila noć, nas onako izudarane i izmučene, k tome bez hrane i vode izvele su nas ustaše i oružnici iz podruma žandarmerijske stranice. Padala je jaka kiša. Majke su nosile svoju jadnu dječicu u naručju i neke vodile uza se, koja su im se držala za suknje. Niko od nas nije znao kuda nas vode. Nakon nekog vremena doveli su nas na brdo “Bakić glavicu”. Tu nas je dočekalo još nekoliko ustaša, nama poznatih Hrvata iz Cetingrada. Odmah su počeli svojim krvavim zanatom, počeli su klati djecu. Prvo su istrgli iz naručja dijete učiteljice Mandić, staro 2 godine. Ustaša mu je prerezao pred majkom i nama prisutnima nožem vrat i leš mu bacio u jamu. Odmah iza toga ostale ustaše su se bacile kao bijesne zvijeri na drugu djecu, te njihove majke i bake, zatim na nas muškarce. Klale su noževima i udarale po glavama ustaše kako Srbe muškarce tako žene i djecu im njihovu. Mene su ubole nožem na dva mjesta u tijelu. Evo ovdje i ovdje. Još se dobro pozna. Rane smo nekako zaliječili, ali tugu i žalost nećemo moći nikada izliječiti…

Poslije ovog pokolja na brdu “Bakić glavici” išle su ustaše, priča dalje Mile Mišković, po srpskim selima i ubijale odreda svakoga koga bi zatekle. Srbi su bježali u šume i tako spašavali svoje gole živote. Tako su u mom selu Radovici uhvatile ustaše i ubile: Marka Martinovića, Đuru Pekeča, Jeku Bastaja, Dušana Miljuša, Peru Romčevića, Mišu Tomaša i još nekoliko žena i djece, kojima se ne sjećam imena. Ustaše su srpske kuće pljačkale. Odnosile su gotov novac, robu, namještaj, šivaće mašine, obuću, sve šta im se sviđalo. Odgonili su stoku u svoja sela: goveda, konje, ovce, koze i svinje, kao i perad. Naše su pse poubijali.

Dana 19. augusta došle su ustaše, domobrani i oružnici u ova naša i druga srpska naselja. Ovoga puta pored pljačke, ubijali su, zatvarali u kuće i palili naše stanovnike zajedno s kućama i gospodarskim zgradama. Tako su u svojim kućama izgorjeli: Đuro Dereta i njegova sestra u Ruševici, Tomislav Tomo Kunić iz Glinice izgorio je u vatri svoje kuće sa 12 članova svoje porodice. U ovom selu ustaše su probole nožem vrat djevojčici staroj 12 godina, a sva njena porodica poklana je i zapaljena u vlastitoj im kući. Mnogi su bježeći pred ustaškim nožem skakali u potok Glinu i u njemu su umirali. Tada su ustaše i domobrani zapalili sve kuće i gospodarske zgrade u selima: Gojkovac, Žrvnica, Begovo Brdo, Ruševica, Gornja i Donja. Zapalili su i sve mlinove na potocima Glina i Ruševici, tako da preživjeli Srbi ne bi imali gdje da melju žito. Nakon ovoga zločina ustaše i katolički župnici su pozivali preživjele Srbe da dođu u Cetingrad i pređu u katoličku vjeru pa im se više neće ništa loše činiti. U toj akciji posebno se isticao župnik Pero Medvjed. Stanovnici Begovog Brda prešli su na islamsku vjeru ali im to nije ništa pomoglo, jer su već u martu (aprilu) 1942. godine svi koje su ustaše zatekle poklani. I općinska uprava u Cetingradu pozvala je Srbe da pređu iz pravoslavne na rimokatoličku vjeru a oni koji to ne učine mogu preći i u islamsku, jer da su te dvije vjere jedino u hrvatskoj državi prave i dozvoljene. Oni koji su otišli na pokrst u Slunj, više se kući nisu povratili. Poklani su u Slunju. Sjećam se da je u Slunj među ostalima otišao na pokrst: Mile Škorić, Marko Škorić, Marko Perić iz Maljevca i tamo ih ustaše poklale. Tako su ubijeni na prevaru i Simo Škorić, trgovac stokom i njegova cijela porodica.

20. augusta ustaše i domobrani su opljačkali Srpske pravoslavne crkve u Radovici, Širokoj Rijeci i Buhači pa zapalili. Dana 1. novembra 1941. godine ubile su ustaše u mom selu Prica Milivoja i sina Mile Vuksana (stradao nehotično od partizana). Ranim jutrom 2. novembra upale su ustaše u moju kolibu na zgarištu mi kuće svezali me i odveli u Cetingrad zajedno s Pricom i Milom Vuksanom, očevima ubijenih mladića. Zatvorile su nas ustaše u podrum žandarmerijske stanice, gdje smo proboravili pet dana. Tukle su nas ustaše po tri puta noću. Šestog dana odveli su nas u Slunj, a zatim u Zagreb. U Zagrebu smo ležali u zatvoru tri i pol mjeseca. Tu je bilo mnogo zatočenih Srba i nešto Hrvata. Mnoge su zatvorenike izvodile ustaše noću i ubijale. Prebacili su me u ustaško redarstvo u Zagrebu gdje sam bio s drugim Srbima do 22. aprila 1942. U zatvoru ustaškog redarstva trpjeli smo pored batina i veliku glad. Hranili su nas samo sa kravljom repom, koja je bila kuhana na vodi bez masti.

U logoru Jasenovac:

Dana 23. aprila 1942. odvele su me ustaše iz Zagreba s još 13 Srba u logor Jasenovac. Sjećam se da su sa mnom u Jasenovac odvedeni: Đuro Vucelić, podnarednik jugoslavenske vojske, rodom iz Gornjih Dubrava kod Ogulina, Tadija Milosavljević, zemljoradnik iz Srbije, Đuro Šarić, zemljoradnik iz Like i Milan Kijurina, zemljoradnik iz Pašin Potoka, općine Cetingrad, imena drugih se ne sjećam. Kada su nas doveli u logor Jasenovac, uvele su nas ustaše u jedan tunel i tu nas temeljito pretresle, te nam oduzeli sve šta smo još imali. Poslije izvršenog pretresa odvojili su od nas Milu Vuksana i Milana Kijurinu. Njih su odvele ustaše malo podalje od nas i pred našim očima ubile maljevima po glavi. Nas su odveli u neku baraku. Već sutradan su nas odveli u selo Gradinu, gdje smo morali rušiti srpske kuće i materijal odvoziti – prevažati u logor Jasenovac. Od ovog materijala pravljene su štale za opljačkanu srpsku stoku. Od jednog dijela materijala iz Gradine, a porušenih srpskih kuća i gospodarskih zgrada zidana je i jedna velika peć. Ustaše su nam govorile da će se Srbi paliti u toj peći. Nakon mjesec dana poslije dolaska u logor, razbolio sam se od srdobolje, jer sam jeo pokvareno konjsko meso. Logorski lekar dao mi je poštedu. Ta isti dan logorski zapovjednik izdao je naređenje da se pokupe Srbi-zatočenici koji su uslijed bolesti ili starosti nesposobni za rad, pa da se pobiju, jer da ih je šteta badava hraniti. Taj dan pokupili su ustaše nas 105 po logoru. Sve su nas postrojili u stroj i poveli na logorsko groblje kraj Save da nas pobiju. Ja sam prozreo njihovu namjeru, pa sam iskoristio priliku kada ustaše nisu gledale u naš stroj, iskočio sam i sakrio se iza jedne barake. Na isti način pobjegao je iz stroja smrti i Đuro Vučković iz Gline i sakrio se iza druge barake. Svi ostali iz stroja, njih 103 odvedeni su na logorsko groblje i tamo pobijeni maljevima po glavi. Već slijedeći dan poslije ovog pokolja, bili smo postrojeni u krugu logora. Ustaše su pred nas izvele jednog Srbina, isprebijanog zatočenika i naredile mu da legne na zemlju. Kada je ovaj Srbin onako izmrcvaren legao, prišao mu jedan ustaša i iz revolvera pucao mu u zatiljak i tako ga usmrtio. Poslije toga su nam rekli da je on htio bježati, pa je zato ubijen. Rečeno nam je da će za svako pokušano bjekstvo stotinu Srba platiti glavom. Tako su i radili kako su i o tome govorili. Jednoga dana kada su tražili zatočenike da se jave za rad u Njemačkoj, javio sam se i ja, kako bi se spasio stravičnog života u logoru Jasenovac, a i sigurne smrti. Otpremljen sam sa nekoliko drugih, 4. juna 1942. godine na rad u Njemačku. Tu sam ostao do 23. juna 1943. godine. Tada sam sa pasošem iz Njemačke doputovao u Beograd i tako ostao živ…”

Opširnije vidi, Arhiv Jugoslavije, fasc. 922, Zapisnik od 30. juna 1943. Mišković Mile s.r.

Poimeničan popis žrtava ubijenih na Mehinom stanju:

Masovna grobnica MEHINO STANjE na granici Hrvatske i Bosne tj. opštine Cetingrad i opštine Velika Kladuša – oko 500 žrtava sa teritorije Hrvatske i nepoznat broj žrtava sa teritorije Bosne tj. opštine Velika Kladuša:

262 žrtve iz opštine CETINGRAD – kotar SLUNj (od toga troje Rusa),  

170 žrtava iz kotara VOJNIĆ

62 žrtve iz kotara VRGINMOST:

Opština Cetingrad: 262

 GORNjA ŽRVNICA: 3

1. MATIJEVIĆ Stanka ĐURO, 1922, stolar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941
2. MATIJEVIĆ Stanka PETAR, 1908, stolar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
3. RONČEVIĆ Stanka PETAR, 1923, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.

RADOVICA: 2

1. IVOŠEVIĆ Bože MILjENKO, 1912, učitelj, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
2. VUJIĆ Stanka MILOŠ, 1917, pravoslavni sveštenik. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

POLOJSKI VAROŠ: 7

1. CETINA Mile MILKA, 1924, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
2. CETINA Milivoja PETAR, 1912, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
3. DEJANOVIĆ Mile MILUTIN, 1904, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
4. DEJANOVIĆ Mile PETAR, 1916, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
5. MARTINOVIĆ Mile LAZO, 1899, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
6. PAVKOVIĆ Milivoja NIKOLA, 1899, općinski pandur. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
7. POTKOLNjAK Ilije MILAN, 1883, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
8. VULETIĆ Petra CVIJAN, 1897, cestar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

RUŠEVICA: 37

1. ĆULIBRK Jovana MILOVAN, 1897, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
2. ĆULIBRK Nikole NIKOLA, 1893, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
3. DEJANOVIĆ Nikole ĐURO, 1908, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
4. DEJANOVIĆ Stanka ĐURO, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
5. DEJANOVIĆ Rade NIKOLA, 1905, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
6. DEJANOVIĆ Janka RADE, 1895, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
7. IGNjATOVIĆ Nikole STEVO, 1908, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
8. MARTINOVIĆ Ninka RADE, 1920, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
9. MILADINOVIĆ Stanka MIHAJLO, 1906, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
10. PAVIĆ Rade DRAGIĆ, 1907, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
11. PAVIĆ Rade PETAR, 1902, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
12. RAUSAVLjEVIĆ Sime PETAR, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
13. RAUSAVLjEVIĆ Tome VASILj, 1904, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
14. RIBIĆ Nikole ILIJA, 1871, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
15. RIBIĆ Jovana MILE, 1905, blagajnik, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
16. RIBIĆ Nikole MILE, 1921, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
17. RIBIĆ Stojana MILE, 1902, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
18. RIBIĆ Nikole MIŠO, 1919, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
19. RIBIĆ Milovana PETAR, 1901, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
20. SAVIĆ Milića MILOŠ, 1897, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
21. SELAKOVIĆ Stanka MARKO, 1904, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
22. SREMAC Ilije MILIĆ, 1908, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
23. SREMAC Ilije MILOŠ, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
24. SUDAR Miše PETAR, 1870, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
25. TADIĆ Marka MIHAILO, 1910, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
26. TADIĆ Alekse MILAN, 1902, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
27. TADIĆ Đure MILE, 1912, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
28. TADIĆ Miloša MILE, 1910, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
29. TADIĆ Nikole MILE, 1910, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
30. TADIĆ Pavla MILOŠ, 1901, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
31. VRANjEŠ Pavla MILAN, 1908, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
32. VRANjEŠ Pavla MILOŠ, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
33. VRANjEŠ Pavla MILUTIN, 1904, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
34. VUJAKLIJA Rade JOVO, 1889, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
35. VULETIĆ Rade NIKOLA, 1890, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
36. ŽEGARAC Petra LAZO, 1903, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
37. ŽEGARAC Milivoja SIMO, 1886, postolar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

CETINGRAD: 23

1. BASARA Miloša ĐURO, 1904, trgovac, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
2. BRKOVIĆ Save BRANKO, 1938, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
3. BRKOVIĆ Save DESANKA, 1930, đak, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
4. BRKOVIĆ Sime DRAGAN, 1910, pekar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
5. BRKOVIĆ Dmitra DUŠAN, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
6. BRKOVIĆ Mihajla MILOŠ, 1904, krojač, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
7. BRKOVIĆ Mile NIKOLA, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
8. BRKOVIĆ Mile PETAR, 1901, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
9. BRKOVIĆ Sime PETAR, 1902, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
10. BRKOVIĆ Sime SAVO, 1910, pekar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
11. KANGRGA Dane BOGDAN, 1913, trgovac, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
12. KARAS Mile MILIVOJ, 1910, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
13. KRMAR Nikole LUKA, 1908, opančar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
14. KUKURUZOVIĆ Nikole RADE, 1915, krojač, Srbin. Ubile ga ustaše na Mehinom stanju 30. 7. 1941.
15. MANDIĆ Milana VLADIMIR, 1901, učitelj, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
16. MOMČILOVIĆ Rade ĐURO, 1911, obućar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
17. PJEVAC Jove ĐURO, 1905, mesar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941
18. PJEVAC Tome MIĆO, 1909, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
19. PJEVAC Petra PETAR, 1908, postolar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
20. TEPAVAC Ilije JOSIF, 1891, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7.- 1941.
21. TEPAVAC Sime MARKO, 1890, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
22. ŽEGARAC Sime LAZO, 1905, trgovac, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
23. ŽEGARAC Sime MILOŠ, 1904, trgovac, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

DELIĆ POLjANA: 3

1. PRICA Luke RADE, 1907, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
2. RIBIĆ Milica DRAGAN, 1911, pandur, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
3. VIŠNjIĆ Đure ĐURO, 1896, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

MALjEVAC: 103 (4 člana partije i 99 civila)

1. CVIJANOVIĆ Marka MILOŠ, 1904, seljak. Srbin. Član KPJ od 1939. Ubile ga ustaše u Mehinom Stanju 30. 7. 1941.
2. OBRIĆ Petra MARKO, 1891, seljak, Srbin. Član KPJ od 1939. Ubijen od ustaša u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
3. PRAŽIĆ Stevana ILIJA, 1906, seljak , Srbin. Član KPJ od 1939. Ubijen od ustaša u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
4. UZELAC Uroša RADE, 1897, seljak, Srbin. Član KPJ od 1939. Ubijen od ustaša u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
5. BALČIN Janka LjUBICA, 1921, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
6. BASARA Nikole MILKA, 1893, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
7. BJELIVUK Dragana MILAN, 1940, dijete, Srbin. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
8. BJELIVUK Stevana MILKA, 1917, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
9. BJELIVUK Dragana NIKOLA, 1938, dijete. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
10. BOSNIĆ Nikole MILIVOJ, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
11. ČAVIĆ Đure DRAGAN, 1922, postolar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
12. ČAVIĆ Đure JANKO, 1917, trg. pomoćnik, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
13. ĐURIĆ Miloša LjUBICA, 1879, Seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
14. ĐURIĆ Mirka MILICA, 1894, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
15. IVANČEVIĆ Ilije ĐURO, 1917, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
16. JANČIĆ Mile ĐURO, 1889, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
17. JANČIĆ Mile ĐURO, 1940, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
18. JANČIĆ Đure MILE, 1919, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
19. JANČIĆ Pane MILE, 1899, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
20. JANČIĆ Đure SAVA, 1924, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
21. KRNjETA Dmitra ANKA, 1903, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
22. KRNjETA Marka BOJA, 1923, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
23. KRNjETA Milana BOSILjKA, 1938, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
24. KRNjETA Milana DUŠAN, 1938, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
25. KRNjETA Jovana LAZO, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
26. KRNjETA Save MILAN, 1928, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
27. KRNjETA Milivoj MILEVA, 1904, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
28. KRNjETA Milana MILIVOJ, 1930, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju, 3. 8. 1941.
29. KRNjETA Milana RADE, 1937, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
30. KRNjETA Milana RANKA, 1934, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
31. MARJANOVIĆ Milića JELICA, 1866, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
32. MARJANOVIĆ Dragića JOVAN, 1939, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
33. MILjUŠEVIĆ Miloša DRAGICA, 1918, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
34. MILjUŠEVIĆ Marka LjUBICA, 1939, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
35. MILjUŠEVIĆ Đure MIHOLjKA, 1859, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
36. MILjUŠEVIĆ Stojana MILA, 1895, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
37. MILjUŠEVIĆ Milića MILICA, 1907, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
38. MILjUŠEVIĆ Jovana MILKA, 1887, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 10. 8. 1941.
39. MILjUŠEVIĆ Marka MILKA, 1940, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
40. MILjUŠEVIĆ Milivoja NIKOLA, 1906, cestar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
41. MILjUŠEVIĆ Stojana NIKOLA, 1909, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
42. MILjUŠEVIĆ Đure PETAR, 1902, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
43. MILjUŠEVIĆ Rade RANICA, 1932, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
44. MLAĐAN Petra ANĐA, 1896, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
45. MLAĐAN Marka BOSILjKA, 1927, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
46. MLAĐAN Janka DRAGICA, 1901, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
47. MLAĐAN Milića DUŠAN, 1936, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
48. MLAĐAN Mile LjUBA, 1921, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
49. MLAĐAN Ilije MARIJA, 1877, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
50. MLAĐAN Milića MILAN, 1932, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
51. MLAĐAN Milića MILOŠ, 1931, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
52. MLAĐAN Đure RANKA, 1932, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
53. MLAĐAN Jovana SOFIJA, 1877, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
54. MLAĐAN Milića SOFIJA, 1933, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
55. MLAĐAN Petra STANA, 1891, seljanka, Srpkinja. Ubile ju ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
56. NOVAKOVIĆ Miloša ILIJA, 1908, sluga. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
57. OBRIĆ Petra MARIJA, 1897, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
58. OBRIĆ Đure MIHAILO, 1884, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
59. POPOVIĆ Marka MILOŠ, 1903, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
60. PRAŽIĆ Ilije DUŠAN, 1924, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
61. PRAŽIĆ Nikole MIRKO, 1917. seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
62. RADIĆ Marka GOJKO, 1907, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
63. RADMANOVIĆ Nikole BOŽO, 1869, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
64. RADMANOVIĆ Petra DANICA, 1937, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
65. RADMANOVIĆ Đure DRAGAN, 1917, postolar (obućar), Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
66. RADMANOVIĆ Petra DRAGICA, 1940, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
67. RADMANOVIĆ Petra DUŠAN, 1931, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
68. RADMANOVIĆ Bože ĐURO, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
69. RADMANOVIĆ Dmitra MARKO, 1920, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
70. RADMANOVIĆ Stojana MILA, 1892, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
71. RADMANOVIĆ Bože PETAR, 1891, postolar (obućar), Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
72. RADMANOVIĆ Miloša STANKA, 1893, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
73. RADUSINOVIĆ Milića BOGDAN, 1922, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
74. RADUSINOVIĆ Milića DRAGICA, 1930, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
75. RADUSINOVIĆ Milića DUŠAN, 1932, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
76. RADUSINOVIĆ Milića SOFIJA, 1905, domaćica, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
77. RADUSINOVIĆ Ilije ZORKA, 1919, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
78. RAŠIĆ Nikole ĐURO, 1896, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
79. RAŠIĆ Nikole PETAR, 1923, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
80. TADIĆ Sime MILOŠ, 1880, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 31. 7. 1941.
81. TADIĆ Đure STOJA, 1890, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
82. UZELAC Jove BOŽO, 1931, dijete. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
83. UZELAC Uroša DMITAR, 1921, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
84. UZELAC Teodora DRAGAN, 1923, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
85. UZELAC Teodora DRAGICA 1895, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
86. UZELAC Jove DUŠAN, 1921, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
87. UZELAC Laze DUŠAN, 1906, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
88. UZELAC Jove ĐURO, 1925, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
89. UZELAC Laze ILIJA, 1914, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
90. UZELAC Mile JOVAN, 1884, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
91. UZELAC Teodora MILAN, 1917, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
92. UZELAC Laze MILE, 1906. seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
93. UZELAC Miloša MILE, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
94. UZELAC Janka MILKA, 1889, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
95. UZELAC Laze PETAR, 1904, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
96. UZELAC Miloša STANA, 1897, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
97. UZELAC Mile TEODOR, 1892, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
98. ZDJELAR Marka ILIJA, 1885, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
99. ZORIĆ Đure MILE, 1906, radnik, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

100. ŽIVKOVIĆ Nikole DRAGICA, 1929, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941
101. ŽIVKOVIĆ Mile MILA, 1900, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
102. ŽIVKOVIĆ Miloša MILKA, 1895, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
103. ŽIVKOVIĆ Nikole STANA, 1918, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.

BUHAČA: 59

1. BARAĆ Mile MILAN, 1930, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
2. BARAĆ Miloša STANKO, 1902, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
3. BRKIĆ Đure DRAGICA, 1924, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
4. BRKIĆ Petra ĐURO, 1926, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
5. BULIĆ Milivoja DRAGICA, 1914, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
6. BULIĆ Marka ĐURO, 1893, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
7. BULIĆ Milivoja LjUBA, 1938, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
8. BULIĆ Milivoja MILAN, 1936, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
9. BULIĆ Milivoja NIKOLA, 1941, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
10. IVANČEVIĆ Bože DRAGA, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
11. IVANČEVIĆ Nikole MILICA, 1907, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
12. JURJEVIĆ Marka ANKA, 1911, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
13. JURJEVIĆ Milivoja BOSILjKA, 1941, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
14. JURJEVIĆ Nikole DESANKA, 1916, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
15. JURJEVIĆ Miloša DRAGAN, 1938, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
16. JURJEVIĆ Mile DRAGICA, 1939, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
17. JURJEVIĆ Milivoja DRAGICA, 1933, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
18. JURJEVIĆ Dragića LjUBICA, 1938, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
19. JURJEVIĆ Mile LjUBICA, 1941, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom Stanju 5. 8. 1941.
20. JURJEVIĆ Dragića MICA, 1938, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941, dva sata poslije poroda.
21. JURJEVIĆ Milivoja MILA, 1906, selanjka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
22. JURJEVIĆ Miloša MILAN, 1940, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
23. JURJEVIĆ Milivoja MILKA, 1936, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
24. JURJEVIĆ Dragića MILOŠ, 1928, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
25. JURJEVIĆ Mile MILOŠ, 1894, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
26. JURJEVIĆ Milivoja MIRKO, 1941, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941. (Zajedno s majkom Milom 2 sata nakon poroda.)
27. JURJEVIĆ Dragića RANKA, 1929, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
28. JURJEVIĆ Milivoj RANKA, 1922, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
29. JURJEVIĆ Jovana VASILIJA, 1903, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
30. JURJEVIĆ Dragića ŽIVKO, 1941, dijete. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
31. KOJIĆ Koje SAVO, 1906, pravoslavni sveštenik, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
32. KOVAČEVIĆ Miloša DRAGICA, 1909, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
33. KOVAČEVIĆ Miloša LjUBA, 1919, seljanka. Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
34. KOVAČEVIĆ Đure MILKA, 1881, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
35. KRMAR Đure BOSILjKA, 1926, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
36. KRMAR Đure DESANKA, 1933, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
37. KRMAR Đure MARIJA, 1940, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
38. KRMAR Đure MIRKO, 1938, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
39. KRMAR Đure STEVAN, 1940, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
40. KRMAR Mile STEVAN, 1904, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
41. MATIJEVIĆ Mile RADE, 1909, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
42. MOMČILOVIĆ Mile DRAGIĆ, 1912, seljak. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
43. MOMČILOVIĆ Petra ĐURO, 1905, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
44. MOMČILOVIĆ Đure MILE, 1886, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
45. MRĐA Nikole PANTELIJA, 1886, žandar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
46. NINKOVIĆ Jandre BOJA, 1892, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
47. NINKOVIĆ Petra MILA, 1918, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
48. NINKOVIĆ Nikole MILE, 1919, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
49. NINKOVIĆ Jovana NIKOLA, 1895, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
50. PILIPOVIĆ Kostadina NIKOLA, 1896, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 18. 3. 1942.
51. PILIPOVIĆ Nikole STANA, 1929, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
52. POĆURKA Petra ANKA, 1924, seljanka, Ruskinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
53. POĆURKA Steve PETAR, 1888, žandar, Rus. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
54. POĆURKA Petra STANA, 1922, seljanka, Ruskinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
55. RIBIĆ Rade BRANKO, 1916, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
56. RIBIĆ Đure MIKA, 1920, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
57. RIBIĆ Laze MILKA, 1871, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
58. SADžAK Jovana MILAN, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
59. SAVIĆ Jovana MILAN, 1901, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
60. SMRZLIĆ Rade LjUBICA, 1939, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.

GRABARSKA: 5

1. KRMAR Marka JOVAN, 1873, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
2. KRMAR Marka NIKOLA, 1892, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
3. MUŠKINjA Todora MILE, 1885, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
4. RAKINIĆ Milivoja MILADIN, 1884, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
5. RAKINIĆ Jose MILIVOJ, 1906, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

PAŠIN POTOK: 9

1. BOSNIĆ Sime MARIJA, 1894, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
2. BOSNIĆ MILOVAN, 1896, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
3. CIMEŠA Ilije LjUBA, 1920, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
4. ĆULIBRK Nikole JOVO, 1939, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
5. ĆULIBRK Nikole MARA, 1938, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
6. ĆULIBRK Nikole MILKA, 1916, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
7. ĆULIBRK Nikole MILOVAN, 1936, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.
8. ĆULIBRK Milovana NIKOLA, 1914, stolar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
9. ĆULIBRK Milovana STANA, 1917, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinu stanju 3. 8. 1941.

PODCETIN: 6

1. BRKOVIĆ Mile MILIVOJ, 1895, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
2. JELIČIĆ Milana NIKOLA, 1902, lugar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
3. MANDIĆ Steve JOVO, 1895, penzioner, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
4. MANDIĆ Nikole MILADIN, 1897, trgovac, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
5. MANDIĆ Steve NIKOLA, 1905, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
6. PETRIČIĆ Mile ĐURO, 1912. seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.

KOMESARAC: 1               

1. PERIĆ Nikole ĐURO, 1899, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

TATAR VAROŠ: 2

1. 1. VIŠNjIĆ Paje ĐURO, 1889, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
2. 2. VIŠNjIĆ Miće STANKO, 1890, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

KOTAR VOJNIĆ: 170

DONjA BRUSOVAČA: 45/46

1. KOVAČEVlĆ Mile ĐURO, 1916, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
2. KOVAČEVlĆ Miloša ĐURO, 1938, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
3. KOVAČEVlĆ Milića LjUBA, 1940, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
4. KOVAČEVlĆ Milića MILAN, 1938, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
5. KOVAČEVlĆ MILE, 1906, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
6. KOVAČEVlĆ Milića MILE, 1934, dijete. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
7. KOVAČEVlĆ Miloša MILE, 1936, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
8. KOVAČEVlĆ Milića MILICA, 1913, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Velikoj Kladuši augusta 1941.
9. KOVAČEVlĆ MILIĆ, 1940, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
10. KOVAČEVlĆ Mile MILIĆ, 1912, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
11. KOVAČEVlĆ Đure MILKA, 1905, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
12. KOVAČEVlĆ Milivoja MILKA, 1915, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
13. KOVAČEVA Mile MILOŠ, 1909, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
14. KOVAČEVlĆ RANKA, 1900, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
15. KOVAČEVlĆ Teodora STOJA, 1885, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
16. MAĆEŠIĆ Miloša MILAN, 1932, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
17. MAĆEŠIĆ Đure MILIVOJ, 1887, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
18. MAĆEŠIĆ Stevana MILKA, 1871, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
19. MAĆEŠIĆ VASILj, 1891, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
20. MOMČlLOVIĆ Dragića MARKO, 1915, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
21. MOMČlLOVIĆ Dragića MILE, 1912, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
22. MOMČlLOVIĆ Dragića PETAR, 1922, službenik, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
23. ŠPANOVIĆ Milana DARINKA, 1903, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
24. ŠPANOVIĆ Miloša DRAGIĆA, 1940, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
25. ŠPANOVIĆ Miloša LjUBICA, 1941, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
26. VRANIĆ Gaje ĐURO, 1874, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
27. VRANIĆ Dragića MARKO, 1913, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
28. VRANIĆ Stanka MILE, 1916, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
29. VRANIĆ MILOŠ, 1915, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
30. VRANIĆ Petra MILOŠ, 1928, dijete. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 19. 8. 1941.
31. VRANIĆ Gaje STANKO, 1876, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
32. VULETIĆ Petra BOGDAN. 1931, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
33. VULETIĆ Petra BOŽO, 1897, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
34. VULETIĆ Petra DRAGAN, 1926, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
35. VULETIĆ Bože DRAGIĆA, 1922, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
36. VULETIĆ Petra ĐURO, 1928, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
37. VULETIĆ Bože LjUBA, 1925, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
38. VULETIĆ Bože MARIJA, 1936, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
39. VULETIĆ Stanka MARKO, 1896, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
40. VULETIĆ Stanka MILA, 1902. seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
41. VULETIĆ Petra MILAN, 1924, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
42. VULETIĆ Bože MILICA, 1939, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehanom stanju 4. 8. 1941.
43. VULETIĆ Stevana PETAR, 1901, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
44. VULETIĆ Bože RANKA, 1939, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
45. VULETIĆ Save STANKA, 1896, seljanka, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
46. VULETIĆ Jove STEVO, 1922, pisar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.

MRACELj: 3/4

1. DUDUKOVIĆ Ninka NIKOLA, 1904, seljak, Srbin. Stupio u NOV 1941. Borac terenskog odreda za sela Mracelj, Svinicu i Stakorovicu. Uhvatile ga ustaše na straži i ubile u Mehinom stanju 1941.
2. DUDUKOVIĆ Ninka NIKOLA, 1900, seljak, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941. (isti kao prethodni?)
3. CIMEŠA Milivoja DRAGA, 1931, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 2. 8. 1941.
4. DRAGIĆ MILKA, 1880, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.

GEJKOVAC: 3

1. BRKIĆ Janka ANĐELIJA, 1915, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
2. BRKIĆ Dušana MARKO, 1919, seljak, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
3. BRKIĆ Miloša MATIJA, 1918, obućar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
4. BUĆAN Dane DRAGIĆ, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
5. BUĆAN Mile DUŠAN, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
6. BUĆAN Ninka JOVAN, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
7. BUĆAN Mile MILAN, 1902, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
8. BUĆAN Dane MILIĆ, 1910, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
9. BUĆAN Gaje MILIĆ, 1914, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
10. BUĆAN Laze MILOŠ, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
11. BUĆAN Gaje PETAR, 1908, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
12. BUĆAN Miloša PETAR, 1921, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
13. KOZLICA MILOŠ, 1876, seljak, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
14. NOVAKOVIĆ Mile RANKA, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
15. POPOVIĆ Petra ANA, 1905, seljanka, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
16. POPOVIĆ Stojana ANKA, 1900, seljanka, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
17. POPOVIĆ Rade BORISLAV, 1933, dijete, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
18. POPOVIĆ Dušana MILE, 1935, dijete, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
19. POPOVIĆ Rade MILKA. 1937, đak, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
20. POPOVIĆ Dušana MILOŠ, 1937, dijete, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
21. POPOVIĆ Dušana NIKOLA, 1928, đak, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941
22. POPOVIĆ Dušana RANKA, 1939, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
23. STIPIĆ Nikole MILE, 1918, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
24. STIPIĆ Nikole SOFIJA, 1917, seljanka, Srpkinja. Ubile je ‘ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
25. STOKRP Stevana DANE, 1895, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
26. STOKRP Marka MILE, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
27. STOKRP Stevana NIKOLA, 1897, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
28. VOJNOVIĆ Đure DUŠAN, 1924, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. augusta 1941.
29. VOJNOVIĆ Matije JANDRE, 1911, šuster. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
30. VOJNOVIĆ Jandre MICA, 1934, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
31. VOJNOVIĆ Jandre MILAN, 1938, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
32. VOJNOVIĆ Stevana MILICA, 1911, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
33. VOJNOVIĆ Jandre MIRA, 1936, diijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.

GORNjA BRUSOVAČA: 31

1. BASARA Danila ĐURO, 1907, trgovac, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
2. BASARA Đure MILAN, 1937, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
3. BASARA Petra MILAN, 1924, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
4. BJELIVUK Miloša DRAGIĆA, 1913, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 13. 8. 1943.
5. BJELIVUK Dragana EVICA, 1911, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
6. BJELIVUK Petra LjUBICA, 1937, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
7. BJELIVUK Petra LjUBICA, 1935, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
8. BJELIVUK Petra MILE, 1936, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
9. BJELIVUK Petra MILE, 1939, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 1941.
10. BJELIVUK Petra MILOŠ, 1934, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
11. BJELIVUK Ninka SOFIJA, 1888, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
12. BJELIVUK Gliše STANKA, 1903, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
13. BOŽIĆ Miloša ĐURO, 1923, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
14. GUŠIĆ Mile DRAGAN, 1920, seljak,, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
15. GUŠIĆ Miloša DRAGICA, 1932, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
16. GUŠIĆ Mile MARIJA, 1918, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
17. GUŠIĆ Tome MILA, 1892, primalja, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
18. GUŠIĆ Miloša MILOŠ, 1923, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
19. GUŠIĆ Milana MILOŠ, 1939, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
20. JARGOVIĆ Marka DMITAR, 1900, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
21. JAGROVIĆ Mile DUŠAN, 1914, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
22. JAGROVIĆ Dmitra EVICA, 1925, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
23. JAGROVIĆ Đure MILE, 1908, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
24. JAGROVIĆ Janka MILE, 1895, seljak, Srbin. Ubile ga usitaše u Mehinom stanju augusta 1941.
25. JAGROVIĆ Janka MILICA, 1895, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinoim stanju augusta 1941.
26. JAGROVIĆ Mile MILKA, 1923, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
27. JAGROVIĆ Miloša RAJKO, 1922, općinski pisar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
28. JAGROVIĆ Jovana STANA, 1889, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
29. JAGROVIĆ Laze STANA, 1894, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
30. JAGROVIĆ Ninka STANA, 1892, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
31. VULETIĆ Janka MILA, 1889, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.

JAGROVAC: 25

1. BJELIVUK Đure DRAGICA, 1929, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
2. BJELIVUK Mile JELKA, 1926, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
3. BJELIVUK Đure LjUBICA, 1927, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
4. BJELIVUK Dragana MILAN, 1939. dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
5. BJELIVUK Đure MILE, 1931, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
6. BJELIVUK Stanka MILE, 1934, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
7. BJELIVUK Đure MILICA, 1940, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
8. BJELIVUK Nikole MILKA, 1901, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
9. BJELIVUK Stevana MILKA, 1917, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
10. BJELIVUK Đure MILOŠ, 1937, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
11. BJELIVUK Dragana NIKOLA, 1938. dijete, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
12. BJELIVUK Mile RANKA, 1917, seljanka, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
13. KOZLINA Miloša MILA, 1881, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
14. KOZLINA NIKOLA, 1899, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
15. PETROVIĆ Janka DRAGICA, 1881, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
16. PETROVIĆ Miloša MILKA, 1912, seljanka, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
17. PETROVIĆ Mile STANA, 1895, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
18. PETROVIĆ Miloša STANA, 1884, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941
19. PJEVAC MIHOLjKA, 1901, seljanka, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 11. 8. 1941.
20. PJEVAC Nikole MILA, 1934, dijete, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
21. PJEVAC Petra MILKA, 1929, dijete, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
22. PJEVAC Petra RANKA, 1934, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stan’ju 4. 8. 1941.
23. ŠPANOVIĆ Stanka DRAGICA, 1926, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju.
24. ŠPANOVIĆ Stanka MILKA, 1882, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.
25. ŠPANOVIĆ Stanka STANKO, 1892, seljak, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.

KRSTINjA: 1

1. VULETIĆ Janka MILA, 1876, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 4. 8. 1941.

SVINICA KRSTINjSKA: 7

1. BUĆAN Marka MILIVOJ, 1925, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
2. KARAMARKOVIĆ PETAR, 1899, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941
3. POPOVIĆ Jovana PETAR, 1928, đak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 5. 8. 1941.
4. SREMAC MILIVOJ, 1928, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 1941.
5. STOKRP Janka JOVO, 1937, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 1941.
6. VUČETIĆ Petra MILOVAN, 1921, đak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
7. VUČETIĆ Milovana PETAR, 1886, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

ŠIROKA RIJEKA: 22/23

1. BAJIĆ Stevana SOFIJA, 1889, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
2. BASARA Petra MILE, 1912, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
3. DEJANOVIĆ Mile MILIĆ, 1881, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
4. DEJANOVIĆ MILIĆ, 1881, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941. (isti kao prethodni?)
5. ŠPANOVIĆ Milića DRAGICA, 1910, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 11. 8. 1941.
6. ŠPANOVIĆ Đure NIKOLA, 1882, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
7. TOMAŠEVIĆ Đure DRAGICA, 1913, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
8. TOMAŠEVIĆ Miloša MARKO, 1937. dijete, Srbin. Zaklale ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
9. TOMAŠEVIĆ Miloša MILAN, 1938, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju augusta 1941.
10. TOMAŠEVIĆ Dragana MILKA, 1880, seljanka, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
11. TOMAŠEVIĆ Miloša RADE, 1940, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
12. TOMAŠEVIĆ Miloša SOFIJA, 1918, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom satnju 3. 8. 1941.
13. TOMAŠEVIĆ Nikole SOFIJA, 1915, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 10. 8. 1941.
14. VERGAŠ Miloša DANICA, 1900. seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
15. VERGAŠ Nikole DRAGAN, 1934, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941
16. VERGAŠ Mile LjUBICA, 1928, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
17. VERGAŠ Nikole MILE, 1939. dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
18. VERGAŠ Nikole MILKA, 1935, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
19. VERGAŠ Mile NIKOLA, 1889, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
20. VERGAŠ Ilije PETAR, 1929, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
21. VERGAŠ Ilije SOFIJA, 1872, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 3. 8. 1941.
22. ŽIVKOVIĆ Miloša MARKO, 1897, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
23. ŽIVKOVIĆ Miloša STEVO, 1904, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.

VOJIŠNICA: 1

1. VUJIĆ Stanka ANĐELIJA, 1923, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Mehinom stanju 1941.

Kotar VRGINMOST: 61/62

PERNA: 56/57

1. BAKIĆ VASILj, 1895, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
2. IVANOVIĆ Đukana LjUBAN, 1918, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
3. JAKŠIĆ Pavla JOVAN, 1891, Srbin, kovač. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941, na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
4. JAKŠIĆ Miloša MILE, 1890, Srbin, kovač. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
5. JAKŠIĆ Vuje RADE, 1924, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom stanju kod Velike Kladuše.
6. JAKŠIĆ Mile SIMO, 1925, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
7. JAKŠIĆ Petra STEVAN, 1924, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
8. KLjAJIĆ Stanka PETAR, 1910, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
9. MALOBABIĆ Stojana STEVAN, 1906, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
10. MAZINjANIN Vasilja MATIJA, 1890. Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
11. MAZINjANIN Pavla MILAN, 1925, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
12. MAZINjANIN Nikole SIMO, 1880, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
13. NOVAKOVIĆ Rade DUŠAN, 1915, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
14. NOVAKOVIĆ Rade JOVAN, 1925, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
15. NOVAKOVIĆ Nikole MATIJA, 1905, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
16. NOVAKOVIĆ Rade MATIJA, 1920, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
17. NOVAKOVIĆ Pavla MILAN, 1905, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
18. NOVAKOVIĆ Rade PAVAO, 1923, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
19. NOVAKOVIĆ Mile STEVAN, 1918, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
20. OREŠČANIN Miloša DUŠAN, 1913, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941, na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
21. OREŠČANIN Nikole ĐURO, 1887, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
22. OREŠČANIN Đurđa MIHAJLO, 1866, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
23. OREŠČANIN Sime MILE, 1923, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
24. OREŠČANIN Mihajla MILOŠ, 1892, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
25. OREŠČANIN Pavla PROKOP, 1911, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
26. OREŠČANIN Petra VASILj, 1899, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
27. PILIPOVIĆ Pavla MILE, 1899, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
28. PILIPOVIĆ Pavla PETAR, 1895, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941, na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
29. POŠTIĆ Pavla DUŠAN, 1914, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
30. POŠTIĆ Rade MILE, 1920, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
31. POŠTIĆ Pavla PETAR, 1920, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
32. POŠTIĆ Stevana RADE, 1897, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
33. ULEMEK Jovana DUŠAN, 1918, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
34. ULEMEK Stojana JOVAN, 1878, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
35. ULEMEK Petra MATIJA, 1899, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
36. ULEMEK Jovana MILAN, 1908, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6.8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
37. ULEMEK Petra MILE, 1892, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
38. ULEMEK Jovana MIRKO, 1912, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
39. ULEMEK Jovana PETAR, 1920, Srbin, mehaničar. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
40. ULEMEK Stojana PETAR, 1875, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6.8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
41. ULEMEK Jovana STEVAN, 1908, Srbin, mehaničar. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
42. ULEMEK Jovana STOJAN, 1906, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
43. VERGAŠ Rade NIKOLA, 1880, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
44. VOJNOVIĆ Marka ĐURO, 1870, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
45. VOJNOVIĆ Đure GOJKO, 1922, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
46. VOJNOVIĆ Nikole JOVAN, 1890, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
47. VOJNOVIĆ Maksima MATIJA, 1902, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
48. VOJNOVIĆ Petra MATIJA, 1906, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
49. VOJNOVIĆ Marka MILE, 1905, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
50. VOJNOVIĆ Petra MILE, 1907, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
51. VOJNOVIĆ Rade NIKOLA, 1902, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
52. VOJNOVIĆ Marka PAVAO, 1904, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
53. VOJNOVIĆ PETAR, 1879, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
54. VOJNOVIĆ Petra RADE, 1917, Srbin, podoficir bivše jugoslovenske vojske. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju, kod Velike Kladuše.
55. VOJNOVIĆ Rade SLOBODAN, 1920, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6.8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
56. VOJNOVIĆ Marka STEVAN, 1908, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.
    

CRNI POTOK: 2

1. MUDRIĆ Vasilja MILOŠ, 1922, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom stanju kod Velike Kladuše.
2. RKMAN Luke ĐURAĐ, 1881, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom stanju  kod Velike Kladuše.
   

KATINOVAC: 1

1. VORKAPIĆ Miloša PETAR, 1922, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom stanju, kod Velike Kladuše.

MALIČKA: 1

1. RADANOVIĆ Vuje STOJAN, 1882, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom stanju kod Velike Kladuše.

PERNA: 1

1. KOVAĆEVIĆ Miloša MATIJA, 1890, Srbin, zemljoradnik. Ubijen od ustaša 6. 8. 1941. na Mehinom Stanju kod Velike Kladuše.

Opservacija autora teksta: Sigurno je da zločin na Mehinom stanju nije dovoljno istražen i da je sećanje na njega gotovo izbrisano ili bi se moglo reći da je u onakvom zapuštenom stanju u kakvom se nalaze i spomen-ploče na samoj lokaciji Mehino stanje koje su zarasle u trnje i korov. Tačan broj žrtava nikad nije utvrđen, ekshumacija nikada nije obavljena i žrtve nisu dostojno sahranjene. Urađen je dosta detaljan poimeničan popis žrtava fašističkog tj. ustaškog terora za sela koja se nalaze na teritoriji današnje R Hrvatske, a pripadala su nekadašnjim kotarima (srezovima/okruzima) Slunj i Veljun, Vojnić i Vrginmost i iz kojih su Srbi odvođeni na likvidaciju na Mehino stanje. Iz ovih sela je po imenu utvrđeno oko 500 srpskih žrtava koje su krajem jula i početkom avgusta 1941. godine, uglavnom na prevaru pohvatane od ustaša pod izgovorom da idu na rad u Nemačku i kamionima odvezene do ovog mesta. Za razliku od knjige “Kotar Slunj i kotar Veljun u NOR-u” u kojoj se iznose uglavnom realne brojke žrtava, u knjizi “Kotar Vojnić u NOR-u i soc. revoluciji”  i knjizi “Radio sam svoj seljački i kovački posao” na više različitih mesta spominju se različite brojke žrtava zločina na Mehinom stanju, koje variraju od 4000 do 7000, što je prema svim realnim podacima teško verovatno, uzevši u obzir poimenične popise žrtava za kotareve u Hrvatskoj, poređenje popisa stanovništva 1931. i 1948. godine i neke druge demografske parametre, te bi, da su te procene tačne, to značilo da u selima oko Cetingrada, Vojnića i Kladuše već posle leta 1941. godine skoro niko živ od Srba nije ostao, što je, na sreću, daleko od istine. Takođe, uz same te brojke stoji da je reč o procenama, nema nikakvih podataka koji bi te procene potkrepili, niti bilo kog naučnog dokaza ili navođenja izvora ili naučne metode, nekog postupka koji je učinjen kako bi se došlo do rezultata datih u tim procenama. Ono što je malo manje poznato, jeste stradanje Srba iz opštine Velika Kladuša, jer koliko je poznato autoru ovog teksta, nije bilo izdanja nekih knjiga sa poimeničnim popisima žrtava i mestom njihovog stradanja za teritoriju opštine Velika Kladuša, pa bi se podaci o stradanju Srba sa tog područja možda mogli naći u popisima žrtava Drugog Svetskog rata koje poseduje Muzej žrtava genocida u Beogradu, što bi moglo da doprinese još bližem utvrđivanju približnog broja žrtava zločina na Mehinom stanju. Utvrđivanje približno tačnog broja žrtava na Mehinom stanju, ma koliko on bio manji od procenjenih brojki (4000-7000) iznetih u knjizi “Kotar Vojnić u NOR-u” ne može ninakoji način umanjiti zločin koji su ustaše u to vreme i na tom mestu učinile prema apsolutno nevinim ljudima, na najsvirepiji način, gotovo bez ispaljenog metka.

Podaci o autoru priloga u UG Jadovno 1941. Banja Luka

Vezane vijesti:

30. jula do 14. avgusta 1941.- Masovni pokolj na „Mehinom stanju“

MASOVNI POKOLj SRBA IZ SLUNjA I VELIKE KLADUŠE …

Ko se danas, na godišnjicu stradanja, sjeća pobijenih Srba iz …

Mehino stanje – Jadovno 1941.