Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Skoro da niko od nas nema člana porodice koji nije robovao na zloglasnom Golom otoku. Ovaj koncentracioni logor, na kome su zvjerski mučeni i ubijani protivnici komunističkog režima, formiran je 1949. godine, i trajao sve do 1988. godine.
Prema zvaničnim podacima na Golom otoku bilo je zatvoreno 16.101 osoba, od toga njih 413 je izgubilo život, a strahuje se da je ovaj broj još i veći. Spekuliše se da je od 3.000 do 15.000 ljudi tu skončalo pod batinama, od iznurenosti, difterije ili se prosto ubilo skokom u ambis.
Zatvor se sastojao od četiri logora: Prvi muški (Mala žica), Drugi muški (Velika žica), Petrova rupa (Kota 101) i kasnije Ženski logor. Prvi ženski logor bio je na Svetom Grguru, kao i oficirski logor.
Kad se pogledaju procenti, 44 odsto zatočenih bili su Srbijanci, 21,5 odsto Crnogorci, 16 odsto Hrvati, a pet odsto Makedonci. Bilo je nešto malo i Slovenaca i Albanaca. Međutim, procenti nisu jedini pokazatelj. Ako se pogleda mapa koju prilažemo, vidi se da alarmantan broj ljudi koji je doveden iz Crne Gore: iz pojedinih područja odvođeno je skoro 650 ljudi, dok je najmanje ljudi ili nimalo odvedeno iz Slovenije i Hrvatske, uglavnom ustaša.
Prema ovoj mapi, ne postoji mjesto u Crnoj Gori iz koje neko nije odveden u zloglasni logor. Stoga je pravo pitanje ovih dana, u kojima je ponovno aktuelna antiruska histerija i „unutrašnji neprijatelj“, nije li cijela tragedija ovog naroda, što smo bili dušmani samima sebi?
Izvor: IN4S
Vezane vijesti:
Na Golom Otoku procentualno bilo najviše Srba i Crnogoraca …
Amerika „žmurila“ na Goli otok | Jadovno 1941.
