Manipulacije brojem ubijenih u Jasenovcu i dalje traju

Na sajtu Muzeja Holokausta u Vašingtonu piše da su ustaše u Jasenovcu ubile između 77.000 i 99.000 ljudi od 1941. do 1945. godine, a da je na području današnje Hrvatske i BiH /koja je bila u sastavu ustaške NDH/ ubijeno između 320.000 i 340.000 Srba.

Na sajtu je navedeno i da je više od 30.000 hrvatskih Jevreja ubijeno u NDH ili u logoru Aušvic-Birkenau.

Kada je riječ o broju žrtava u Jasenovcu od njegovog osnivanja 1941. i evakuacije u aprilu 1945. godine, navodi se da su hrvatske vlasti ubile na hiljade ljudi.

Istaknuto je da su ustaše pobile između 45.000 i 52.000 Srba, između 12.000 i 20.000 Jevreja, između 15.000 i 20.000 Roma i između 5.000 i 12.000 Hrvata i muslimana koji su bili politički i vjerski protivnici režima.

U tekstu se objašnjava da je „određivanje broja žrtava za Jugoslaviju, Hrvatsku i Jasenovac veoma problematično zbog uništenja mnogih relevantnih dokumenata“.

Kao problem, istaknute su i „dugoročna nedostupnost nezavisnim stručnjacima onih dokumenata koji su `preživjeli`“, te „postratna ideologija stručnjaka i novinara, koja je i dalje pod uticajem etničkih tenzija, vjerskih predrasuda, i ideološkog sukoba“.

U tekstu se dodaje da su procjene o Jasenovcu koje se nude u tekstu Muzeja Holokausta zasnovane na radu nekoliko istoričara koji su koristili podatke iz popisa, kao i svu dostupnu dokumentaciju u njemačkim, hrvatskim i drugim arhivima u bivšoj Jugoslaviji i drugdje.

„Što više dokumenata bude dostupno i više istraživanja sprovedeno o ustaškom režimu – istoričari i demografi moći će da odrede preciznije podatke od onih koji su sada dostupni“, piše u tekstu.

Podatke o 77.000 do 99.000 žrtava u Jasenovcu sa sajta Muzeja Holokausta preuzela je „Vikipedija“ na srpsko-hrvatskom jeziku, dok se u „Vikipediji“ na srpskom jeziku navodi da je Spomen-park Jasenovac do 2012. godine utvrdio poimenice 83.000 žrtava, a beogradski Muzej genocida 88.000.

U srpskoj „Vikipediji“ navodi se i da broj žrtava varira u zavisnosti od izvora i napominje da državna komisija Jugoslavije iz 1946. godine iznosi da je u Jasenovcu ubijeno od 500.000 do 600.000 ljudi.

Istovremeno, Muzej Holokausta u Vašingtonu procjenjuje da su ustaše 1941-1943. godine ubile više od 250.000 Srba, od kojih je u Jasenovcu ubijeno više desetina hiljada.

Komentarišući ovaj tekst i podatke, direktor Dokumentaciono-informacionog centra „Veritas“ Savo Štrbac kaže za Srnu da bi se ozbiljno trebalo pozabaviti popisom jasenovačkih, ali i svih žrtava iz ratova tokom 20. vijeka na teritoriji bivše Jugoslavije.

On smatra da je potrebno da popis žrtava bude državni projekat, uz pomoć nevladinih organizacija koje se time bave i da treba napraviti popis žrtava sa realnim brojkama.

„Nikada nije kasno za popis žrtava, žrtva koja nema ime – nije žrtva“, rekao je Štrbac, podsjećajući na praksu Jevreja da čitaju imena žrtava Holokausta.

On je naveo da se sve priče o tome da je prošlo mnogo vremena od Drugog svjetskog rada i drugih ratova, te da nema živih svjedoka mogu prevazići u sadašnjem vremenu interneta i društvenih mreža.

„Treba za njima otići – za članovima porodica, preko interneta i društvenih mreža može se komunicirati i dok je još uvijek živa prva ili druga generacija izvući sjećanje“, navodi Štrbac.

On je bio ekspert u timu tužbe i kontratužbe između Srbije i Hrvatske pred Međunarodnim sudom pravde u Hagu i napominje da sud traži imena žrtava, a ne samo brojevi.

Akademik Vasilije Krestić ističe za Srnu da ga ne iznenađuje podatak na sajtu Muzeja Holokausta u Vašingtonu, navodeći da se sa tim brojevima manipuliše odavno, te da to nije ništa novo niti iznenađujuće.

On smatra da Srbi nemaju dovoljno ozbiljnosti i odgovornosti u tom slučaju, pa su Hrvatska i nekadašnji predsjednik te zemlje Franjo Tuđman smanjivali broj jasenovačkih žrtava do 30.000.

„Da imamo ozbiljnosti i odgovornosti kakvu imaju Jevreji, to ne bi bilo tako. To je žalosno, ali sami smo krivi. Zbog bratstva i jedinstva živimo u iluzijama da ćemo učiniti dobro onima koji nam žele zlo“, navodi Krestić.

Istoričar Momčilo Diklić ističe da se treba boriti za istinu i da je prekopavanje Gradine jedan od načina da se do nje dođe.

„Ne možemo se pasivnim odnosom izboriti za istinu. Ne treba da dokazujemo broj žrtava, nego da demantujemo neke teorije koje smanjuju taj broj“, poručuje Diklić.

Izvor: SRNA

Vezane vijesti:

Zid ćutanja oko Jasenovca

Jovan Mirković: Preuveličavanjem zločina na jednom mestu relativizuje se genocid u celoj NDH

Izložba „Jasenovac – pravo na nezaborav” otvorena u Americi