Višegodišnje ćutanje o genocidnom karakteru Nezavisne Države Hrvatske /NDH/, rasnim zakonima, te progonima Srba, Jevreja, Roma i drugih antifašista dovelo je do niza neoustaških incidenta u Hrvatskoj, kako u političkoj tako i u drugim sferama društva
Priredio: Nenad TADIĆ
Uprkos davno izrečenim istorijskim sudovima o ustaškom teroru i dizanju na ustanak srpskog stanovništva koje je spasavalo živu glavu, u hrvatskoj javnosti i dalje traje spor oko onoga što se dešavalo u Srbu i njegovoj okolini u julu 1941. godine.
Hrvatski desničari i revizionosti, te jedan dio „nacionalno svjesnih“ političara i istoričara uporno tvrdi da je nad hrvatskim stanovništvom u tom kraju izvršen „genocid“, te da su ga počinili Srbi i četnici.
Međutim, činjenice govore da je sve počelo 10. aprila 1941. kada je osnovana NDH, nakon vojnog sloma Kraljevine Jugoslavije.
Hitler, u dogovoru sa Musolinijem, na vlast u ustaškoj NDH dovodi Antu Pavelića.
Već 11. aprila osnovan je prvi koncentracioni logor Jadovno – prvi sabirni logor u NDH, koji je služio isključivo za likvidaciju ličkih Srba.
U jamama ispod Velebita samo u prva dva mjeseca nakon osnovanja NDH likvidirano je najmanje 13.000 ljudi, a u čitavom logorskom sistemu Gospić-Velebit-Pag ukupno 24.000 ljudi, govore arhive.
Do 30. aprila 1941. godine Pavelić uvodi rasne zakone – ustaška vlast donosi „Odredbu za odbranu naroda i države“, „Odredbu o zabrani ćirilice“ i „Naredbu o obilježavanju pravoslavaca trakom sa natpisom „P“.
U maju 1941. godine srpski političari iz dalmatinske Krajine, u ime hiljada pravoslavnih Srba iz sjeverne Dalmacije, traže od Italijana pomoć za otcjepljenje od NDH.
Vjekoslav Maks Luburić, poznati ustaški zločinac, komandant logora u Jasenovcu i, prema navodima nacista, „ekstremni sadista“, 1. jula započinje akciju „čišćenja“ Srba u Lici i na Kordunu.
Samo u selu Suvaji u jednom danu ubijena je 161 osoba, u Osredcima su likvidirane 32 osobe, u selu Bubanj 151 mještanin…
Srpsko stanovništvo se diže na ustanak, osvaja Srb i zauzima stanicu ustaške policije.
Prema navodima nekih hrvatskih istoričara, dolazi do osveta, a u sklopu toga i stradanja hrvatske porodice Ivezić, na osnovu indicija da je prethodni pokolj u srpskom mjestu počinilo dvoje članova te porodice.
Već 2. avgusta srpski ustanici ulaze u selo Borićevac, u kome je bila najveća jedinica ustaša u tom kraju.
Prema istorijskim izvorima – ta ustaška jedinica bila je popunjena, uglavnom, vojnicima iz Gospića i sa samo dvojicom mještana Borićevca.
Hrvatski desničari i danas tvrde da su u tom selu bili „samo civili“, ali svi izvori ukazuju na to da su ustanici likvidirali ustaše koji su tu bili stacionirani i iz tog sela pokretali svoje akcije na srpska mjesta.
Višegodišnje ćutanje o genocidnom karakteru NDH, njenim rasnim zakonima, te progonima Srba, Jevreja, Roma i drugih antifašista dovelo je do niza neoustaških incidenta u Hrvatskoj kako u političkoj, tako i u drugim sferama društva.
Broj incidenata i njihov revizionistički karakter, koji zadire duboko u istorijsku istinu, izazvao je reagovanje i srpskih i jevrejskih udruženja u Hrvatskoj, ali i oštre reakcije jevrejskih organizacija u svijetu.
Inostrani mediji počeli su da prave posebne reportaže i emisije o ustašizaciji Hrvatske.
Posebno je bio uočljiv pokušaj da se zločini i genocid počinjen u NDH stave u istu ravan sa komunističkim zločinima nakon rata, u čemu su donedavno učestvovali, svojim istupima, i neki visoki zvaničnici iz hrvatske politike.
Zato je sve ono što se sada dešava, a radi se o jednostavnom iznošenju istorijskih činjenica koje su u svijetu odavno prihvaćene, izazvalo bijes kod hrvatskih desničara, pošto su oni počeli da stvaraju svoju istoriju Hrvatske, po kojoj ispada da su žrtve počinile genocid nad zločincima.
Izvor: SRNA
Vezane vijesti:
Kalendar genocida: 28. jul 1941. Svjedočenje: Vučen Repac, Meljinovac Donji Lapac, Lika
Ruski istoričari: Pokret Draže Mihailovića nije onakav kakvim ga predstavljate u Srbiji