Katolički sveci – 11 tačaka protiv Alojzija Stepinca (4): Visoki orden od Pavelića

U preostale tri od jedanaest tačaka, koje navodi kao razlog zbog kojeg Alojzije Stepinac, ustaški vikar i član parlamenta NDH, ne može nikad biti kanonizovan, istoričar dr Dario Vidojković govori o priznanjima koje su nacisti i ustaše odavali ovom svom saradniku iz vrha katoličke crkve.

Ozloglašeni fratar

Pod devetom tačkom, on navodi orden koji je Stepinac 1944. godine primio od ustaškog poglavnika Pavelića. Stepinac je odlikovan visokim ordenom za zasluge „Velered sa zvijezdom“, a njegova podrška ustaškom režimu bila je i opravdanje za veliki broj hrvatskog klera koji je lično učestvovao u ustaškim pokoljima i koji su čak bili u njihovim redovima kao zloglasni fra Miroslav Filipović Majstorović, koji je čak bio komandant „Aušvica na Balkanu“, kako je nazivan Jasenovac, jedan od ukupno osam logora smrti u Drugom svetskom ratu.

Deseto: bez griže savesti održavao je „srdačne odnose“ sa nacističkim režimima. U izveštaju ambasade Velike Britanije u Beogradu od 1953. ukazano je da je Stepinac održavao „nepotrebno srdačne odnose“ s nemačkim i italijanskim okupacijskim vlastima, kao i sa ustašama, te da nije protestovao niti zauzeo javan stav protiv masakra nad Srbima, Jevrejima i Romima.

Jedanaesto: Jad Vašem, memorijalni centar jevrejskih žrtava u Izraelu, dva puta je odbio dodelu nagrade „Pravednik među narodima“. Za proces kanonizacije relevantno je mišljenje i Jevreja i Roma, jer su i oni pored Srba i antifašista, takođe, bili žrtve ustaškog režima u NDH. Zato, posebno treba uzeti u obzir činjenicu da, iako je dva puta (1970. i 1994) podnet predlog Memorijalnom izraelskom centru Jad Vašem da se Stepincu zbog toga što je spasao određeni broj Jevreja dodeli nagrada Pravednik među narodima, oba predloga su odbijena, jer je za ovu nagradu potrebno da je prilikom spasavanja spasilac u opasnost dovodio sopstveni život.

Ne kanonizaciji Alojzija Stepinca je jedini mogući sud i odgovor istorije i moralno-etičkih principa hrišćanstva. Suprotno bi značilo brutalnu zamenu teza, po kojoj se počinilac svrstava i poistovećuje sa žrtvom, i čime se žrtve ubijaju po drugi put i tako njihova žrtva potpuno obezvređuje, a rehabilituju izvršioci i saučesnici u masovnim zločinima! Takav ishod bi značio vid revizije istorije, i vodio bi ka opravdanju ustaškog režima i ustaški zločini bi se time saprali i aminovali, a krajnja logika jednog takvog eventualnog ishoda, dakle proglašenjem Stepinca za sveca bi mogao, ne daj Bože, da dovede i do postavljanja pitanja proglašenjem za sveca i samoga Ante Pavelića, koga je Stepinac toliko puta „blagoslovio“, od koga je ustaško ordenje primao i pozdravljao kao vođu hrvatskog naroda!

Nadbiskup Alojzije Stepinac nije samo javno podržao proglašenje NDH, nego se stavio aktivno u službu ustaškog zločinačkog režima uživajući neosporan verski autoritet, a kao član parlamenta NDH bio je nesporno i deo njenog političkog sistema.

Odlučno „ne“ kanonizaciji

Ustaški vojni vikar i Zagrebački nadbiskup Stepinac kraj rata doživljava netaknut na svojoj dužnosti kao jedna javna i ključna ličnost ustaške NDH, čijim držanjem je dao podršku katoličke crkve u NDH ustaškom režimu, a ne u nekom koncentracionom logoru ili u internaciji, kao jedan Rupert Majer, ili Martin Nimeler, primera radi.

I posle svega toga, da li Stepinac zaista zaslužuje da bude proglašen svecem Katoličke crkve, i da se tako stavi u isti rang istinskih mučenika i heroja Katoličke crkve i antinacističkih boraca kao što su Edit Štajn ili Rupert Majer, ili biskup Galen ili velikomučenik Vukašin Mandrapa iz Jasenovca? Valjda je odgovor više nego jasan i u ovom slučaju krajnje nedvosmislen i jedino može biti: Ne! – zaključuje dr Dario Vidojković.

Apel međunarodnih istoričara

Međunarodna ekspertska grupa istoričara GH7 apeluje na svetsku javnost, a posebno na RKC i njene vernike, da se uvaže sve ove nepobitne istorijske činjenice i moralno-etički osnov po kojem i sama RKC beatifikovala istinski zaslužne borce protiv nacizma uz uvažavanje na stotine hiljada nevinih žrtava srpskog naroda, ali i jevrejskog i romskog naroda i antifašista.
Zato, pitanje kanonizacije Stepinca nije pitanje samo dve lokalne crkve Srpske pravoslavne crkve i hrvatske Rimokatoličke crkve, niti dva naroda, Srba i Hrvata, jer žrtve su bili i Jevreji i Romi i antifašisti iz reda drugih naroda. Zato je to i pitanje zaštite osnovnih i fundamentalnih principa Ujedinjenih nacija i Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima i Durbanske i svih drugih deklaracija i rezolucija o sprečavanju neo-nacizma i fašisoidnih ideologija, a ustaštvo to svakako jeste, koje isto tako treba osuditi kao što se već čini u slučaju nacizma i fašizma, navodi u ime Međunarodne ekspertske grupe istoričara GH7-Stop revizionizmu portparol dr Dario Vidojković.

Radi ti, dijete, svoj posao

Vukašin Mandrapa, srpski seljak iz sela Klepci u Hercegovini, kanonizovan je 1998. godine za svetitelja, dobivši ime Sveti Novomučenik Vukašin Jasenovački, koji se slavi 29. maja. Starca Vukašina je nakon svirepog mučenja, januara 1943. godine, zaklao ustaša Žile Friganović, koji je nakon toga poludeo. Ustaški koljač, naime, prema sopstvenim ispovestima, nikad nije mogao da zaboravi nebeski mir na licu starca i smireni pogled zbog kojeg te noći više nikoga nije mogao da ubije, iako je već zaklao preko hiljadu ljudi. A čuvene Vukašinove reči, upućene Friganoviću neposredno pred egzekuciju: „Radi ti, dijete, svoj posao“, svaki put bi ga prekidale kad bi se iznova dohvatio kame.

K  R  A  J

Autor: M. Đorđević

Izvor: Vesti online

Vezane vijesti:

Katolički sveci – 11 tačaka protiv Alojzija Stepinca (1): Nacisti proganjali heroje vere

Katolički sveci – 11 tačaka protiv Alojzija Stepinca (2): Hrvatski kardinal pao na svim 

Katolički sveci – 11 tačaka protiv Alojzija Stepinca (3): Oda poglavniku u Hrvatskom saboru