U Muzeju Semberije u Bijeljini večeras je otvorena izložba fotografija „Memorijali Velikog rata“, čiji su autori članovi Sekcije fotografa Društva konzervatora Srbije. Jedan od autora Snežana Negovanović rekla je novinarima da je izložba nastala prošle godine u okviru obilježavanja stotinu godina od početka Prvog svjetskog rata i da pokazuje brojnost srpskih nacionalnih spomenika i stanje memorijala iz Velikog rata u moderno doba. Izložba sadrži fotografije vojnih memorijala, spomen-kosturnica i drugih obilježja koja su nakon završetka Velikog rata podignuta u čast palih vojnika na prostorima Grčke, Makedonije, Srbije, Austrije, Češke, Slovačke, ali i dalekog Tunisa i Maroka. Prema riječima Negovanovićeve, samo u Beogradu se nalazi oko 200 nacionalnih spomenika iz ovog

Na Novom groblju u Beogradu juče su polaganjem vijenaca i uz najviše državne i vojne počasti obilježene godišnjice smrti vojvoda Živojina Mišića i Petra Bojovića, kao i armijskog generala Pavla Jurišića Šturma. Državni sekretar Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Dragan Popović, koji je predvodio tradicionalno komemorativno okupljanje, izjavio je da Srbija idavanjem počasti velikanima Velikog rata pokazuje da „ne zaboravlja, da pamti i da se sjeća“. Ceremoniji su prisustvovali predstavnici Ministarstva odbrane i Vojske Srbije, potomci istaknutih vojskovođa, kao i predstavnici velikog broja udruženja građana. Vojvoda Živojin Mišić umro je 20. januara 1921. godine u Beogradu, vojvoda Petar Bojović 19. januara 1945. godine u Beogradu, a Pavle

14. septembra 1914. godine austrougarski okupatori strijeljali srpsku elitu Beške Piše: Goran Grulović „Ne boj se, ja sam Prvi i Poslednji. I Živi, i bejah mrtav i evo živ sam u vekove vekova, i imam ključeve od smrti i od pakla. Napiši, dakle, što si video, i što jeste i što će biti posle ovoga.“ (Otk. 1,17-19) Dana 6. septembra 1914. godine srpska vojska je ušla u Srem. Nemci su bežali ka severu i Novom Sadu. Srpski narod Beške se obradovao dolasku srpske vojske, zgrada opštine je bila osvetljena i postavljena je bela zastava. Stavljali su upaljene sveće u prozore svojih kuća, a bila je spremljena hrana i piće za oslobodioce. Nažalost, srpska vojska

Tokom 20. veka pretrpeli smo katastrofalne demografske gubitke, uglavnom zbog tuđih ciljeva. Političke elite su nerazumno žrtvovale ljudske resurse i nacionalni identitet SRPSKI narod je u ratovima u 20. veku pretrpeo stradanje koje se graniči s genocidom, ali ozbiljan popis žrtava počeo je tek na stogodišnjicu Velikog rata. Inicijativu za ovaj civilizacijski posao, koji je većina drugih naroda obavila, dao je Muzej genocida u Beogradu koji, paradoksalno, nema izložbene prostorije. Ne postoji mesto na kome se može videti prikazana celokupna slika srpskih stradanja u 20. veku, koja su počela Prvim balkanskim ratom kada je „osvećeno Kosovo“, a završila se NATO agresijom 1999. posle koje su međunarodne vojne snage preuzele upravu

Srpsko rukovodstvo čvrsto je verovalo u jugoslovensku ideju ni malo ne odstupajući od zacrtanih planova iz Niške deklaracije. Međutim, postojala je i mogućnost gde bi Srbija umesto učešća u jugoslovenskoj pravila proširenu srpsku državu. Ujedinjenje svih Srba u jednu državu dugo je bio samo san srpskog naroda sa obe strane Drine. Događaji koji su usledili ubrzo nakon Drugog balkanskog rata ubrzali su ovaj proces. Niška deklaracija, na samom početku rata, jasno je odslikavala želje i aspiracije Kraljevine Srbije. Težilo se ujedinjenju svih slovenskih naroda na balkanskom prostoru, Srba, Hrvata  i Slovenaca, u jednu zajedničku državu. Sa druge strane, kao i nebrojano puta u našoj istoriji, o posleratnim teritorijama i granicama pitale

Nemački dečak u srpskom stroju Matijas Rauš iz Grabovaca u Sremu sa 12 godina je 1914. godine prešao Savu u Srbiju sa srpskim oficirom Antonijem Antonićem i posle četiri godine rata vratio se živ i zdrav kući Antonije Antonić, rezervni oficir srpske vojske iz Orida kod Šapca, kada je polazio u rat 1914. godine, znao je da će ratovati protiv nemačke vojske. Da će njegov ratni drug pune četiri godine biti nemačko dete, Antoniju ni na san nije moglo da dođe. A upravo mu se to dogodilo. – U ofanzivi na Srem 1914. godine, srpska vojska je prešla Savu kod Grabovaca. Posle neuspešnih operacija nastalo je povlačenje. Antonije Antonić, tada

  U Prvi svetski rat Gavriilović je stupio kao major i bio komandant bataljona u 10. kadrovskom i 12. pešadijskom puku. Dva puta je ranjen, prvi put 1914. na Konatici, a drugi put na Dunavskom pristaništu oktobra 1915. kad je njegov bataljon bio poslednja rezerva u odbrani Beograda   Major Dragutin Gavrilović   Hrabrost srpskih vojnika u Velikom ratu (I Svetski rat), bitke koje su vodili i u kojima su do tada neviđenom hrabrošću pobeđivali brojnijeg i bolje opremljenijeg neprijatelja i danas se izučavaju se u vojnim školama i akademijama svuda u svetu. A kao primer najvećeg junaštva i najtragičnije vojne komande ikada izdate, pamti se legendarni govor čuvenog majora

Pomoćnik ministra rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Duško Milunović istakao je da je obilježavanje dana stradanja Srba u dobojskom logoru u Prvom svjetskom ratu jedan od najznačajnih datuma iz novije istorije srpskog naroda, jer mu se na ovom području desila velika golgota. Milunović je naveo da je dobojski logor formiran 27. decembra 1915. godine s namjerom austrougarske vlasti da se stvori tampon-zona, koja je trebala da razdvoji Srbe u Srbiji od Srba u BiH, što bi omogućilo lakšu i bržu asimilaciju naroda na ovom području. „Kroz logor u Doboju, sa namjerom da se srpsko stanovništvo pogranične zone Gornjeg Podrinja i istočne Hercegovine ukloni sa vjekovnih ognjišta, prošlo je 45.971

U organizaciji Odbora Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova, u Doboju će sutra biti obilježena „Internacija Srba u dobojski logor 1915. godine“. Predsjednik Pododbora za obilježavanje značajnih istorijskih događaja Republike Srpske Velimir Dunjić saopštio je na konferenciji za novinare u Banjaluci da će program početi u 11.00 časova služenjem parastosa stradalim srpskim logorašima u crkvi Svetih apostola Petra i Pavla u Doboju. Dunjić je rekao da je u 11.30 časova predviđeno polaganje vijenaca na Spomen-kosturnicu, a u 11.45 časova obraćanje zvaničnika i izjave za medije. Govoreći o istorijskom značaju ovog događaja, pomoćnik ministra rada i boračko-invalidske zaštite Srpske Duško Milunović istakao je da je 1915. godina zapamćena kao

U Modriči je na inicijativu Opštinske boračke organizacije osnovano Udruženje potomaka i poštovalaca ratnih dobrovoljaca od 1912. do 1918. godine – solunskih dobrovoljaca sa područja Modriče. Udruženje će raditi u okviru Opštinske boračke organizacije, odlučeno je sinoć na Osnivačkoj skupštini, koja je izabrala devetočlani Izvršni odbor Udruženja. Član Izvršnog odbora Milutin Popović rekao je da je cilj Udruženja prikupljanje arhivske građe o solunskim dobrovoljcima iz ovog kraja i njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova. „Udruženje će uspostaviti saradnju sa sličnim udruženjima u Republici Srpskoj i u Srbiji kako bi u radu koristili njihova iskustva, arhivu i literaturu“, naveo je Popović, koji je i sam potomak solunskog dobrovoljca. On je istakao da će

U Banskom dvoru u Banjaluci večeras je održana prezentacija multimedijalnog projekta „Srbija i Braničevo u Velikom ratu 1914-1918“, koji se sastoji od monografije, dokumentarnog filma i izložbene postavke. Direktor Istorijskog arhiva Požarevac Jasmina Nikolić rekla je novinarima da su u monografiju i ostale segmente ovog projekta uvršteni arhivski dokumenti i fotografije iz fundusa ovog arhiva, Vojnog arhiva Ministarstva odbrane Srbije, Vojnog muzeja i programskog arhiva Radio-televizije Srbije. Ona je istakla da je izložbena postavka podijeljena na dvije cjeline, od kojih prva obuhvata Srbiju u Prvom svjetskom ratu, a druga grad Požarevac i Braničevo. Nikolićeva je dodala da su posebni zanimljivi dokumenti i fotografije o Braničevu pod bugarskom okupacijom od 1916.

Predsjednik Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske /ANURS/ Rajko Kuzmanović izjavio je večeras da knjiga „Vatikan i Prvi svjetski rat 1914 – 1918“, autora akademika Dragoljuba Živojinovića, otkriva nova saznanja o ulogama država koje su se deklarisale kao neutralne tokom ili prvih godina tog svjetskog sukoba. „Vatikan, koji se u Prvom svjetskom ratu predstavljao kao neutralan, i te kako je djelovao na strani Njemačke i Austro–Ugarske koje su započele taj rat i time izazvale ogromna stradanja“, rekao je Kuzmanović na promociji knjige u ANURS-u. On je naglasio da je Živojinović otkrio do tada nepoznata stanovišta o ulozi i SAD, kao neutralne države u prvim godinama sukoba, i Vatikana, kao i

Njegovo preosveštenstvo episkop zvorničko-tuzlanski Hrizostom večeras je u Zvorniku, otvarajući izložbu o temi „Mitropolija zvorničko-tuzlanska uoči i za vrijeme Prvog svjetskog rata /1891-1918/“, rekao da sačuvana dokumenta i fotografije vraćaju stotinu godina unazad i prikazuju muku i patnju srpskog naroda na ovim prostorima. „Dočekali smo da se poslije 100 godina na dostojanstven način sjetimo upravo Zvornika i Podrinja iz tih dana i stradanja Mitropolije zvorničko-tuzlanske za vrijeme austrougarske okupacije i Prvog svjetskog rata“, rekao je episkop Hrizostom. Podsjetivši da je prva ovakva izložba održana u Tuzli, a druga u Doboju, episkop Hrizostom je istakao da se posebno insistiralo da bude održana i u Zvorniku, koji je zajedno sa Tuzlom najviše

Obeležja našim vojnicima i oficirima u ratovima od 1912. do 1918. godine nalaze se u jadnom stanju. Kosturnica srpskih vojnika u Prilepu gotovo zatrta. Od šest betonskih kripti, krst samo na jednoj. Nemačkim soldatima – podignut memorijal Ova hrpa kamenja je sve što je ostalo od spomenika srpskim vojnicima u Prilepu PRILEP je od 1912. do 1918. godine bio središte borbi u balkanskim ratovima i u Pravom svetskom ratu. Ovde je izginulo nekoliko hiljada srpskih vojnika i oficira. Njima su podignuti kosturnice i spomen-piramida, ali su oni danas, zbog namernog nemara makedonskih vlasti, u jadnom stanju – kaže, za „Novosti“, Miloš Meljanac, autor nedavno objavljene knjige „Prilepski kontrasti“, koji je