Hrvatima bi na uništavanju Divosela pozavideo i sam Gebels

Divoselo – spomen ploča

Divoselo, srpsko selo u opštini Gospić, ušlo je svesno u ustanak protiv ustaške vlasti Nezavisne Države Hrvatske, zbog terora i zločina nad srpskim narodom. Danas, 70 godina kasnije, u Divoselu nema nijednog stanovnika. Selo, koje je pred sam Drugi svetski rat imalo blizu 3.000 stanovnika, danas je etnički očišćeno.

Na spomeniku u Spomen-domu boraca NOR u Divoselu bilo je upisano 1.307 poginulih antifašista u toku Drugog svetskog rata, od rodnog Divosela, Kozare, Sutjeske, Neretve, Beograda, Sremskog fronta, pa do Trsta… Najveći zločin od naseljavanja Divosela, totalnog uništenja i likvidacije srpskog naroda u ovome selu, dogodio se 5. avgusta 1941. godine, kada je samo u nekoliko dana etničkog čišćenja ubijeno i zaklano 907 meštana, među kojima 384 dece, od kolevke do 15 godina starosti. Uništena je gotovo čitava jedna mladost, od čega se Divoselo nikada nije oporavilo.

Po načinu izvođenja zločina, klanju, ubijanju, spaljivanju živih ljudi po kućama, bacanju ubijenih u jame Velebita, vešanju i likvidiranju u logorima Jadovno i Slano, bestijalnosti kojima su hrvatske ustaše činile ove zločine, i sam Gebels bi im pozavidio. Za ubistva 1.307 meštana, odnosno više od 60 odsto ukupnog broja stanovnika Divosela u periodu od 1941. do 1945. godine, posle rata niko nije odgovarao.

U građanskom ratu u Hrvatskoj, u periodu od 1991. do 1995. godine, poginulo je 75 meštana Divosela. Samo u operaciji hrvatske vojske pod nazivom „Medački džep“ ubijeno je 30 Divoseljana. Toga dana selo je etnički očišćeno.

U ovome selu je mračna strana ljudske istorije ispisala svoje najstrašnije redove. Iza razaranja u ovom ratnom paklu ostala su samo crna zgarišta nekadašnjih porodičnih domaćinstava. Potomci ubijenih i poginulih u Divoselu ponovo su se suočili sa naslednicima dželata njihovih roditelja iz Drugog svetskog rata.

Danas, u Divoselu nema naroda, nema kolevke ni dečijeg plača. Ostaci kućnih zgarišta zarasli u travu. Sve živo je pobijeno ili proterano. U ovo selo više ne stižu pisma, niti ih ko šalje, niti ih ima ko da primi. Svi antifašistički spomenici su porušeni, kao i stambeni objekti, uništena infrastruktura. Kada čovek dođe u ovo, nekada lepo i napredno selo, ima osećaj da je došao u prostor u kome je vreme već odavno stalo. U Divoselo, preko leta, dođe samo poneka porodica od obiđe groblja, zapali sveće i oseti miris rodnog ognjišta, kojeg tamo više nema…

Ništa više nije kao što je bilo nekada…

Mile Rajčević

Beograd

Izvor: NOVOSTI, utorak 04. avgust 2015., str. 16.

Vezane vijesti:

Bog me je spasio da svijetu pričam gdje sam bila i što sam vidjela

Knjiga: Prof. Mile Rajčević: “ Divoselo, Čitluk i Ornice u …

Fond: Gojko Matić – selo Divoselo – Jadovno 1941.

Divoselo – zločinom do pustoši – zapisi Ilije Vujnovića

Divoselo – Jadovno 1941.