Antisrbizam u Norveškoj: Hrvatica iz Norveške protiv mrtvih Srba

Piše Zorica Mitić

Arogantna Gorana Ognjenović uporno radi na tome da norveško-srpske veze predstavi kao „mit“, tvrdeći da većina žrtava u tamošnjim nacističkim logorima nisu bili Srbi, iako je poznati podaci jasno demantuju

Juna meseca ove godine navršilo
se sedam decenija od kako su u Norvešku stigli prvi jugoslovenski zarobljenici u
Drugom svetskom ratu. Četiri do pet hiljada njih bilo je tada raspoređeno u više
od 30 koncentracionih logora, pri čemu je većina izgubila života i ostavila
kosti u Norveškoj, dok se kućama vratilo manje od trećine. Preživeli su se
izdigli iznad tužnog sećanja o poginulim drugovima i tamnog dela norveške
istorije i izabrali put zahvalnosti prema Norvežanima koji su žrtvujući slobodu
i svoj život pomagali ovim zarobljenicima da prežive stravičnu torturu. Na ovoj
zahvalnosti je izgrađeno prijateljstvo između Norveške i Jugoslavije, najviše
Srbije. Nekoliko srpskih gradova se pobratimilo sa norveškim gradovima. U
Srbiji je izgrađena i „Norveška kuća“ kraj Gornjeg Milanovca.
Jula meseca 2011. godine je bivši nacistički logor „Evre Jernvan“ na severu
Norveške, u kojem su za samo nekoliko nedelja stradala 242 jugoslovenska
zarobljenika, dobio spomenik koji obeležava mesto velike tragedije. Veliki
članak u dnevnim novinama VG („Verdens Gang“) propratio je ovaj događaj. Dan
kasnije u istom listu izlazi hronika pod naslovom „Predstava u tišini“, autora
Gorane Ognjenović. U podnaslovu stoji: „Norveška podrška jugoslovenskim ratnim
zarobljenicima je izgradila čvrste odnose između Norveške i Jugoslavije.
Privremeni pregled novih podataka pokazuje da je netačna predstava o tome da su
zarobljenici bili Srbi.“
Gorana Ognjenović dalje piše da je započela novi projekt koji će detaljnije
utvrditi identitet i poreklo zarobljenika. Ona tvrdi da je najveći deo njih došao
iz nacističke tvorevine, ustaške Nezavisne Države Hrvatske.
Avgusta ove godine Gorana Ognjenović, rođena u Vinkovcima (Hrvatska) a 17
poslednjih godina nastanjena u Norveškoj i zaposlena u memorijalnom muzeju
„Jasenovac“, filozof po zanimanju, objavljuje novi članak na istu temu. Tu ona
nastavlja da jugoslovenske zarobljenike deli prema nacionalnosti, ali i da
preispituje norveško-srpsko prijateljstvo jer je zasnovano na „mitu“. Mit je,
navodi ona, tvrdnja da je većina jugoslovenskih zarobljenika u Norveškoj bila
srpskog porekla. Posredno veliča i NDH, pišući o borbi hrvatskog naroda za
oslobođenje od srpske tiranije u Jugoslaviji.
Suprotno njenoj oštroj i arogantno izrečenoj tvrdnji, zvanični podaci govore da
je skoro 90 odsto ratnih zarobljenika u Norveškoj bilo srpskog porekla, ali da
su, kako i ona sama kaže, pristigli iz srpskih delova NDH.
U Falstadu, jednom od nekadašnjih logora u Norveškoj, dana 12. avgusta otvorena
je izložba pod nazivom: „Hvala norveškom narodu!“ Izložbu je organizovala
Gorana Ognjenović u ime „Memorijalnog centra Jasenovac“ iz Hrvatske, kao vođa
projekta etničke podele zarobljenika, a uz pomoć ambasada Hrvatske i Bosne i
Hercegovine u Norveškoj, norveškog ministarstva spoljnih poslova i organizacije
„Slobodna reč“. Ambasada Srbije u Norveškoj je pozvana kao gost, ali ne i kao
aktivan učesnik u izložbi, na šta je ambasada odgovorila ćutanjem.
Mada je Gorana Ognjenović u jednom intervjuu za „Trender Avis“ odbacila moju
tvrdnju da je njeno delovanje antisrpsko, poznato je da vrlo rado učestvuje u
mnogim internet raspravama i to isključivo sa pozicija suprotstavljenih Srbiji i
srpskim interesima. Primera radi, zajedno sa Sonjom Biserko i još 52
intelektualca, uglavnom muslimana i Hrvata, svojevremeno je uputila pismo
protesta zbog oslobađanja Srbije od odgovornosti za takozvani genocid u
Srebrenici. Grupa, u kojoj Gorana Ognjenović ima istaknutu ulogu, ide i dalje od
ratnih zločina u Srebrenici i karakteriše sve ratne zločine nad nesrbima u
Bosni i Hercegovini kao srpski genocid.
Njeno aktivno favorizovanje i hvaljenje rada Sonje Biserko i beogradskog „Helsinškog
odbora“ takođe je vrlo znakovito.

Izvor: PEČAT