Godišnjica “krvavog Uskrsa” na Plitvicama

Juče se navršilo 30 godina od “krvavog Uskrsa” na Plitvičkim jezerima, kada su hrvatske snage napale krajiške Srbe na tom podrčju, pa se taj događaj, prema mnogim izvorima, uzima kao početak rata u Hrvatskoj devedesetih godina prošlog vijeka.

Dokumentaciono-informacioni centar “Veritas” u saopštenju podsjeća da su krajiški Srbi 25. marta 1991. godine organizovali “miting istine” na Plitvicama sa zahtjevom da Nacionalni park “Plitvička jezera” ostane u sastavu tadašnje SAO Krajine.

Dva dana kasnije na ulazima u nacionalni park na jarbolima su postavljene srpske i jugoslovenske zastave, da bi 29. marta “martićevci” iz Knina zauzeli upravne zgrade Nacionanog parka “Plitvička jezera”.

“U ranim jutarnjim časovima 31. marta iz Zagreba je prema Plitvicama, s nekoliko autobusa, kombija i privatnih vozila, te jednim transporterom, krenula kolona od oko 400 hrvatskih specijalaca radi uvođenja ustavnopravnog poretka na području Nacionalnog parka”, napominje “Veritas”.

U saopštenju se dodaje da je tada “u plitvičkim hotelima bilo oko 400 turista, među kojima grupa hrvatskih specijalaca, koji su se dan ranije kamuflirali u turiste, sa oružjem u koferima”.

“Srbi su očekivali napad hrvatskih specijalaca, pa su ih na prilazima Plitvicama od Slunja sačekali u zasjedi i sa barikadama od porušenih stabala”, naveo je “Veritas”.

U saopštenju se podsjeća da je, po snijegu do koljena, puškaranje započelo ujutro između 6.00 i 7.00 časova, te da su brojčano nadmoćniji hrvatski specijalci, uz pomoć onih kamufliranih u goste, uspjeli da zauzmu hotele i do podneva uspostave kontrolu nad nacionalnim parkom.

Dalju eskalaciju sukoba spriječila je JNA koja se između suprotstavljenih strana postavila kao “tampon zona”.

Na hrvatskoj strani poginuo je “redarstvenik” Josip Jović (22) iz Aržana kod Makarske, dok ih je dvadesetak ranjeno, a na srpskoj strani poginuo je teritorijalac Rajko Vukadinović (32) iz Korenice, dok ih je 17 zarobljeno, koji su zbog pogibije “redarstvenika” krvnički prebijani sve do njihove razmjene 13. avgusta iste godine.

Hrvatska je poginulog Jovića proglasila za prvu žrtvu “domovinskog rata” i svake godine, na visokom nivou obilježava godišnjicu njegove pogibije, iako je tadašnji ministar policije Josip Boljkovac više puta govorio i u svojoj knjizi “Istina mora izaći van” zapisao da je obdukcija pokazala da je Jović pogođen metkom iz “takozvane pumparice, jurišne američke automatske puške uvezene iz Singapura, kakve je imala hrvatska policija”.

Poslije ove akcije hrvatska policija je na Plitvicama formirala policijsku stanicu, koja se održala do kraja avgusta te godine, kada je, zbog nemogućnosti funkcionisanja usljed kontrole od JNA, i rasformirana. Kontrolu nad Nacionanim parkom “Plitvička jezera” preuzele su vlasti krajiških Srba i zadržale je sve do avgusta 1995. godine.

Plitvički događaj se, prema mnogim izvorima, uzima kao početak rata u Hrvatskoj devedesetih godina prošlog vijeka, a nazvan je “krvavi Uskrs” jer su tog dana pravoslavni vjernici slavili praznik Cvijeti, a katolici Uskrs.

“Veritas” je podsjetio da je prethodno u Februaru 1991. godine Hrvatska donijela odluke o nevaženju saveznih zakona na njenoj teritoriji i o razdruživanju od SFRJ, te da je potom i SAO Krajina usvojila “Rezoluciju o razdruživanju od Hrvatske”.

Polovinom marta iste godine, JNA je tražila od Predsjedništva SFRJ da se u državi uvede vanredno stanje, što, usljed protivljenja predstavnika Hrvatske, BiH i Makedonije, nije urađeno.

Izvor: SRNA