BRADINA: SRPSKE RANE KRVARE I NAKON 21 GODINE

Nakon istrage i prikupljenih dokaza nepobitno je utvrđeno da su pripadnici muslimanskih oružanih snaga planirali, organizovali i izveli akciju u kojoj su Bradina i okolna sela uništena i etnički očišćena od srpskog stanovništva.

Priredio: Ognjen BEGOVIĆ

Pravoslavna crkvena opština Konjic obilježiće u subotu, 25. maja, u Bradini 21 godinu od uništenja i spaljivanja ovog i okolnih sela, kada je brutalno ubijeno 48 srpskih civila, veliki broj protjeran i odveden u logore, a crkva Vaznesenja Gospodnjeg zapaljena i srušena.

„Doček episkopa i gostiju u porti crkve Vaznesenja Gospodnjeg u Bradini predviđen je za 9.30 časova, u 10.00 časova biće održana Sveta arhijerejska liturgija, dok je za 11.30 časova planiran parastos srpskim žrtvama i polaganje vijenaca, nakon čega će biti organizovan prigodan ručak za goste“, potvrdio je Srni paroh Konjičke parohije jerej Milan Bužanin.

Šef Kluba delegata srpskog naroda u Domu naroda Parlamentarne skupštine BiH Staša Košarac rekao je Srni da su porodice žrtava ogorčene i nezadovoljne radom pravosudnih institucija na nivou BiH, koje ni nakon 21 godine nisu pronašle i kaznile počinioce ovog zločina nad pripadnicima srpskog naroda u ovom dijelu BiH.

„Očigledno je da su pravosudne institucije na nivou BiH u funkciji interesa dijela međunarodne zajednice koja je i te kako zakomplikovala ukupne odnose u BiH prije rata, za vrijeme rata i nakon rata, potvrđujući da projekti visokog predstavnika i dijela međunarodne zajednice nisu prihvatljivi za srpski narod i Republiku Srpsku“, naglasio je Košarac.

Prema njegovim riječima, najbolja manifestacija takvog odnosa jeste neprocesuiranje ratnih zločina nad srpskim narodom. On je upozorio da je sasvim očigledno da Tužilaštvo BiH, Visoki sudski i tužilački savjet BiH i visoki predstavnik u BiH Valentin Incko nemaju podršku dijela BiH.

Košarac upozorava da je zločin u Bradini bio planski, što najbolje govori o karakteru rata u BiH, kao i namjeri muslimanskih fanatika da izvrše agresiju na vjekovnu srpsku imovinu s ciljem da se Srbi sa tih prostora protjeraju za sva vremena.

Iz MUP-a Republike Srpske ranije je potvrđeno da je podneseno šest krivičnih prijava, odnosno izvještaja i dopuna protiv 18 identifikovanih lica za koje postoji osnovana sumnja da su 25. na 26. maj 1992. godine u mjestu Bradina kod Konjica počinili jedno ili više krivičnih djela ratnog zločina.

Nakon istrage i prikupljenih dokaza nepobitno je utvrđeno da su pripadnici muslimanskih oružanih snaga planirali, organizovali i izveli akciju u kojoj su Bradina i okolna sela uništena i etnički očišćena od srpskog stanovništva.

Ubijeno je najmanje 38 identifikovanih srpskih žrtava, pet žena je silovano, dok je više stotina Srba protivpravno lišeno slobode i odvedeno u logore, najviše u Čelebiće.

Preostalo srpsko stanovništvo protjerano je sa svojih ognjišta, njihova pokretna imovina je opljačkana, a kuće i crkva Vaznesenja Gospodnjeg zapaljeni.

Preživjeli Srbi iz Bradine svake godine sjećaju se tih strašnih dana, kada su se „saplitali o leševe svojih najmilijih“, kao i da je komanda hrvatske i bošnjačke paravojske „platila neke Rome koji su noge ubijenih vezali konopcima, a onda ih konjima vukli do bagerom iskopane jame ispred pravoslavne crkve u centru sela“.

Za tri dana, od 25. do 27. maja 1992. godine, u tu jamu bačeno je 26 tijela. Tragični bilans iznosi: 54 mrtva za tri dana, a u logorima je živote izgubilo još njih 22, dok se za pet lica još traga.

Među 48 ubijenih Srba u Bradini najviše je članova iz porodice Kuljanin, a stradali su Vujičići, Mrkajići, Žuže, Kureši, Gligorevići, Koprivice, Draganići i Živaci.

Prije rata u Bradini je bilo 280 srpskih kuća sa oko 1.200 stanovnika.

Hram Svetog Vaznesenja Hristovog u Bradini kod Konjica sagrađen je 1938. godine trudom i prilozima mještana, na čelu sa tadašnjim parohom Jovanom Slomovićem, porijeklom iz Čajniča.

Najveći ktitor je bio Vlad ili Vladimir Olšanski /porijeklom Čeh/, koji je bio inženjer u vrijeme izgradnje željezničkog tunela u blizini hrama, pa je davao materijal i mašine koje su bile potrebne graditeljima.

Hram je demoliran, a zatim uništen za vrijeme građanskog rata u BiH.

Trudom nekadašnjih žitelja ovog mjesta, koji sada žive u izbjeglištvu /u Srbiji, BiH, inostranstvu/, obnovljena je spoljašnost hrama i postavljen novi krov, pe je na taj način spriječeno njegovo dalje propadanje.

Sveta liturgija se služi jednom godišnje, jer u Bradini ne živi niko od pravoslavnih.

Izvor: