„Pohitaj u pomoć meni,
Gospode, spasitelju moj!“
(Psalam 38, 22)
Draga braćo i sestre,
Živimo u teškom i bremenitom vremenu, u kome se, pored svih nedaća koje snalaze modernu civilizaciju i proevropsko društvo, mi u eparhiji gornjokarlovačkoj moramo boriti i za opstanak našeg naroda i naše crkve na ovim prostorima. Uzeli smo na sebe krst koji nam je dodelio Gospod i nastojimo da ga smireno i krotko iznesemo do samoga kraja. Isto tako i naš mnogostradalni verni narod, svoju golgotu trpeljivo podnosi, nastojeći da odoli svim napastima i burama koje ga snalaze.
Znajmo, draga braćo i sestre, pogotovo Vi koji ste sa ovih prostora rasejani širom vaseljene, da je naša najsvetija jevanđelska dužnost da pomognemo svojima i po telu i po krvi. Da podržimo njihove natčovječanske napore pri obnovi njihovih svetinja i bogomolja, da vratimo život u njihova opustošena naselja i da vratimo radost u njihova izranavljena srca.
Istorija naše bogospasavane eparhije gornjokarlovačke, koja se prostire na područja Banije, Korduna, Like, Krbave, Gorskog Kotara, severnog primorja i cele Iste, još od samog njenog osnivanja 1695. godine, bila je veoma burana, praćena mnogobrojnim stradanjima i patnjama sve do naših dana. Pored stalnog rimokatoličkog prozelitizma i nasilnog unijaćenja, naša eparhija preživela je i nekoliko adskih pogroma.
U najstrašnijem pogromu tokom Drugog svetskog rata, eparhiju je snašao nezapamćeni duhovni genocid: uništeno je 116 srpskih crkava, a 39 ih je znatno oštećeno. Srušene su dve kapele i 84 parohijska doma i druga crkvena objekta. Istu sudbinu doživele su i crkvene biblioteke i arhive: 154 arhivske celine su uništene, a 13 je opljačkano. Od 171 crkveno-opštinske i manastirske biblioteke, 154 je uništeno, a 17 opljačkano.
Nažalost, ta pohara naših svetinja nastavljena je i posle rata. Preostale bogomolje, uglavnom oštećene i devastirane, rušene su po strogoj naredbi „narodne vlasti“.
Na ovu nedaću, nadovezao se i poslednji rat u kome je nastavljen i potvrđen kontinuitet duhovnog genocida nad našim vernicima, našim hramovima i objektima. Tokom tog rata u periodu od 1991–1995. godine, na području eparhije gornjokarlovačke uništeno je 11, a oštećeno 45 crkava. Stradalo je i 8 parohijskih domova i drugih crkvenih objekata, a 14 je znatno oštećeno.
Posle avgusta 1995. godine, nekoliko stotina hiljada naših vernika prognano je sa svojih vekovnih ognjišta, znatan broj je mučenički stradao, a svetinje oskrnavljene, oštećene ili potpuno uništene. Nažalost, veliki broj hramova i drugih crkvenih objekata, napušten je i prepušten zubu vremena.
Svih ovih posleratnih godina, nastojali smo da oživimo verski i duhovni život naših vernika. Obnavljali smo razušene parohijske domove i popunjavali upražnjene parohije svešteničkim kadrom. Opustošene i devastirane hramove zaštitili smo od daljnjeg propadanja. Nažalost, nedostatak financijskih sredstava, ne dozvoljava nam njihovu prijeko potrebnu obnovu i vraćanje u bogoslužbenu upotrebu.
Ovim putem, draga braćo i sestre, obraćamo se svima Vama, moleći Vas da u skladu sa svojim financijskim mogućnostima, potpomognete naše napore na obnovi ratom opustošenih hramova i parohijskih domova na području eparhije gornjokarlovačke. Tim svojim delima ostavićemo u amanet našim budućim pokolenjima istinsko svedočanstvo naše vere i ljubavi prema Bogu i crkvi svojoj, učeći ih da čuvaju veru svojih otaca i neguju sve one vrednosti koje su od pamtiveka krasile naše pretke.
Sve Vaše priloge možete uplatiti na:
Eparhijski uprani odbor Eparhije gornjokarlovačke
žiro-račun broj: 2484008-1500147900
otvoren kod RAIFFEISEN BANK Austria d.d. – Hrvatska
IBAN: HR8824840081500147900
Izvor: SVEŠTENA EPISKOPIJA GORNjOKARLOVAČKA