O opštoj kulturi jednog naroda, a posebno o kulturi sećanja, govori i naš odnos prema mrtvima. Posebno prema onima koji su nastradali u ratnim sukobima, odnosno u unutrašnjim obračunima. Među njima su i oni koji su, kao poražena strana, likvidirani na početku uspostavljanja nove revolucionarne vlasti 1944–1945. godine[1] Prvih novembarskih dana 2017. godine, na Mitrovske zadušnice, stotinak okupljenih građana je na prostoru beogradskog Lisičjeg potoka prisustvovalo parastosu „žrtvama revolucionarnog terora“ koji je u Srbiji, u periodu od septembra 1944. do februara 1945. godine, odneo živote više desetina hiljada, mahom civila i to uglavnom bez suđenja i prava na odbranu. Istovremeno, na ovom, jednom od najvećih stratišta na kojem je svojevremeno

Danas se navršava 87 godina od vojnog prevrata kojim je poništeno potpisivanje protokola o pristupanju Kraljevine Jugoslavije Trojnom paktu i velikih demonstracija antifašista i patriota u Beogradu i drugim gradovima tadašnje Jugoslavije. Puč, koji je izvršen u jedan čas nakon ponoći 27. marta 1941. godine bio je ne samo državni udar, već je označio i ulazak Jugoslavije u Drugi svjetski rat. U Beogradu i drugim srpskim gradovima, ali i u Dalmaciji izbile su masovne ulične demonstracije kojim su građani podržali puč noseći u istoriji zapamćene parole „Bolje rat nego pakt!“ i „Bolje grob nego rob!“. Planeri i izvođači puča bili su pripadnici neformalne grupe, uglavnom vazduhoplovnih oficira i pojedinaca iz

Pored Ljuba Čupića, u Narodnooslobodilačku borbu i jugoslovenski revolucionarni pokret se uključila i gotovo cela njegova porodica. U toj kući, osim njegovog ordena narodnog heroja – Ljubo Čupić je za narodnog heroja proglašen 1953. godine – stoji i šest Partizanskih spomenica 1941, koje su zavredela njegova braća i sestre. Porodica partizana Braća Ratko i Momčilo su bili među organizatorima i rukovodiocima pokreta otpora u Istočnoj Srbiji. Sestre Danica i Darinka i braća Drago i Veljko su aktivno delovali u ilegalnom pokretu u Beogradu, a najmlađa sestra Marta, sa nepunih sedamnaest godina, stupila je u proleterske partizanske brigade. Kasnije je postala supruga poznatog revolucionara Krsta Popivode. Brat Vukan, ipak, predstavlja priču

Postupak po zahtevu za rehabilitaciju srpskog premijera za vreme okupacije u Drugom svetskom ratu Milana Nedića nastavljen je pred Višim sudom u Beogradu Postupak po zahtevu za rehabilitaciju srpskog premijera za vreme okupacije u Drugom svetskom ratu Milana Nedića nastavljen je pred Višim sudom u Beogradu saslušanjem istoričara Aleksandra Stojanovića. Na današnjem suđenju Stojanović je odgovarao na pitanja suda, a njegovo ispitivanje biće nastavljeno 25. juna, kada će mu pitanja postavljati punomoćnik predlagača rehabilitacije advokat Zoran Živanović. Inače, Živanović je sudu predložio da izrši suočavanje do sada ispitanih istoričara čija se stanovišta ne poklapaju, odnosno koja su oprečna, kako bi se razjasnile činjenice i protivrečnosti. O tom predlogu sud još