Očekujem da se stav Vlade Republike Srbije prema žrtvama genocida nad Srbima i udruženjima potomaka i poštovalaca tih žrtava u najkraćem mogućem roku poboljša

Objavljujemo u cijelosti pismo koje je na adresu Ministra Aleksandra Vulina uputila 20. februara ove godine, gospođa Zorica Đoković iz Zemuna. Mada je pismo poslano kao preporučeno sa povratnicom, odgovor na pismo do danas nije stigao.

G-din Aleksandar Vulin

Ministarstvo za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja

Nemanjina 22-24 11 000 Beograd                                                                                                                                                                            Zemun, 20. 02. 2017.

Poštovani gospodine ministre,

Obraćam Vam se u vezi sa aktuelnim događanjima koja se tiču spomen kompleksa Staro sajmište, ali i uopšteno sa stavom Vašeg ministarstva i Vlade Republike Srbije u vezi sa kulturom sjećanja na srpske žrtve iz Drugog svjetskog rata.

Spomen kompleks Staro sajmište treba da dobije svoje mjesto i ulogu u ovom društvu i zaista bi bilo dobro za srpski narod da tako i bude. Međutim, kako stvari stoje trenutno, moglo bi se reći da će to biti još bolje za jevrejski narod. Naime, nalazim za neumjesne zahtjeve da jedan muzej u okviru kompleksa, jevrejski, ima veoma visok stepen autonomije. Neumjesno je da jevrejska zajednica na bilo čemu insistira, bilo šta traži i zahtijeva, dok se potomci srpskih žrtava ne pitaju ni za šta. Nije mi poznato da je jevrejski narod tražio da ima nekakvu autonomiju u muzeju u Jasenovcu, na primjer. Stoga ne vidim razlog da njihov muzej bude nezavisan u odnosu na ostale muzeje budućeg kompleksa.

Komisija za utvrđivanje programskih sadržaja i davanja predloga za upravljanje memorijalnim kompleksom na Starom beogradskom sajmištu bi morala sarađivati i sa predstavnicima udruženja potomaka i poštovalaca srpskih žrtava iz Drugog svjetskog rata, kako iz Srbije, tako i iz republika bivše zajedničke države, kad već sarađuje sa predstavnikom iz Saveza jevrejskih opština Srbije, ali i Centra Simon Vizental u Izraelu.

Napominjem da su udruženja postigla znajčane rezultate na polju objelodaljivanja istine o stradanju Srba i uspostavljanja kulture sjećanja i da bi iskustvo i rezultati tih udruženja morali biti uzeti u obzir tokom rada Komisije više nego iskustva i standardi razvijeni u memorijalizaciji stradanja u svijetu koje g. Zurof navodi. Naime, iskustva i standardi na koje se g. Zurof poziva su vezani za stradanje jevrejskog naroda i pitanje je u kojoj mjeri, ako uopšte, mogu biti primjenjivi na memorijalizaciju stradanja Srba. Razlog za to je prvenstveno taj što su Srbi i Jevreji stradali iz sasvim različitih razloga. Za Srbe je taj razlog njihova pravoslavna vjera, a pravoslavni hrišćani i Crkva imaju svoje dvije hiljade godina dugo iskustvo i standarde u memorijalizaciji stradanja svojih vjernika.

Moja je želja, kao potomka žrtava, ali i poštovaoca svih srpskih žrtava i uopšte svih nevinih žrtava, da se Vaše ministarstvo i Vlada Republike Srbije na zadovoljavajući i odgovoran način odnosi prema svim srpskim žrtvama i kulturi sjećanja na njih. Potomci žrtava stiču sve dominantniji utisak da Vlada Republike Srbije ne zastupa njih niti njihove stradale pretke, kao i da se ne bavi na adekvatan način njihovom uspomenom. Spomenuću da je meni lično najveće razočarenje potpuni izostanak bilo kakve reakcije Vlade Republike Srbije na nedavna ispitivanja nekoliko jama iz vremena fašističke Nezavisne Države Hrvatske. Takođe, vjerujem da ste upoznati sa opštim nezadovoljstvom javnosti u vezi sa srpskim učešćem u obilježavanju Dana sjećanja na žrtve holokausta u Njujorku, a za koji se smatra da nije dovoljno iskorišćen, niti da je u njega dovoljno uloženo ni sredstava, ni dobre volje.

Očekujem da se stav Vlade Republike Srbije prema žrtvama genocida nad Srbima i udruženjima potomaka i poštovalaca tih žrtava u najkraćem mogućem roku poboljša. Očekujem od Vas da se lično založite da sva udruženja građana koja se bave kulturom sjećanja na srpske žrtve – SND Prebilovci, UG Jadovno 1941, Udruženje Ognjena Marija Livanjska i dr. –  budu obaviještena o datumu javne rasprave, njihovi predstavnici pozvani na javnu raspravu, kao i da učestvuju u pripremi teksta budućeg zakona o Sajmištu, Rezolucije o genocidu NDH nad Srbima, Jevrejima i Romima tokom Drugog svjetskog rata i svakog zakona i odluke koju će Vlada donijeti, a tiče se srpskih žrtava.

S poštovanjem,

Zorica Đoković

Potomak žrtava Jadovna 1941. i Jasenovca 1945.

Od istog autora:

Sozercanje | Jadovno 1941.

Metajnska litija 2015. | Jadovno 1941.

Istina mijenja pogled na život i smrt | Jadovno 1941.

Prvi put s dedom na Jadovnu | Jadovno 1941.

Pismo dedi | Jadovno 1941.

Zašto ću poći na Jadovno | Jadovno 1941.