Dragan Đogović: Memorijalni centar srpskim žrtvama genocida će se izgraditi

Žučna se polemika ovih dana vodi u listovima „Politika“ i „Vesti“ iz Frankfurta između čelnih ljudi Srpskog memorijala i v. d. direktora Muzeja žrtava genocida u Beogradu Veljka Đurića Mišine o potrebi za podizanje Memorijalnog centra srpskim žrtvama genocida u 20. vjeku.
Polemika o formiranju Memerijalnog centra srpskim žrtvama genocida uzima u poslednje vrijeme sve više obima, i treba tako, jer bez polemisanja po ovoj temi nema ni temeljne baze da se konačno pokrenu mehanizmi i finalizuje izgradnja Memorijalnog centra.

Uvertira o inicijativi za Memorijalnim centrom

Inicijativu za podizanjem Memorijalnog centra pokrenuo sam prvi još davne 1989-te godine iz Beča, Austrija. Predlog za formiranjem Memorijalnog centra, potpisan pod znakom podrške, od strane još 150 znamenitih srpskih dijasporaca iz tog vremena, poslao sam tadašnjim beogradskim vlastima. Ideja koja je svojevremeno zadobila najširu podršku u srpskom rasejanju u Beogradu je dočekana na nož, od tada pa do danas pojavljivali su se protivnici kojih je nažalost s vremenom sve više.
Ideju sam vukao sa sobom još iz đačkih dana u mom rodnom Sarajevu, kada sam kao dvanaestogodišnjak nastavniku istorije izrazio svoje mišljenje da nije u redu što svuda niču partizanski spomenici kao pečurke, a još uvjek nigde nema Memorijala za srpske žrtve, zbog čega sam priveden u milicionersku stanicu, gde sam dobio takve šamarčine da mi od njih još i danas zvoni glava, a moj sada pokojni otac naknadno imao grdnih problema.

Povodom moje inicijative i peticije za formiranjem Memorijalnog centra i temi stradanja srpskog naroda u dvadesetom vijeku bio sam dana 04.09. 2015 četrnaestominutni gost u jutarnjem programu „Dobro jutro Srbijo“ kod urednice gospođe Snežane Petrović / Happy TV. Nakon emitovanja emisije za nekoliko dana dobio sam na stotine e-mail dopisa podrške Srba iz cijelog svijeta. Snimak emisije koja je imala veliku pažnju gledalaca nikada nije objavljen na You Tube, – ne znam čijom odlukom, ali mogu da pretpostavim zbog čega.
Dakle, nije sporna činjenica da se radi o zataškavanju i prikrivanju stravičnih zločina nad srpskim narodom, i organizovanom protivljenju izgradnje Memorijalnog centra srpskim žrtvama genocida, stoga me polemika koja se vrši između predsjednika Skupštine Društva za podizanje Memorijalnog centra srpskim žrtvama genocida, inače proslavljenog srpskog šahiste Aleksandra Matanovića, (što mi je posebno drago da se moja stara ideja u međuvremenu proširila i na ostale inicijatore) i i v. d. direktora Muzeja žrtava genocida u Beogradu Veljka Đurića Mišine ni malo ne iznenađuje, jer je gospodin Đurić-Mišina po mom dubokom uvjerenju njegovim djelovanjem iza paravana jedan od velikih protivnika formiranja Memorijala.

U autorskom tekstu gospodina Đurić-Mišine objavljenom u “Večernjim novinama“ 19.08.2015. uzevši moju ličnost na zub kritikovao je moju pokretačku inicijativu za formiranjem Memorijala, što mu naravno nisam ostao dužan, te sam nakon saznanja odmah reagovao svojim kontra tekstom u otvorenom pismu njemu upućenom kojeg su objavili mnogi mediji, ovde npr. dva-tri linka:

http://www.vaseljenska.com/misljenj…

http://www.koreni.rs/otvoreno-pismo…

https://facebookreporter.org/2015/0…

https://jadovno.com/dragan-djogovic-…

Svrha ovih mojih napisanih redaka je u tome da ovim putem otvoreno pozivam sve druge inicijatore za formiranjem Memorijalnog centra na ujedinjenje i uzajamnu saradnju da zajedničkim verbalnim naporima i finansijskim sredstvima dođemo do našeg zacrtanog cilja koji je od ogromnog značaja za sav narod srpski i za sva pokolenja svih srpskih žrtava stravičnog genocida u dvadesetom vijeku.

Podvlačim, da će se ukoliko se ovom mom pozivu za ujedinjenje ne prinese značaj, i zadobijem eho oglušenja, moja pokretačka inicijativa za izgradnju Memorijala nastaviti sa nesmanjenom žestinom u mojoj samostalnoj režiji, uz vlastite finansijske investicije, podršku investitora, i mnogobrojnih Srba iz dijaspore i otadžbine koji su spremni da podrže ovaj projekat.

Očekivati od Skupština grada Beograda da dodjeli lokaciju za izgradnju Memorijala kao što to na svoj zahtjev očekuje gospodin Matanović čelnik NVO „Srpski memorijal“ je apsurdno, – prije će gospodin Matanović uspjeti pobjediti fiziku da krampom iskopa rupu u vodi nego da dočeka takvu odluku srpskih vlasti.
Od ideje za pravljenjem memorijala do realizacije je debela nit koja se mora otkloniti, a ne nekakav nepremostivi bedem kako to tvrdi i v. d. direktor Muzeja žrtava genocida u Beogradu Veljko Đurić Mišina, pokušavavajući time da sputa svaki pokušaj realizacije ovog idejnog projekta.
Jevreji su izgradili svoj Jad Vašem u glavnom gradu u Izraelu, izgradićemo i mi Srbi svoj u Beogradu!
Podržite i priključite se inicijativi za formiranjem Memorijalnog centra na Facebook stranici: https://www.facebook.com/inicijativ…

Dragan Đogović (biznismen, umetnik, publicista, humanitarac i aktivista)

Dizeldorf, Njemačka / Beč, Austrija

Vezane vijesti:

Šta neće Veljko Đurić?

Šta hoće Veljko Đurić Mišina? | Jadovno 1941.

Dragan Vujičić: Odgovor V. Đuriću Mišini ili Do koliko brojati smrti u Jasenovcu

Izlivi neistina i mržnje Veljka Đurića