Ubice u najvećem broju slučajeva nisu procesuirane.
Baza podataka Dokumentaciono-informacionog centra „Veritas” čuva istinu o sudbini oko 8.500 lica stradalih tokom rata u Hrvatskoj. Od tog broja, 38 odsto su civili usmrćeni i masakrirani najčešće na kućnom pragu. Njihove ubice u najvećem broju slučajeva nisu procesuirane, izjavio je direktor „Veritasa” Savo Štrbac.
On je naveo slučaj Anđe Katić (djevojački Meljanac, 73), koja je ubijena ispred svoje kuće u selu Otišić kod Sinja 16. jula 1993. Jedan od ubica je bio Tihomir Armada zvani Mirko iz Hrvaca, koji je tada imao svega 23 godine. „Armada je, kada je Anđa upisana u našu bazu podataka u februaru 2001. godine, još nekažnjen živeo u Hrvacu”, rekao je Štrbac za agenciju Srna, a prenosi Tanjug.
Dodao je da su Armada i njegov saučesnik, čiji identitet nije evidentiran, bili u jedinicama pod komandom Ante Kotromanovića, koji je kasnije u vladi Zorana Milanovića bio ministar odbrane Hrvatske.
Štrbac je naveo da je Otišić, prema popisu iz 1991. godine, imao 1.006 stanovnika, od kojih su 966 bili Srbi. Prema poslednjem popisu iz 2021, u tom selu je bilo 39 stanovnika i samo jedno dete mlađe od 15 godina. On je podsetio da su u Otišiću tokom rata gotovo sve kuće zapaljene, a za taj zločin niko nije odgovarao.
Naveo je da je prvi upisani u „Veritasovu” bazu podataka bio Dragiša Vranješ iz Cetine, koji je na početku rata, ne shvatajući ozbiljnost situacije, iz Švajcarske, gde je živeo, krenuo u zavičaj, a hrvatske snage su ga legitimisale kod Slavonskog Broda i na auto-putu izvukle iz autobusa, odakle je prebačen u Rijeku, pa u Šibenik. Štrbac kaže da, pošto su Srbi iz Cetine u Drugom svetskom ratu bili četnici, u zatvoru prema Vranješu nisu imali milosti. Zvanično saopštenje je glasilo da je Dragiša Vranješ preminuo u zatvoru od srčanog udara.
Izvor: Politika