fbpx
Pretraga
Close this search box.
Ж | Ž

Podijelite vijest:

U subotu 17. juna na Šibovima parastos borcima Jugoslovenske vojske u otadžbini

U Banjaluci će u subotu 17. juna sa početkom u 13. časova služenjem parastosa biti obilježena 72. godišnjica stradanja boraca Jugoslovenske vojske u otadžbini (JVuO) na Šibovima.

Miodrag Čenić i Darko Bogovac na Šibovima kod Banjaluke
Miodrag Čenić i Darko Bogovac na Šibovima kod Banjaluke

Sa početkom u 13:00 časova će kod krsta i Spomen ploče na Šibovima (Banja Luka) biti služen parastos na grobnici u kojoj počiva oko osam stotina boraca JVuO, a koja se nalazi na poznatom banjalučkom izletištu, pored planinarskog doma.

Istog dana u 10:00 časova u crkvi u Razboju (opština Srbac) biće služen molitveni pomen vojnicima Jugoslovenske Vojske u Otadžbini i srpskom narodu iz Crne Gore, stradalim 1945. godine, na Lijevčem polju.

Ovo je izjavio predsjednik Okruga Krajine Ravnogorskog pokreta otadžbine Srpske Darko Bogovac.

Informacija o tome da se na brdu Šibovi nalazi masovna grobnica u kojoj su sahranjeni borci JVuO dospela je u javnost još devedesetih godina a u septembru 2014.  godine, Ravnogorski pokret otadžbine Srpske obavestio je o tome širu javnost.

Posle više decenija, svedok koji je od kuće doteran da zakopava leševe ubijenih pokazao je mesta na kojima je, po njegovom kazivanju, zakopano do 1.000 četnika Pavla Đurišića.

Zarobljenici su jedno vreme bili smešteni u naselju Lauš, a pobijeni su noću, uglavnom maljevima i hladnim oružjem. Po svedočenju Miodraga Čenića, koji je kao 16-godišnjak učestvovao u zatrpavanju grobnice, na istom mestu su od tada, pa decenijama posle, komunistički prvaci organizovali igranke, proslave i narodna veselja.

Sistem koji je tada vladao, nije dozvoljavao nikakva obeležavanja stratišta ili pomene čak ni u Drakuliću, Šargovcu i drugim stratištima gde su ustaše ubijale srpske civile, pa su i o ovoj grobnici svedoci morali da ćute u strahu za život, a dostupna dokumentacija je uglavnom ona koja je, verovatno greškom, promakla tadašnjim cenzorima.

U izveštajima 14. partizanske divizije iz tog perioda navodi se da postoji veliki broj zarobljenih četnika, a onda se tome gubi trag. Prema svedočenjima, lokalno stanovništvo je dva dana učestvovalo u zakopavanju, a zarobljenici, uglavnom Crnogorci, bili su pre toga smešteni u naselju Lauš.
Tačan broj bi bilo teško utvrditi, ali ukoliko je 20-30 mladića dva dana, od ujutro do uveče, učestvovalo u zatrpavanju grobnice, može se reći da se radi o velikom broju ljudi.

Bogavac je rekao da su predstavnici ovog pokreta inicirali kod gradskih vlasti Banjaluke da se što prije dobiju potrebna dokumentacija, sredstva i odobrenje da bi se krenulo sa iskopavanjem ove grobnice.

On je podsjetio da je jedan od glavnih ciljeva ovog pokreta da baštini ideju Ravnogorskog pokreta, dok je njihov primarni cilj da traže posmrtne ostatke kraljevih vojnika, odnosno ravnogoraca i četnika.

Jedini živi svjedok ovih događaja Miodrag Čenić iz Banjaluke, koji je po naredbi tadašnjih komunističkih vlasti kao 16-godišnjak morao učestvovati u zakopavanju ubijenih ravnogoraca, rekao je 2015. godine da je na ovom lokalitetu u ljeto 1945. godine ubijeno i zakopano više od 1.000 četnika.

„Zarobljenici su dovezeni noću u strogoj tajnosti u dugačkoj koloni u paru dva po dva, bili su svi vezani žicom, nakon čega su maljevima ubijani i bacani u rovove koje su nekada na ovoj lokaciji koristile ustaše“, prisjeća se Čenić.

Čenić svjedoči da su leševi ubijenih ravnogorca sedam dana stajali na vrućini i da su počele da se roje muve na njima, nakon čega je tadašnji seoski odbor donio naredbu da sve sposobno stanovništvo u kućama mora pristupiti njihovom zakopavanju.

On kaže da su kasnije na lokalitetu grobnice komunističke vlasti napravile Planinarski dom gdje su se organizovale igranke, narodna veselja i sportska takmičenja.

Milenko Jeftić iz Banjaluke, koji je godinama radio sa arheolozima, rekao je novinarima da su mu komšije davno pričale da su svega dva ravnogorca uspjela tada pobjeći sa Šibova.

„Zarobljenici su vikali i zvali u pomoć, nakon čega su im odrezali jezike, a zatim ih ubijali maljevima, hladnim oružjem i bacali u raku i rovove“, tvrdi Jeftić.

 

Vezane vijesti:

Sećanje na krvavu golgotu! | Jadovno 1941.

Grobnice Lijevča polja – Jadovno 1941.

Grob nema strana – Jadovno 1941.

Matija Bećković: LIŠENI ŽIVOTA I SMRTI – Jadovno 1941.

Bogovac: na proljeće otkopavanje masovne grobnice ravnogoraca

Podijelite vijest:

Pomozite rad udruženja Jadovno 1941.

Napomena: Izneseni komentari su privatna mišljenja autora i ne održavaju stavove UG Jadovno 1941. Komentari neprikladnog sadržaja će biti obrisani bez upozorenja.

Ostavite odgovor

Vaša adresa e-pošte neće biti objavljena. Neophodna polja su označena *

Pratite nas na društvenim mrežama: