SPRIJEČITI REVIZIJU ISTORIJSKE SLIKE DEŠAVANjA U NDH

„Glas koncila“ negira čak i pokolj Srba u Glinskoj crkvi…
Fra Velimir Blažević negira pokrštavanja Srba u Bosanskoj krajini, iako postoji sijaset
dokumenata ustaške provinijencije o tome… Srbija i Republika Srpska moraju da se zajednički suprotstave tome, kaže direktor Muzeja žrtava genocida u Beogradu
Veljko Đurić.

Priredila: Jovanka NIKOLIĆ

BEOGRAD, 3. FEBRUARA /SRNA/ – Hrvatska najnovija
istoriografija pokušava da vrši reviziju dešavanja iz Drugog svjetskog rata i niveliše
činjenice o genocidu nad Srbima, upozorava direktor Muzeja žrtava genocida u Beogradu
Veljko Đurić.

On smatra da „do danas postoji istorijski kontinuitet
hrvatske politike prema srpskom narodu, koji je u NDH bio kristalno jasan: trećinu
pobiti, trećinu proterati, a trećinu pokrstiti“.

„Oni su tu svoju ideju proveli 1995. godine
proterivanjem Srba iz Hrvatske i taj proces je za njih završen zauvek pošto su Srbi
svedeni ispod tri odsto. Imovina Srba nikad neće biti vraćena – to je isti kontinuitet“,
ocjenjuje Đurić u intervjuu Srni.

On ukazuje da hrvatska najnovija istoriografija pokušava
to da niveliše i precizira da je „glavni govornik priče fra Velimir Blažević
sa silnim tekstovima kojima govori sasvim drugu priču o zločinima, između ostalog
o prekrštavanju Srba u Bosanskoj krajini“.

Fra Blažević, prema Đuriću, negira pokrštavanja iako
postoji sijaset dokumenata ustaške provinijencije, a „dobar pomagač u tome
mu je glasilo rimokatoličke crkve `Glas koncila`, koje negira čak i pokolj Srba u
Glinskoj crkvi“.

„Možemo da se sporimo o broju žrtava: da li
je 1.269 ili 1.271, međutim, ako ta štampa napravi feljton o tome i negira to – onda
je reč o čistoj reviziji. Negiranje znači zatiranje onoga što je biološki i fizički
zatrto. Oni naukom zatiru tragove“, naglašava Đurić.

Iako se u hrvatskom državnom arhivu u Zagrebu može
naći dovoljno dokumenata NDH, koji pobijaju revizionističke teorije o odnosu prema
Srbima, Đurić ocjenjuje da, nažalost, „njima polazi za rukom negiranje, jer imaju
jaku državu u odnosu na Srbiju, koja nije zainteresovana za svoju prošlost“.

„U Srbiji, a bojim se i u Republici Srpskoj,
ne postoji projekat čuvanja uspomena iz prošlosti i raščišćavanja velikih nedoumica
iz bliske tragične prošlosti“, smatra Đurić.

On upozorava da je dio politike koja se vodi iz inostranstva
– „rasturanje bilo koje spone Srbije i Republike Srpske i sprečavanje da se zajedničkim
snagama suprotstave reviziji prošlosti“.

Direktor Muzeja žrtava genocida ukazuje da je sada
na snazi i revizija priče o zatočenicima sa prostora Bosanske krajine, koji su dovedeni
u ljeto 1942. godine u logor Staro Sajmište u Beogradu.

„To je logor koji je bio na teritoriji NDH,
pod nemačkom upravom i sa kojim Nedićeva Srbija nema nikakve veze, osim što obezbjeđuje
hranu zatvorenicima i Nemcima, ali Srbiju optužuju da je saučesnik svega toga. I
tako, kada se nađe pet ključnih stvari i izvrši revizija istorije, onda će se nametnuti
zaključak da su Srbi genocidan narod“, upozorava Đurić.

U svjetlu suprotstavljanja revizionizmu istorije, u
Srebrenici će povodom obilježavanja 100 godina od početka Prvog svjetskog rata, kako
navodi Đurić, biti organizovan okrugli sto o stradanju Srba srebreničkog kraja u
20. vijeku i to kroz tri rata – Prvi i Drugi svjetski rat i rat 1992-1995. godine.

Skup je planiran uoči Vidovdana ove godine povodom
otkrivanja spomenika majoru Vojske Kraljevine Srbije Kosti Todoroviću, porijeklom
iz tog kraja, koji je poginuo 1914. godine.

„Nema potrebe ispravljati priče o zločinima iz
Drugog svetskog rata i govoriti da li su se desili ili nisu. Problem je samo da
li dozvoliti interpretaciju ili snagom argumenata reći: `Ne možete više o tome da
pričate, jer je sve kristalno jasno“, poručuje Đurić.

On smatra da se revizionizmu mora suprotstaviti snagom
činjenica i argumenata, koje bi bile predstavljene relevantnim institucijama u svijetu,
a jedan od načina jeste i formiranje memorijalnog centra na Starom Sajmištu, po uzoru
na izraelski „Jad Vašem“.

„Ako je svaki stranac koji dolazi u Izrael obavezan
da ode u `Jad Vašem` i ako to isto preslikamo u Srbiju, svaki stranac bi na putu
od aerodroma do centra Beograda mogao da svrati i vidi muzej žrtava genocida u kojem
bi se prikazala priča o Starom Sajmištu, odnosno o sudbini Srba u Drugom svetskom
ratu“, zaključuje Đurić.

Izvor: 

Vezane vijesti:

Prikaz knjige: Veljko Đurić Mišina, Srpska pravoslavna Crkva u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj 1941–1945. godine

ĐURIĆ: TIPIČAN PRIMJER ZLOČINA NAD SRBIMA

Izložba o stradanju dece u Jasenovcu