Garavice nadomak Bihaća su stravično mjesto ustaškog zločina i genocida nad Srpskim narodom Krajine od 1941-1945. godine. Prema neslužbenim podacima na Garavicama je ubijeno i zaklano između 12-15000 nevinih ljudi, prije svega srba, roma i jevreja. O Garavicama se politički “mudro“ ćutalo čitavih 50 i više godina, kako bi se nad nevinim žrtvama ustaškog zločina i genocida eksperimentisalo sa bratstvom i jedinstvom. Godine 1990/91., a potom i naredne od 1992.- do danas pokazaše da se ljubav, bratsvo i jedinstvo ne mogu graditi na laži, prevari i grijehu. Komunisti su propustili istorijsku priliku koju im je svijet dao da kazne ustaške ratne zločince, da osude genocid nad Srpski, Jevrejskim i Romskim narodom kojeg počiniše ustaše, balisti i dr. I umjesto da to urade oni potomke žrtava genocida osudiše na ćutanje, na zaborav svojih roditelja, đedova i baka. Istovremeno, komunisti svoje ratne saveznike u borbi protiv Srpskog naroda ustaše nagradiše odlukama, gle paradoksa, AVNOJ-a u Bihaću i Jajcu razbijanjem Jugoslavije prvo na fedrealne jedinice, a potom 1974.godine na republike.
2. juna t. 2010. godine Visokoprepodobni arhimandrit Jelisej, iguman manastira Simonopetra sa Svete Gore, boraveći u Bihaću izrazi želju da posjeti i Garavice, za koje mu je pripovjedao Episkop Hrizostom, te da otsluži pomen nevino postdralim. I bi tako. U pratnji samog Vladike Hrizostoma, te domaćina iz Opštine Bihać i manjom grupom vjernika na čelu sa sveštenikom o.Daliborem dođe na Garvice, otsluži pomen i pomoli se za sve nevino pobijene i zatrpane na Garavicama.
Bogoljub-R.